خطای حضرت آدم و محرومیت همه انسان‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

براساس آیه ۳۶ [[سوره بقره]]، زمین جایگاه و محل استقرار انسان‌ها است. {{قرآن|وَ لَكمُ‏ْ فىِ الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتَاعٌ إِلىَ‏ حِين|ترجمه=محل استقرار و سكونت شما زمين است و تا مدتى معين از آن بهره‌‏مند می‌شوید.|سوره=بقره|آیه=۳۶}} زندگی بر روی زمین، تصمیم و خواست الهی بوده و حضرت آدم(ع) تقصیر و دخالتی در این امر نداشته است. حکمت خداوند همراه با رعایت مصلحت بندگان، این‌ را اقتضا کرده است. در اختیار گذاشتن امکانات و نعمت‌های دنیایی، به علاوه نعمت‌های بدنی و جسمی برای انسان، لطف خداوند است تا انسان بتواند استفاده کند و برای آخرتش، اندوخته‌هایی را آماده سازد.