automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
}} | }} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
'''لؤلؤ و مرجان''' کتابی است در رد خرافات درباره عاشورا و امام حسین(ع) و آداب منبر و تبلیغ. این کتاب نوشته [[میرزا حسین نوری]](درگذشته ۱۳۲۰ق) از محدثان بزرگ قرن چهاردهم قمری است. نویسنده کتاب، انگیزه خود را از نوشتن کتاب، از بین بردن خرافه و دروغ در حوزه تبلیغ، به ویژه در مراسم و مجالس عاشورا دانسته است. | '''لؤلؤ و مرجان''' کتابی است در رد خرافات درباره عاشورا و امام حسین(ع) و آداب منبر و تبلیغ. این کتاب نوشته [[میرزا حسین نوری]] (درگذشته ۱۳۲۰ق) از محدثان بزرگ قرن چهاردهم قمری است. نویسنده کتاب، انگیزه خود را از نوشتن کتاب، از بین بردن خرافه و دروغ در حوزه تبلیغ، به ویژه در مراسم و مجالس عاشورا دانسته است. | ||
این کتاب در دو بخش به اخلاص در عبادت و پرهیز از ریا، و نیز ارزش صدق و راستگویی میپردازد. | |||
== نویسنده == | == نویسنده == | ||
میرزا حسین نوری از بزرگترین محدّثان در قرون اخیر و سده چهاردهم قمری است.<ref>وفایی، مرتضی، تاریخ حدیث شیعه از آغاز سده چهاردهم هجری تا امروز، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۰ش، ص۲۳ و ۲۴.</ref> وی در هجدهم شوال ۱۲۵۴ش، در شهر نور مازندران به دنیا آمد. او در تهران با شیخ عبدالرحیم بروجردی (پدر همسرش) آشنا شد و از وی بهرهها برد. سپس همراه او در سال ۱۲۷۳ق، به عراق هجرت نمود و پس از نزدیک چهار سال اقامت در نجف و بازگشت به تهران، دوباره به عراق سفر کرد و چندی ملازم [[آیتالله شیخ عبدالحسین تهرانی]] مشهور به «شیخ العراقین» بود. او پس از چند روز تحمل بیماری، در سال ۱۳۲۰ق، درگذشت.<ref>وفایی، مرتضی، تاریخ حدیث شیعه از آغاز سده چهاردهم هجری تا امروز، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۰ش، ص۲۳ و ۲۴.</ref> | میرزا حسین نوری از بزرگترین محدّثان در قرون اخیر و سده چهاردهم قمری است.<ref>وفایی، مرتضی، تاریخ حدیث شیعه از آغاز سده چهاردهم هجری تا امروز، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۰ش، ص۲۳ و ۲۴.</ref> وی در هجدهم شوال ۱۲۵۴ش، در شهر نور مازندران به دنیا آمد. او در تهران با شیخ عبدالرحیم بروجردی (پدر همسرش) آشنا شد و از وی بهرهها برد. سپس همراه او در سال ۱۲۷۳ق، به عراق هجرت نمود و پس از نزدیک چهار سال اقامت در نجف و بازگشت به تهران، دوباره به عراق سفر کرد و چندی ملازم [[آیتالله شیخ عبدالحسین تهرانی]] مشهور به «شیخ العراقین» بود. او پس از چند روز تحمل بیماری، در سال ۱۳۲۰ق، درگذشت.<ref>وفایی، مرتضی، تاریخ حدیث شیعه از آغاز سده چهاردهم هجری تا امروز، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۰ش، ص۲۳ و ۲۴.</ref> | ||
خط ۴۷: | خط ۴۸: | ||
