پرش به محتوا

نامه امام حسین(ع) به محمد بن حنفیه از کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین}}
{{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین}}
نامه امام حسین(ع) به محمد بن حنفیه از کربلا نامه‌ای است که امام حسین(ع) در آن ارزش دنیا و زندگی در آن را بدون قیام برای وظایفی چون عدالت و آزادی هیچ برشمرده است.  
'''نامه امام حسین(ع) به محمد بن حنفیه از کربلا''' نامه‌ای است که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در آن ارزش دنیا و زندگی در آن را بدون قیام در راه حق و اقامه عدل هیچ برشمرده است.<ref>نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، ص۱۸۹.</ref> 
 
امام حسین(ع) پس از ورود به [[کربلا]] نامه‌ای خطاب به برادر خود [[محمد بن حنفیه]] و سایر افراد قبیله بنی‌هاشم، که با امام(ع) در سفر عراق همراه نشده بودند، نوشت.<ref>نجمی، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، ص۱۸۹.</ref> متن این نامه کوتاه را ابن‌قولویه در کتاب [[کامل الزیارات]] از [[امام محمد باقر(ع]]) نقل کرده است:<ref>ابن‌قولویه قمی،</ref>
{{عربی|بِسمِ اللّه ِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ، مِنَ الحُسَينِ بنِ عَلِي إلى مُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ ومَن قِبَلَهُ مِن بَني هاشِمٍ، أمّا بَعدُ، فَكَأَنَّ الدُّنيا لَم تَكُن وكَأَنَّ الآخِرَةَ لَم تَزَل، وَالسَّلامُ|ترجمه=به نام خداوند رحمت‌گر مهربان. از حسين بن على به محمد بن على و ديگر فرزندان هاشم. امّا بعد، دنيا چنان است كه گويى هرگز نبوده است و آخرت چنان است كه گويى همواره بوده است. بدرود}}<ref>ابن‌قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضوية، ۱۳۵۶ق، ج۱، ص۷۵.</ref>
 
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
۶٬۸۵۳

ویرایش