علم (عزاداری): تفاوت میان نسخه‌ها

عَلَم عزاداری، وسیله‌ای است که در پیشاپیش دسته‌های عزاداری توسط یک فرد و افرادی حمل می‌شود. به این کار علم‌کشی یا علم‌گردانی می‌گویند. علم‌های عاشورایی در مناطق مختلف ایران متفاوت است. علم‌گردانی از آیین‌های اصلی عزاداری است که در برخی از مناطق ایران به طوق گردانی نیز مشهور است.

علم‌ها از گذشته‌های دور در جنگ‌ها، پیشاپیش صفوف نظامیان، به حرکت درمی‌آمدند. در ایران، دست‌کم از دوره صفویه به بعد، استفاده از نوعی توغ در مراسم عزاداری به ویژه در ایام محرّم معمول بوده است.

علمها، بیرق‌های پارچه‌ای بلند یا کوتاه با رنگهای مختلف سیاه، سبز، قرمز و جز آنهایند که در جلو یا در فاصلهٔ بین دسته‌های سوگوار سینه‌زن یا زنجیرزن حرکت داده می‌شوند. بعضی از آنها پرچم بزرگی به شکل مثلث‌اند که اشعار و عبارات مذهبی روی آنها نوشته شده است. از علمهای مثلثی‌شکل به‌صورت منفرد یا دوبه‌دو، استفاده می‌شود؛ به این معنی که پارچهٔ سه‌گوشهٔ دو علم از نوک تحتانی به یکدیگر دوخته می‌شوند و دو تن آنها را در دو طرف مسیر عبور دسته‌های سوگوار حرکت می‌دهند. هر محله، علم یا علامت مخصوص به خود را دارد که از علمهای دیگر محله‌ها متمایز است و هنگام عزاداری، اهالی محل به دنبال آن به راه می‌افتند. علم مخصوص هر هیئت یا هر محله را که پارچه‌ای سیاه و چهارگوشه است، و روی آن مشخصات هیئت نوشته شده، کتیبه می‌نامند. هریک از دو عرض این علم، دسته‌ای چوبی دارد که دو تن آن را حمل می‌کنند.<ref>باقی، عمادالدین، «علم و علم گردانی»، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۶، ذیل مدخل.</ref>