trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
اگر امام حسین(ع) از شهادت خود آگاه بوده، پس باید به حکم شرع وصیتنامهای داشته باشد؛ آیا چنین چیزی وجود دارد؟ | اگر امام حسین(ع) از شهادت خود آگاه بوده، پس باید به حکم شرع وصیتنامهای داشته باشد؛ آیا چنین چیزی وجود دارد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین}}'''وصیتنامه امام حسین(ع)''' متنی است که او هنگام حرکت از مدینه به سوی مکه نوشت و در آن بهروشنی هدف و فلسفه قیام خود، که اصلاحگری در امت پیامبر(ص) بود، را مورد تأکید قرار داد.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۰۲.</ref> امام(ع) در این نامه روش اصلاحگری خود را از طریق امر به معروف و نهی از منکر حکومت و عمل بر اساس سیره پیامبر(ص) و امام علی(ع) معرفی کرده است.<ref>سروش، محمد، امر به معروف و نهى از منكر، تهران، نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اداره آموزش های عقيدتی سياسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۵.</ref> | {{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین}}'''وصیتنامه امام حسین(ع)''' متنی است که او هنگام حرکت از مدینه به سوی مکه نوشت و در آن بهروشنی هدف و فلسفه قیام خود، که اصلاحگری در امت پیامبر(ص) بود، را مورد تأکید قرار داد.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۰۲.</ref> [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] در این نامه روش اصلاحگری خود را از طریق [[امر به معروف و نهی از منکر]] حکومت و عمل بر اساس سیره [[پیامبر(ص)]] و امام علی(ع) معرفی کرده است.<ref>سروش، محمد، امر به معروف و نهى از منكر، تهران، نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اداره آموزش های عقيدتی سياسی، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۵.</ref> | ||
براساس منابع، این وصیتنامه را امام حسین(ع) در هنگام خروج از | براساس منابع، این وصیتنامه را امام حسین(ع) در هنگام خروج از مدینه، در آخر رجب سال ۶۰ق،<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقيق محمدباقر المحمودی، بيروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۶۰.</ref> نوشت و آن را مهر کرد و به برادرش [[محمد بن حنفیه]] سپرد.<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسين عليه السلام، بیجا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۷۳.</ref> | ||
امام حسین(ع) در این [[وصیت|وصیتنامه]] پس از برشمردن ایمان خود به عقاید اساسی اسلامی، از جمله [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] به برشمردن دلایل خود برای قیام میپردازد.<ref>نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، ص۵۵.</ref> برخی محققان معتقدند که این وصيتنامه تاريخى بهخوبى اهداف امام حسین(ع) را از قيام آيندهاش نشان مىدهد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، عاشورا ريشهها انگيزهها رويدادها پيامدها، قم، مدرسه امام علی بن ابیطالب(ع)، ۱۳۸۴ش، ص۳۳۰.</ref> امام(ع) در این وصیتنامه تأکید میکند که نه براى كشورگشايى قیام کرده و نه از سر هوس حكومت و سلطه بر مردم و نه برای به چنگ آوردن مال و مقام دنيا. او هدف قیام خود را اصلاح امت اسلام و برطرفساختن كژیهايى بر میشمرد كه بر اثر حكومت نااهلان به وجود آمده بود؛ نيز احياى امر به معروف و نهى از منكر و سنت و سيره پیامبر(ص) و [[امام على(ع)]].<ref>مکارم شیرازی، عاشورا ريشهها انگيزهها رويدادها پيامدها، ص۳۳۰.</ref> | |||
{{نقل قول دوقلو تاشو | {{نقل قول دوقلو تاشو |