پرش به محتوا

وصیت‌نامه امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
اگر امام حسین(ع) از شهادت خود آگاه بوده، پس باید به حکم شرع وصیت‌نامه‌ای داشته باشد؛ آیا چنین چیزی وجود دارد؟
اگر امام حسین(ع) از شهادت خود آگاه بوده، پس باید به حکم شرع وصیت‌نامه‌ای داشته باشد؛ آیا چنین چیزی وجود دارد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین}}'''وصیت‌نامه امام حسین(ع)''' متنی است که او هنگام حرکت از مدینه به سوی مکه نوشت و در آن به‌روشنی هدف و فلسفه قیام خود، که اصلاح‌گری در امت پیامبر(ص) بود، را مورد تأکید قرار داد.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۰۲.</ref> امام(ع) در این نامه روش اصلاح‌گری خود را از طریق امر به معروف و نهی از منکر حکومت و عمل بر اساس سیره پیامبر(ص) و امام علی(ع) معرفی کرده است.<ref>سروش، محمد، امر به معروف و نهى از منكر، تهران، نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اداره آموزش های عقيدتی سياسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۵.</ref>  
{{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین}}'''وصیت‌نامه امام حسین(ع)''' متنی است که او هنگام حرکت از مدینه به سوی مکه نوشت و در آن به‌روشنی هدف و فلسفه قیام خود، که اصلاح‌گری در امت پیامبر(ص) بود، را مورد تأکید قرار داد.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۰۲.</ref> [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در این نامه روش اصلاح‌گری خود را از طریق [[امر به معروف و نهی از منکر]] حکومت و عمل بر اساس سیره [[پیامبر(ص)]] و امام علی(ع) معرفی کرده است.<ref>سروش، محمد، امر به معروف و نهى از منكر، تهران، نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اداره آموزش های عقيدتی سياسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۵.</ref>  


براساس منابع، این وصیت‌نامه را امام حسین(ع) در هنگام خروج از مدینه به سوی، در آخر رجب سال ۶۰ق،<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقيق محمدباقر المحمودی، بيروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۶۰.</ref> نوشت و آن را مهر کرد و به برادرش محمد بن حنفیه سپرد.<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسين عليه السلام، بی‌جا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۷۳.</ref>
براساس منابع، این وصیت‌نامه را امام حسین(ع) در هنگام خروج از مدینه، در آخر رجب سال ۶۰ق،<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقيق محمدباقر المحمودی، بيروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۶۰.</ref> نوشت و آن را مهر کرد و به برادرش [[محمد بن حنفیه]] سپرد.<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسين عليه السلام، بی‌جا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۷۳.</ref>
 
امام حسین(ع) در این [[وصیت|وصیت‌نامه]] پس از برشمردن ایمان خود به عقاید اساسی اسلامی، از جمله [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] به برشمردن دلایل خود برای قیام می‌پردازد.<ref>نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، ص۵۵.</ref> برخی محققان معتقدند که این وصيت‌نامه تاريخى به‌خوبى اهداف امام حسین(ع) را از قيام آينده‌اش نشان مى‌دهد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، عاشورا ريشه‌ها انگيزه‌ها رويدادها پيامدها، قم، مدرسه امام علی‌ بن ابی‌طالب(ع)، ۱۳۸۴ش، ص۳۳۰.</ref> امام(ع) در این وصیت‌نامه تأکید می‌کند که نه براى كشورگشايى قیام کرده و نه از سر هوس حكومت و سلطه بر مردم و نه برای به چنگ آوردن مال و مقام دنيا. او هدف قیام خود را اصلاح امت اسلام و برطرف‌ساختن كژی‌هايى بر می‌شمرد كه بر اثر حكومت نااهلان به وجود آمده بود؛ نيز احياى امر به معروف و نهى از منكر و سنت و سيره پیامبر(ص) و [[امام على(ع)]].<ref>مکارم شیرازی، عاشورا ريشه‌ها انگيزه‌ها رويدادها پيامدها، ص۳۳۰.</ref>


{{نقل قول دوقلو تاشو
{{نقل قول دوقلو تاشو
trustworthy
۷٬۳۴۶

ویرایش