ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}

{{درگاه|واژه‌ها}}

وِلایت، واژه‌ای عربی در قرآن که آن را به معنای سرپرستی، مالکیت، تدبیر و صاحب اختیار بودن دانسته‌اند. ولایت، گاهی اشاره به فعل خدا که یکی از اسماء و صفات خداوند است و عین توحید است. این نوع ولایت که ولایت تکوینی و رابطه علی و معلولی بین خالق و مخلوق است، منحصر به خداست. از آنجا که ولایت خداوند ذاتی است، بنابراین ولایت برخی از پیامبران و ائمه معصومین، ظهور و تجلی ولایت خداست. ولایت گاهی نیز تشریعی، یعنی قراردادی و اعتباری است و به معنای قانون‌گذاری در جهان خلقت است. این ولایت نیز متعلق به خداوند دانسته شده است.