کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

چرا از زمان پيامبر اکرم ص به بعد عذاب جمعي نازل نشده است؟(همانند عذابهاي قوم حضرت نوح يا قوم عاد( 

عذاب الهي طبق قانون و قواعدي است که مورد علم خداوند است و فقط خدا از آن آگاهي دارد گاهي بعضي اقوام را به دليل تکذيب انبياء يا ظلم و ستم هاي ديگر عذاب نموده است و گاهي برخي ديگر را عذاب نکرده (مثل اقوام جاهليت زمان پيغمبر) و حساب آنها را به قيامت گذاشته است ولي دلايل زيادي مي تواند وجود داشته باشد که خداوند قومي را عذاب نکند از جمله در حديثي قدسي از پيغمبر است که حق تعالي فرمود: قسم به عزت و جلالم اگر نمي بودند آنانکه مرا به يک چشم برهم زدن عبادت مي کنند (يعني يک چشم بر هم زدني هم از من غافل نيستند). و اگر نمي بودند پرهيزگاران، از آسمان يک قطره باران فرو نمي فرستادم و يک برگ سبز نمي روياندم.}}<ref>شيخ صدوق، ترجمه جامع الاخبار، کتاب فروشي اسلاميه، ۱۴۰۳ق، ص۲۱۱.</ref>

خداوند در قرآن کريم خطاب به پيامبرش فرمود: {{قرآن|و ما کان الله ليعذبهم و انت فيهم و ما کان الله معذبهم و هم يستغفرون<ref>انفال ۳۳.</ref>؛ خداوند، تا تو در ميان آن ها هستي، آن ها را مجازات نخواهد کرد، و نيز تا استغفار مي‌کنند خدا عذاب‌شان نمي‌کند.

از اين آيه به دست مي‌آيد که وجود مبارک پيامبر و توبه و استغفار دو عامل باز دارنده از نزول عذاب آسماني بر امت اسلامي است. بر اساس اين آيه امير مومنان فرمود:

«کان في الارض امانان من عذاب الله و قد رفع احدهما فدونکم الاخر فتمسکوا<ref>نهج البلاغه حكمت ۸۸.</ref>» روي زمين دو وسيله امنيت از عذاب الهي بود. يکي از آن ها (که وجود مقدس پيامبر بود) برداشته شد. هم اکنون به دومي (يعني استغفار) تمسک جوييد. سپس آيه فوق را تلاوت فرمود.

بر اين اساس معلوم مي‌شود در زمان حيات با برکت وجود حضرت که به گفته قرآن کريم «رحمت براي عالميان بود»<ref>انبياء ۱۰۷.</ref> مردم از نزول عذاب آسماني در امان بوده‌اند، ولي در عصر کنوني گر چه گناهاني که سبب نزول عذاب شود ممکن است از سوي معصيتکاران رخ دهد ،ولي استغفار و توبه و پشيماني چه بسا سبب مي‌شود که آن عذاب‌ها فرو نبارد . هستند مومناني که پيوسته در حال دعا و استغفارند. به برکت وجود آن ها ساير مردم نيز در امان اند، چه اين که وجود پر برکت حضرت قائم آل محمد (ص) و دعاهاي حضرت نيز در جلوگيري از نزول عذاب‌هاي آسماني نقش موثر دارد.