|
|
خط ۲۶: |
خط ۲۶: |
|
| |
|
| جریان دیوبندی در دورهٔ پیش از تجزیه شبهقاره جریان ریشهداری بود و علمای بزرگی را تربیت کرد. بعد از تجزیه شبهقاره هند و تمرکز مسلمانان در پاکستان، مرکزیت اصلی این جریان به پاکستان منتقل شد.<ref>شیرازی، مهران، «ساختار دیوبندیه در شبه قاره هند»، مطالعات راهبردی جهان اسلام، زمستان ۱۳۹۶، شماره ۷۲، ص۱۴۹.</ref> شالوده و بنیان اندیشه دینی مکتب [[دیوبندیه]]، برگرفته از اندیشهها و آرای شاه ولیالله دهلوی میباشد.<ref>شیرازی، مهران، «ساختار دیوبندیه در شبه قاره هند»، مطالعات راهبردی جهان اسلام، زمستان ۱۳۹۶، شماره ۷۲، ص۱۵۱.</ref> امروزه دیوبندیه خود را ملهم از آرا و آثار او میدانند.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، «ترجمه شاه ولیالله دهلوی»، ترجمان وحی، ۱۳۸۰ش، شماره ۹. ص۶۳.</ref> حفاظت و اشاعهٔ مکتب شاه ولی اللّه دهلوی از اهداف مدرسه دیوبندیه است.<ref>کاظمی، جمال، «موج سوم بنیادگرایی اسلامی»، پگاه حوزه، شماره ۲۳.</ref> | | جریان دیوبندی در دورهٔ پیش از تجزیه شبهقاره جریان ریشهداری بود و علمای بزرگی را تربیت کرد. بعد از تجزیه شبهقاره هند و تمرکز مسلمانان در پاکستان، مرکزیت اصلی این جریان به پاکستان منتقل شد.<ref>شیرازی، مهران، «ساختار دیوبندیه در شبه قاره هند»، مطالعات راهبردی جهان اسلام، زمستان ۱۳۹۶، شماره ۷۲، ص۱۴۹.</ref> شالوده و بنیان اندیشه دینی مکتب [[دیوبندیه]]، برگرفته از اندیشهها و آرای شاه ولیالله دهلوی میباشد.<ref>شیرازی، مهران، «ساختار دیوبندیه در شبه قاره هند»، مطالعات راهبردی جهان اسلام، زمستان ۱۳۹۶، شماره ۷۲، ص۱۵۱.</ref> امروزه دیوبندیه خود را ملهم از آرا و آثار او میدانند.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، «ترجمه شاه ولیالله دهلوی»، ترجمان وحی، ۱۳۸۰ش، شماره ۹. ص۶۳.</ref> حفاظت و اشاعهٔ مکتب شاه ولی اللّه دهلوی از اهداف مدرسه دیوبندیه است.<ref>کاظمی، جمال، «موج سوم بنیادگرایی اسلامی»، پگاه حوزه، شماره ۲۳.</ref> |
|
| |
| == نهضت فکری سیاسی (اندیشه اصلاح دینی) ==
| |
| شاه ولیالله دهلوی را بزرگترین شخصیت دینی مسلمانان شبه قاره هند در چند سده اخیر میدانند.<ref>شیرازی، مهران، «ساختار دیوبندیه در شبه قاره هند»، مطالعات راهبردی جهان اسلام، زمستان ۱۳۹۶، شماره ۷۲، ص۱۵۱.</ref> از مهمترین و تأثیرگذارترین مصلحان شبهقاره، شاه ولیالله است که او را بنیانگذار جنبش احیاء و اصلاح فکر دینی در هند میدانند. او در عرصههای سیاسی و اجتماعی حضور چشمگیری نداشت و نسبت به استبداد و استعمار و در برابر اشغال نظامی هند چندان نقش فعال عملی نداشته است؛ اما از جهت بازسازی اندیشه دینی و حل مشکلات و معضلات فکری مسلمانان، راههای تازهای گشود که بسیار مؤثر و کارساز مینمود. فرزندان و شاگردان او حضور چشمگیر در تحولات و حوادث آن دوران داشتند به گونهای که فرزند وی [[شاه عبدالعزیز دهلوی]] به عنوان یکی از رهبران جهادی شناخته شده است.<ref>صاحبی، محمدجواد، جنبشهای فکری و دینی، قم، نشر ادیان، چاپ دوم، ۱۴۰۲۱ش، ص۱۰۲ و ۱۰۳.</ref>
| |
|
| |
| شاه ولیالله از کسانی شمرده میشود که تجدید حیات فکری مسلمانان هند در قرن ده و یازده هجری به وسیله آنها انجام گرفت.<ref>عزیز، احمد، تاریخ تفکر اسلامی در هند، ترجمه نقی لطفی و محمد جعفر یاحقی، تهران، انتشارات کیهان، چاپ اول، ۱۳۶۷ش، ص۴۴–۴۶.</ref> وی را پیشقراول همه نهضتهای اسلامی<ref>جوانی، حجتالله، نقد (بررسی اندیشههای انتقادی شاه ولیالله دهلوی)، مطالعات عرفانی، ۱۳۸۵، شماره ۴، ص۵۰.</ref> و پدر تفکر اسلامی در هند متجدد دانستهاند. گفتهاند او راه را برای متفکران مصلحی نظیر [[سید احمدخان]]، [[محمد اقبال]]، [[ابوالاعلی مودودی]]، خورشید احمد و… هموار نمود.<ref>جوانی، حجتالله، نقد (بررسی اندیشههای انتقادی شاه ولیالله دهلوی)، مطالعات عرفانی، ۱۳۸۵، شماره ۴، ص۵۰.</ref>
