پرش به محتوا

سند روایت رابطه گوش دادن به موسیقی و بی غیرتی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
 
خط ۱۲: خط ۱۲:


==سند حدیث==
==سند حدیث==
حدیث امام صادق با دو سند آمده است در سند اول عثمان بن عیسی آمده است و محققان کتب رجال صراحتی به ثقه بودن وی نکرده‌اند. <ref>نراقى، ابوالقاسم بن محمد، شعب المقال في درجات الرجال، قم، كنگره بزرگداشت محققان ملا مهدى و ملا احمد نراقى، چاپ دوم، ۱۴۲۲ق، ص۲۰۱.</ref> از همین‌روی برخی در روایات وی توقف کرده‌اند. <ref>حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۴۴. نراقى، ابوالقاسم بن محمد، شعب المقال في درجات الرجال، قم، كنگره بزرگداشت محققان ملا مهدى و ملا احمد نراقى، چاپ دوم، ۱۴۲۲ق، ص۲۰۱.</ref>
حدیث امام صادق با دو سند آمده است در سند اول عثمان بن عیسی آمده است و محققان کتب رجال صراحتی به ثقه بودن وی نکرده‌اند.<ref>نراقى، ابوالقاسم بن محمد، شعب المقال في درجات الرجال، قم، كنگره بزرگداشت محققان ملا مهدى و ملا احمد نراقى، چاپ دوم، ۱۴۲۲ق، ص۲۰۱.</ref> از همین‌روی برخی در روایات وی توقف کرده‌اند.<ref>حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۴۴. نراقى، ابوالقاسم بن محمد، شعب المقال في درجات الرجال، قم، كنگره بزرگداشت محققان ملا مهدى و ملا احمد نراقى، چاپ دوم، ۱۴۲۲ق، ص۲۰۱.</ref>
سند دیگری حدیث به جای عثمان بن عیسی، حماد بن عیسی آمده است. <ref> كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، بَابُ الْغَيْرَة، ج۵، ص۵۳۵، حدیث۵.</ref>
سند دیگری حدیث به جای عثمان بن عیسی، حماد بن عیسی آمده است.<ref> كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، بَابُ الْغَيْرَة، ج۵، ص۵۳۵، حدیث۵.</ref>
حماد بن عیسی ثقه است<ref>نجاشى، احمد بن على، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۲. طوسى، محمد بن حسن، رجال الطوسي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي - ايران - قم، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش، ص۳۳۴.</ref> با این نگاه سند حدیث قابل استناد می‌باشد
حماد بن عیسی ثقه است<ref>نجاشى، احمد بن على، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۱۴۲. طوسى، محمد بن حسن، رجال الطوسي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي - ايران - قم، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش، ص۳۳۴.</ref> با این نگاه سند حدیث قابل استناد می‌باشد