تشنگی امام حسین(ع) و همراهانش در کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

نقل‌هایی درباره تشنگی زنان و کودکان کاروان امام حسین(ع) در جریان عاشورا وجود دارد؛ از جمله در گفت‌و‌گویی میان امام حسین(ع) و حضرت علی اکبر(ع)، پس از یکی از جنگ‌های حضرت علی اکبر(ع)، او از آزاری که از تشنگی می‌بیند به پدرش شکایت می‌کند.<ref>سید ابن‌طاووس،علی بن موسی، اللهوف فی قتلی الطفوف، تهران، نشر جهان، ۱۳۴۸ش، ص۱۱۳.</ref> همچنین، کشته‌شدن طفل شیرخوار امام حسین(ع) پس از درخواست امام(ع) از سپاه کوفه برای سیراب‌کردن او رخ می‌دهد؛ در منابع آمده که امام(ع) درباره وضعیت فرزند شیرخوار خود به کوفیان می‌گوید که او از تشنگی به خود می‌پیچد.<ref>سید ابن‌طاووس، اللهوف، ص۱۶۹.</ref> همچنین، زمانی که حضرت عباس(ع) از امام حسین(ع) درخواست اجازه برای رفتن به جنگ می کند، امام(ع) از او می خواهد که برای کودکان تشنه آب فراهم کند.<ref>مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحارالانوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۴۱، ص۴۵.</ref> به نقل از منابع ناله‌های کودکان تشنه حضرت عباس(ع) به آب آوردن به جای جنگیدن مصمم می کند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۴۱، ص۴۵.</ref> نیز نقل شده که امام حسین(ع) از شدت تشنگی در هنگام نبرد در روز عاشوراء آسمان را به شکل دود می دید<ref>عطاردی، عزیزالله، مسند الإمام الشهيد أبی‌ عبدالله الحسين بن علی(ع)، تهران، انتشارات عطارد، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص۲۱۴.</ref>  

در روایات معصومان(ع) به تشنگی امام حسین(ع)، خاندان و یارانش در جریان واقعه عاشورا اشاره شده است؛ از جمله:

* از پیامبر(ص) نقل شده که به حضرت فاطمه(س) گفت: جبرئیل بر من وارد شد و من را به دو فرزند از تو بشارت داد؛ سپس به من تعزیت گفت درباره یکی از آن دو و من دانستم که او تشنه و غریب کشته می‌شود.<ref>طبری صغیر، محمد بن جریر، دلائل الإمامة، قم، مؤسسة البعثة،‌ ج۱، ص۱۰۲.</ref>

==جستارهای وابسته==