میرزا حسین نوری معروف به محدث نوری، از شاگردان برجسته [[میرزای شیرازی]] است. او پژوهشگر پرکار بود و در دانش [[رجال]] و کتابشناسی تحقیقات ارزندهای را عرضه کرد. محدث نوری شاگردان موفق و تأثیرگذاری را در حوزه تاریخ و حدیث و رجال تربیت کرد. وی افزون بر کارهای پژوهشی و تألیفی چون [[مستدرکالوسائل]] در حوزه حدیث، واعظ بود، به منبر میرفت، و مرثیه میخواند.<ref>صادقی، غلامرضا، «چند اثر پیرایهزدا از فرهنگ دینی»، نشریه حوزه، شماره ۱۵۳، ص۷.</ref> [[شیخ عباس قمی]] از شاگردان میرزا حسین نوری بود.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، ۱۳۹۰ش، صدرا، ج۱۷، ص۷۱.</ref> | میرزا حسین نوری معروف به محدث نوری، از شاگردان برجسته [[میرزای شیرازی]] است. او پژوهشگر پرکار بود و در دانش [[رجال]] و کتابشناسی تحقیقات ارزندهای را عرضه کرد. محدث نوری شاگردان موفق و تأثیرگذاری را در حوزه تاریخ و حدیث و رجال تربیت کرد. وی افزون بر کارهای پژوهشی و تألیفی چون [[مستدرکالوسائل]] در حوزه حدیث، واعظ بود، به منبر میرفت، و مرثیه میخواند.<ref>صادقی، غلامرضا، «چند اثر پیرایهزدا از فرهنگ دینی»، نشریه حوزه، شماره ۱۵۳، ص۷.</ref> [[شیخ عباس قمی]] از شاگردان میرزا حسین نوری بود.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، ۱۳۹۰ش، صدرا، ج۱۷، ص۷۱.</ref> | ||
شهید مطهری میرزا حسین نوری را محدثی متبحر و مردی با ایمان توصیف میکند.<ref>مطهری، مرتضی، | شهید مطهری میرزا حسین نوری را محدثی متبحر و مردی با ایمان توصیف میکند.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، ۱۳۹۰ش، صدرا، ج۱۷، ص۷۱.</ref> | ||
== معرفی و جایگاه == | == معرفی و جایگاه == | ||
خط ۶۰: | خط ۶۱: | ||
== نظر شهید مطهری درباره کتاب لؤلؤ و مرجان == | == نظر شهید مطهری درباره کتاب لؤلؤ و مرجان == | ||
[[شهید مطهری]] کتاب لؤلؤ و مرجان را مورد ستایش قرار میدهد و آن را کتاب فوقالعاده خوبی توصیف میکند: | [[شهید مطهری]] کتاب لؤلؤ و مرجان را مورد ستایش قرار میدهد و آن را کتاب فوقالعاده خوبی توصیف میکند: | ||
* «در این کتاب راجع به وظایف اهل منبر سخن گفته است. همه این کتاب در دو فصل است: یک فصل [در] اخلاص، یعنی خلوص نیت، که شرط اول گوینده، خطیب، واعظ، روضه خوان خلوص نیت است، که وقتی منبر میرود، روضه میخواند به طمع پول نباشد، به طمع دیگری نباشد. پایه دوم صدق و راستی است و در اینجاست که موضوع راست گفتن و موضوع دروغ گفتن [را مطرح کرده است.] انواع دروغها [را بیان کرده،] که من خیال نمیکنم در هیچ کتابی درباره دروغ به طورکلی، به اندازهای که در این کتاب بحث شده است [بحث شده باشد.] اخبار و روایاتش و انواع دروغ آنجا ذکر و تشریح شده است.»<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، ۱۳۹۰ش، صدرا، ج۱۷، ص۷۱.</ref> | |||
* «در این کتاب راجع به وظایف اهل منبر سخن گفته است. همه این کتاب در دو فصل است: یک فصل [در] اخلاص، یعنی خلوص نیت، که شرط اول گوینده، خطیب، واعظ، روضه خوان خلوص نیت است، که وقتی منبر | |||
