۱۱٬۹۱۳
ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
|||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==ولایت در عرفان== | ==ولایت در عرفان== | ||
مفهوم ولایت | عارفان مفهوم ولایت را اساس عرفان و طریقت [[تصوف]] دانستهاند.<ref>سجادی، سید جعفر، فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، تهران، انتشارات طهوری، ۱۳۸۹ش، ص۷۹۱.</ref> ولایت در اصطلاح اهل عرفان در قلمرو قرب به خدا استعمال میشود و زیر مجموعه ولایت تکوینی است. هنگامی که عبد از خود فانی میشود و بقای او صرفاً متکی به بقای حق میگردد به ولایت الهی دست پیدا کرده است. در این حالت، خداوند امور این عبد را برعهده میگیرد تا او را به مقام قرب برساند. هنگامی که معنای کامل ولایت در بنده خدا تحقق مییابد، علاوه بر قیام عبد به خدا، اخلاق او به اخلاق الهی مبدل میشود و اوصاف الهی در او متجلی میشود. به طوری که علم او علم الهی، قدرت او قدرت الهی، و فعل فعل الهی میشود.<ref>روحانینژاد، حسین، ولایت در عرفان، تهران، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۵ش، ص۳۵.</ref> | ||
عارفان معتقدند که در این حالت بنده مصداق [[روایت قرب نوافل]] میشود: | عارفان معتقدند که در این حالت بنده مصداق [[روایت قرب نوافل]] میشود: | ||
{{متن عربی| | {{متن عربی||ترجمه=خداوند مىفرمايد:... بندهام به وسيلۀ نمازهاى نافله پيوسته خود را به من نزديک مىگرداند، تا جايى كه دوستدارش مىشوم. پس من گوش او مىشوم كه بدان بشنود و چشم او مىشوم كه بدان ببيند و زبان او مىشوم كه بدان سخن گويد و قلب او مىشوم كه بدان تعقّل ورزد، هرگاه مرا بخواند، پاسخش دهم و هرگاه از من چيزى بخواهد، عطايش كنم.}}<ref>محمدی ریشهری،محمد،میزان الحکمة، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۹، ص۳۸۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |