پرش به محتوا

مواسات در اموال نشانه شیعه بودن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (اصلاح پاورقی)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
حدیث نوف شامی در مواسات اموال و بذل آن به دیگران سند معتبری ندارد. محتوای حدیث در آیات قرآن و روایات معتبر آمده است و می‌توان گفت برخی از شیعیان به خاطر پرداخت نکردن خمس، زکات، صدقات واجب و انفاق‌های لازم، نمی‌توانند به رشد برسند و چه بسا اهل آتش شوند. برخی از این روایات نیز به بالاترین کمال ایمان و اخلاق اشاره دارد که شیعه کامل باید چنان صفاتی داشت باشد و به معنای خارج شدن از مکتب شیعه نیست.
حدیث نوف شامی '''در نشانه شیعه بودن مواسات اموال و بذل آن به دیگران''' سند معتبری ندارد. مواسات و بذل مال به دیگران در آیات قرآن و روایات معتبر آمده است و می‌توان آموزه الهی بودن بذل مال به نیازمندان و یاری کردن آن‌ها را از شاخصه‌های برجسته مومنان دانست. برخی از این روایات با صرف نظر از معتبر نبودن سند آن، به بالاترین کمال ایمان اشاره دارد که شیعه کامل باید چنان صفاتی داشت باشد و به معنای خارج شدن مواسات نکننده، از مکتب شیعه نیست.


== متن روايت ==
== متن روايت ==


حضرت علی(ع) در روایتی برخی از صفات شیعه را به نوف شامی بیان کرده است. امام(ع) مواسات در مال را یکی از صفات برجسته شیعه دانسته است که اگر نباشد فرد نباید خود را شیعه بداند:
علامه مجلسی از کنز الفوائد کراجکی روایتی نقل می‌کند که حضرت علی(ع) در روایتی برخی از صفات شیعه را به نوف شامی بیان کرده است. امام(ع) مواسات در مال را یکی از صفات برجسته شیعه دانسته است که اگر نباشد فرد نباید خود را شیعه بداند:


{{عربی بزرگ| وَ فِي أَمْوَالِهِمْ يَتَوَاسَوْنَ وَ فِي اللَّهِ يَتَبَاذَلُونَ يَا نَوْفُ دِرْهَمٌ وَ دِرْهَمٌ وَ ثَوْبٌ وَ ثَوْبٌ وَ إِلَّا فَلَا <ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار، بيروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۶۵، ص۱۹۱.</ref>
{{عربی بزرگ| وَ فِي أَمْوَالِهِمْ يَتَوَاسَوْنَ وَ فِي اللَّهِ يَتَبَاذَلُونَ يَا نَوْفُ دِرْهَمٌ وَ دِرْهَمٌ وَ ثَوْبٌ وَ ثَوْبٌ وَ إِلَّا فَلَا <ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار، بيروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۶۵، ص۱۹۱.</ref>
خط ۲۷: خط ۲۷:
روایات سدير که همان ابن حکيم است، قابل اعتماد نيست.<ref>اردبيلي غروي، حائري، محمد، جامع الرواه، ج۲، ص۱۳۳.</ref> برخي او را واقفي دانسته اند.<ref>موسوي خويي، ابوالقاسم، معجم الرجال الحديث، ج۶، بي تا، ج۲، ص۶۷.</ref>
روایات سدير که همان ابن حکيم است، قابل اعتماد نيست.<ref>اردبيلي غروي، حائري، محمد، جامع الرواه، ج۲، ص۱۳۳.</ref> برخي او را واقفي دانسته اند.<ref>موسوي خويي، ابوالقاسم، معجم الرجال الحديث، ج۶، بي تا، ج۲، ص۶۷.</ref>


[[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] این حدیث را در کنز الفوائد نقل می‌کند اما عبارت‌های مورد نظر در متن کنز الفوائد وجود ندارد و این یکی از ایرادهای اصلی بر متن کتاب [[اعتبار کتاب بحارالانوار|بحار الانوار]] می‌باشد.
== شرح حدیث==  
== شرح حدیث==  


۲٬۲۴۴

ویرایش