* «چنین کتابی شاید در دنیا وجود نداشته باشد. عجیب این مرد تبحّر به خرج داده است! این مردِ بزرگ، در همین کتاب خودش نمونههایی، آن هم نمونههایی از دروغهایی که معمول است و اینها را به این حادثه بزرگ، حادثه تاریخی کربلا، نسبت میدهند ذکر کرده است. آنچه که من عرض میکنم غالباً یا همه آن، همانهایی است که مرحوم حاجی نوری هم از آنها ناله کرده است، و حتی این مرد بزرگ صریحاً میگوید: امروز باید عزای حسین را گرفت، اما برای حسین در عصر ما یک عزای جدیدی است که در گذشته نبوده است و آن عزای جدید این همه دروغهاست که درباره حادثه کربلا گفته شده است.»<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، ۱۳۹۰ش، صدرا، ج۱۷، ص۷۱.</ref> | * «چنین کتابی شاید در دنیا وجود نداشته باشد. عجیب این مرد تبحّر به خرج داده است! این مردِ بزرگ، در همین کتاب خودش نمونههایی، آن هم نمونههایی از دروغهایی که معمول است و اینها را به این حادثه بزرگ، حادثه تاریخی کربلا، نسبت میدهند ذکر کرده است. آنچه که من عرض میکنم غالباً یا همه آن، همانهایی است که مرحوم حاجی نوری هم از آنها ناله کرده است، و حتی این مرد بزرگ صریحاً میگوید: امروز باید عزای حسین را گرفت، اما برای حسین در عصر ما یک عزای جدیدی است که در گذشته نبوده است و آن عزای جدید این همه دروغهاست که درباره حادثه کربلا گفته شده است.»<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، ۱۳۹۰ش، صدرا، ج۱۷، ص۷۱.</ref> | ||
* «من این کتاب را از اول تا آخر خواندم، فوقالعاده تحت تأثیر آن قرار گرفتم و مکرر در مکرر از این کتاب ترویج و تبلیغ کردهام؛ راجع به دستور برای اهل منبر و انتقاد از بعضی اهل منبر که شرایط تبلیغ دین را رعایت نمیکنند.»<ref>مطهری، مرتضی، سیری در سیره نبوی، تهران، صدرا، ص۱۶۹.</ref> | |||
* «من این کتاب را از اول تا آخر خواندم، فوقالعاده تحت تأثیر آن قرار گرفتم و مکرر در مکرر از این کتاب ترویج و تبلیغ کردهام؛ راجع به دستور برای اهل منبر و انتقاد از بعضی اهل منبر که شرایط تبلیغ دین را رعایت نمیکنند.»<ref>مطهری، مرتضی، | |||
== محتوا == | == محتوا == | ||
خط ۷۴: | خط ۷۲: | ||
'''فصل دوم''': در ارزش صدق و راستگویی. | '''فصل دوم''': در ارزش صدق و راستگویی. | ||
مؤلف در فصل دوم به شرح، درباره مباحث مربوط به دروغ، بحث کرده است. مانند اقسام دروغ، توریه، دروغ مصلحتآمیز، دروغهای رایج در میان روضهخوانان، به ویژه درباره وقایع عاشورا و تعزیه و زیارت ائمه. پس از آن وظایف عالمان در برخورد با دروغپردازان و خرافهگستران را برشمرده است و با عنایت به آیه: {{قرآن|وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ|ترجمه=و از گفتار باطل اجتناب | مؤلف در فصل دوم به شرح، درباره مباحث مربوط به دروغ، بحث کرده است. مانند اقسام دروغ، توریه، دروغ مصلحتآمیز، دروغهای رایج در میان روضهخوانان، به ویژه درباره وقایع عاشورا و تعزیه و زیارت ائمه. پس از آن وظایف عالمان در برخورد با دروغپردازان و خرافهگستران را برشمرده است و با عنایت به آیه: {{قرآن|وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ|ترجمه=و از گفتار باطل اجتناب ورزید.|سوره=حج|آیه=۳۰}}» و آیات دیگر به طلاب و واعظان هشدار داده از نقل و شنیدن چنین یاوههایی باید دوری گزید.<ref>صادقی، غلامرضا، «چند اثر پیرایهزدا از فرهنگ دینی»، نشریه حوزه، شماره ۱۵۳، ص۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۸۵: | خط ۸۳: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]] | [[رده:درگاه امام حسین(ع)]] |