دعای «یا محسن قد اتاک المسیء»: تفاوت میان نسخه‌ها

دعای «یا محسن قد اتاک المسیء» (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۰

۱۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ اوت ۲۰۲۳

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

Fabbasi

trustworthy

۲٬۵۶۵

ویرایش

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 '''یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ الْمُسیء…''' (ای خداوند نیکوکار، بنده گنهکار به نزدت آمده)، دعایی که خواندن آن پیش از [[تکبیره الاحرام|تکبیرة الاحرامِ نماز]] سفارش شده و در منابع دعایی از [[امام علی(ع)]] نقل شده است. برخی [[فقیه|فقیهان]] خواندن آن را [[مستحب]] دانسته‌اند و برخی، خواندن آن را پس از تکبیرة الاحرام، [[به قصد رجاء|به امید رسیدن به ثواب]]، [[جایز]] شمرده‌اند.
-از [[امام حسن(ع)]] نقل شده، وقتی به در مسجد می‌رسید، پس از اینکه می‌گفت «خدایا میهمان تو به در خانه‌ات رسیده»، دعای یا محسن قد اتاک المسیء را می‌خواند.
+از [[امام حسن(ع)]] نقل شده، وقتی به در مسجد می‌رسید، پس از اینکه می‌گفت: {{عربی|خدایا میهمان تو به در خانه‌ات رسیده}}، دعای یا محسن قد اتاک المسیء را می‌خواند.
 == متن دعا ==
@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 == پیش از آغاز نماز ==
-از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل شده که به یارانش دستور داد پیش از [[تکبیره الاحرام|تکبیرةالاحرامِ نماز]] دعای «یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ الْمُسیء» را بخوانند. بر اساس این حدیث، پس از اینکه انسان این دعا را می‌خواند، خداوند می‌گوید «ای [[فرشته نگهبان انسان|ملائکه]] من، گواهی دهید که من از او گذشتم».<ref> سید بن طاووس، فلاح السائل و نجاح المسائل، ص۱۵۵، قم، بوستان کتاب، ۱۴۰۶ق.</ref> منابع دعایی<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۱، ص۳۰، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، ۱۴۱۱ق.</ref> و رساله‌های فقهی<ref name=":0">امام خمینی، سید روح‌الله، توضیح المسائل (محشّی)، ج۱، ص ۵۳۵–۵۳۶، گردآوری سید محمدحسین بنی‌هاشمی خمینی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۲۴ق.</ref> به خواندن این دعا پیش از تکبیره الاحرام نماز اشاره کرده‌اند.
+از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] نقل شده که به یارانش دستور داد پیش از [[تکبیره الاحرام|تکبیرةالاحرامِ نماز]] دعای {{عربی|یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ الْمُسیء}} را بخوانند. بر اساس این حدیث، پس از اینکه انسان این دعا را می‌خواند، خداوند می‌گوید «ای [[فرشته نگهبان انسان|ملائکه]] من، گواهی دهید که من از او گذشتم».<ref> سید بن طاووس، فلاح السائل و نجاح المسائل، ص۱۵۵، قم، بوستان کتاب، ۱۴۰۶ق.</ref> منابع دعایی<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۱، ص۳۰، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، ۱۴۱۱ق.</ref> و رساله‌های فقهی<ref name=":0">امام خمینی، سید روح‌الله، توضیح المسائل (محشّی)، ج۱، ص ۵۳۵–۵۳۶، گردآوری سید محمدحسین بنی‌هاشمی خمینی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۲۴ق.</ref> به خواندن این دعا پیش از تکبیره الاحرام نماز اشاره کرده‌اند.
 برخی مراجع تقلید معاصر مانند [[امام خمینی]]،<ref>امام خمینی، سید روح‌الله، توضیح المسائل، ص۲۱۱، تحقیق و تصحیح مسلم قلی‌پور گیلانی، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، قم، ۱۴۲۶ق.</ref> [[سید علی سیستانی|آیت الله سیستانی]]<ref name=":0"/> و [[حسین وحید خراسانی|آیت‌الله وحید خراسانی]]<ref>وحید خراسانی، حسین، توضیح المسائل، ص۱۹۱، انتشارات مدرسه امام باقر(ع)، قم، چاپ نهم، ۱۴۲۸ق.</ref> به مستحب بودن این دعا پیش از نماز، اذعان کرده‌اند. برخی دیگر از مراجع تقلید مانند [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] معتقدند خواندن این دعا پس از تکبیره الاحرام و [[قصد رجاء|به امید رسیدن به ثواب]] جایز است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، رساله توضیح المسائل، ص۱۵۸، انتشارات مدرسه امام علی بن ابی طالب(ع)، قم، چاپ پنجاه ودوم، ۱۴۲۹ق.</ref>