automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}'''غزوه بنیقریظه''' جنگ پیامبر(ص) با قبیله بنی قریظه بود. این غزوه در اوایل سال پنجم قمری به سبب پیمانشکنی این قوم یهود ساکن مدینه رخ داد. این قوم برخلاف پیمان خود با | {{پاسخ}}'''غزوه بنیقریظه''' جنگ پیامبر(ص) با قبیله بنی قریظه بود. این غزوه در اوایل سال پنجم قمری به سبب پیمانشکنی این قوم یهود ساکن مدینه رخ داد. این قوم برخلاف پیمان خود با مسلمانان، در [[جنگ احزاب]] با دشمنان اسلام هم پیمان شدند و علیه مسلمانان شوریدند. پس از پایان جنگ، پیامبر آنان را محاصره کرد و آنان خود را تسلیم کردند. در منابع تاریخی آمده است که پیامبر و سران قبیله بنی قریظه، با حکمیت فردی از سران اوس، به نام سَعدبن مُعاذ توافق کردند و او حکم به کشتار مردان و اسارت زنان قبیله داد و پیامبر(ص) نیز قبول کرد. | ||
داستان قتل مردان قبیله بنی قریظه و اسارت زنان، مورد مناقشه محققان تاریخ است. برخی گفتهاند نمیتوان به روایات داستان بنی قریظه به خاطر تعارض و سخیف بودن برخی از منقولات آن اتکا و اعتماد کرد و آن را با آیه ۵۶ [[محتوای سوره احزاب|سوره احزاب]] در تضاد میبینند. محمدعلی ایازی | داستان قتل مردان قبیله بنی قریظه و اسارت زنان، مورد مناقشه محققان تاریخ است. برخی گفتهاند نمیتوان به روایات داستان بنی قریظه به خاطر تعارض و سخیف بودن برخی از منقولات آن اتکا و اعتماد کرد و آن را با آیه ۵۶ [[محتوای سوره احزاب|سوره احزاب]] در تضاد میبینند. محمدعلی ایازی قرآنپژوه گفته است این رؤسای قوم بودند که پیمانشکنی کرده و به پیامبر(ص) اعلام جنگ دادند و بر طبق قاعده، همانان باید مجازات و کشته شوند، نه دیگران. | ||
سیدجعفر شهیدی مورخ، باور کردن این داستان | [[سیدجعفر شهیدی]] مورخ، باور کردن این داستان را دشوار میداند و میگوید سیرت پیامبر(ص) در جنگهای پیش از بنی قریظه مشخص است و همیشه عطوفت و بخشش را بر انتقام و کشتار مقدم میداشته است. | ||
== پیمانشکنی بنی قریظه == | == پیمانشکنی بنی قریظه == | ||
غزوه بنی قریظه در اواخر ذیقعده و اوایل | غزوه بنی قریظه در اواخر ذیقعده و اوایل ذیحجه سال پنجم هجری، آخرین جنگ مسلمانان با یهود مدینه بود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ج۳، ص۶۰۳. تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۲ش.</ref> حضرت محمد(ص) در همان روز پراکنده شدن دشمنان در جنگ خندق (احزاب) به جنگ بنی قریظه رفت. علت جنگ، پیمانشکنی بنی قریظه و خیانت آنان به مسلمانان از طریق همکاری با گروههای شرکت کننده (احزاب) در جنگ خندق بود. مسلمانان بنی قریظه را محاصره کردند. مدت محاصره بین ۱۵ تا ۲۵ روز گزارش شده است. بنی قریظه خود پیشنهاد دادند که با همان شرایط بنی نضیر تسلیم شوند. بنی نضیر از اموال و دارایی خود چشم پوشیده و مدینه را ترک کرده بودند. ولی پیامبر(ص) حکمیت را به سَعدبن مُعاذ، از اشراف اوس، واگذار نمود. بنی قریظه نیز حکمیت سعدبن معاذ را پذیرفتند، زیرا اوس قبل از اسلام متحد ایشان بود. سعد حکم به قتل مردان قبیله، اسارت زنان و کودکان و ضبط اموالشان داد. تعداد مردان بنیقریظه و پسران بالغشان، بین ششصد تا هشتصد نفر گزارش شده است.<ref>آهنچی، آذر، «بنی قُریظه»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۴، ذیل مدخل، ۱۳۹۳ش؛ مدرسی، سید محمد تقی، زندگانی پیامبر گرامی اسلام محمد مصطفی(ص)، ص۵۷. انتشارات محبان الحسین(ع)، قم، ۱۳۸۹ش؛ علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۹، ص۱۷۰.</ref> | ||
== تردید محققان در گزارش منابع تاریخی == | == تردید محققان در گزارش منابع تاریخی == | ||
محققان گفته اند نمیتوان به روایات داستان بنی قریظه به خاطر تعارض و سخیف بودن برخی از منقولات آن اتکا و اعتماد کرد و گفته اند موضوع غزوه بنی قریظه، تسلیم و کشته شدن نبوده و آیه ۵۶ سوره احزاب سخن از درگیری میان مسلمانان و این قبیله دارد که در نهایت، گروهی از آنان کشته و عدهای اسیر شدند و آن روایات، برساخته کسانی است که با اهداف خاص به آن پرداختهاند.<ref>ایازی، محمدعلی، «تأملی پیرامون روایت کشتن یهودیان بنی قریظه در منابع تاریخ و تفسیر»، پژوهشهای قرآنی سال هجدهم پاییز ۱۳۹۱ش، شماره ۳، ص۱۲۱.</ref> | محققان گفته اند نمیتوان به روایات داستان بنی قریظه به خاطر تعارض و سخیف بودن برخی از منقولات آن اتکا و اعتماد کرد و گفته اند موضوع غزوه بنی قریظه، تسلیم و کشته شدن نبوده و آیه ۵۶ سوره احزاب سخن از درگیری میان مسلمانان و این قبیله دارد که در نهایت، گروهی از آنان کشته و عدهای اسیر شدند و آن روایات، برساخته کسانی است که با اهداف خاص به آن پرداختهاند.<ref>ایازی، محمدعلی، «تأملی پیرامون روایت کشتن یهودیان بنی قریظه در منابع تاریخ و تفسیر»، پژوهشهای قرآنی سال هجدهم پاییز ۱۳۹۱ش، شماره ۳، ص۱۲۱.</ref> |