| |
|
| |
| او در چارچوب اسلام، اندیشههای فلسفی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را منقلب ساخته و ارکان عرفان و فقه اسلامی را مورد تحلیل و بررسی قرار داده است. به گفته [[اقبال لاهوری]]، وی اولین مسلمانی بود که به لزوم بازاندیشی کل نظام اسلامی به طوری که از گذشته خود گسسته نشود پی برد. شاه ولیالله در صدد بود تا تفکر اسلامی را مانند هر نظام کلامی فلسفی دیگر به صورت منسجم و منطقی عرضه کند.<ref>صدیقی، عبدالحمید، «امام شاه ولیالله دهلوی (بخش دوم و پایانی)»، ترجمه حکیم الدین قریشی، ندای اسلام تابستان و پاییز ۱۳۸۵، شماره ۲۸، ص۲۶.</ref> شاه ولیالله یک جنبش اصلاح گرایانه دینی را در هند آغاز نمود که بعضی از مدارس نو بنیاد هند و برخی از کشورهای مجاور مثل پاکستان، افغانستان به پیروی از او راه او را ادامه دادند.<ref>فرمانیان، مهدی، فرق تسنن، قم، نشر ادیان، ۱۳۸۶ش، ص۶۷۳–۶۷۴.</ref> شاه ولیاللّه معتقد بود در تمام مسائل مربوط به اعتقادات یا اعمال عبادی میتوان از احکام هر یک از چهار مکتب اصلی فقهی (مالکی، حنفی، حنبلی، شافعی) تبعیت کرد و تقلید از یک مذهب لازم نیست.<ref>پی هاردی، مسلمانان هند بریتانیا، ترجمه حسن لاهوتی، مشهد، آستان قدس رضوی، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ص۷۶.</ref> او در فقه به یک مسلک معتدل به معتقد بود.<ref>عارف، عبدالودود، «[https://mandegardaily.com/?p=59703 ماجرای اصلاح اندیشۀ اسلامی در شبهقارۀ هند/ از ولیالله دهلوی تا ابوالاعلی مودودی]»، سایت ماندگار روزنامه صبح افغانستان، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۶، تاریخ بازدید: ۱۴۰۲.</ref> او اگرچه تشیع را قاطعانه رد کرده، در ملفوظاتش برای [[حضرت علی(ع)]] و [[اهلبیت(ع)]]، بخصوص [[امام صادق(ع)]]، مقام و عظمت بسیار قائل شده است.<ref>گروه فلسفه و عرفان، «تصوف و آیین هندو»، جوانی، حجتاللّه، «تصوف در شبهقاره هند»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۷، ذیل مدخل.</ref> برخی منابع به ضد شیعه بودن او اشاره کردهاند.<ref>موثّقی، سید احمد، جنبش اسلامی معاصر، تهران، سازمان سمت، چاپ چهارم، ۱۳۸۰ش.</ref>
| |
|
| |
| پس از مرگ شاه ولیالله، بر اساس تغیرات بنیادی جامعه اسلامی که توسط او انجام شد، جنبش نیرومندی آغاز گردید که به پیشوایی شاه اسماعیل شهید و سید احمد شهید، به منظور آزادی مسلمانان از چنگ امپریالیسم غربی صورت گرفت.<ref>صدیقی، عبدالحمید، «امام شاه ولیالله دهلوی (بخش اول)»، ترجمه حکیم الدین قریشی، ندای اسلام تابستان و پاییز ۱۳۸۵، شماره ۲۶ و ۲۷، ص۲۵.</ref> این نهضت اگرچه شکست خورد اما اثر خود را به تدریج بر تاریخ و فکر مسلمانان باقی گذاشت تا اینکه در قرن بیستم میلادی، به رشد نهضت اسلامی در دل مبارزات استقلالطلبانهٔ هند انجامید و در شکل سیاسی خود، به تأسیس کشور پاکستان منجر گردید.<ref>ربانی، جعفر، «نگاهی به نقش احیاگرانه شاه ولیالله محدث دهلوی»، رشد آموزش معارف اسلامی تابستان ۱۳۸۴، شماره ۵۷. ص۲۹.</ref> پس از تأسیس [[پاکستان]] و استقلال آن، شاه ولیالله به صورت قهرمان ملی تلقی شد.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، «ترجمه شاه ولیالله دهلوی»، ترجمان وحی، ۱۳۸۰ش، شماره ۹. ص۶۳.</ref> وی به مفهوم امت اسلامی که فارغ از مرزهای قومی سیاسی جغرافیایی و… است توجه خاصی داشت.<ref>ربانی، جعفر، «نگاهی به نقش احیاگرانه شاه ولیالله محدث دهلوی»، رشد آموزش معارف اسلامی تابستان ۱۳۸۴، شماره ۵۷. ص۲۹.</ref>
| |
|
| |
|
| == تصوف == | | == تصوف == |