۶٬۷۱۶
ویرایش
کتاب الفتن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
== ویژگی‌ها == | == ویژگی‌ها == | ||
الفتن ابن حماد، به طور گسترده، به منابع شيعه راه يافته و از طريق آثارى مانند ''التشريف بالمنن فى تعريف الفتن'' مشهور به ''[[الملاحم والفتن|الملاحم و الفتن]]'' سید ابن طاووس (۵۸۹-۶۶۴ق)، در کتاب‌های اماميه وارد شده است. الفتن قديمى‌ترين منبع در بحث ملاحم و فتن یا [[نشانه‌هاى ظهور]] است.<ref> | الفتن ابن حماد، به طور گسترده، به منابع شيعه راه يافته و از طريق آثارى مانند ''التشريف بالمنن فى تعريف الفتن'' مشهور به ''[[الملاحم والفتن|الملاحم و الفتن]]'' سید ابن طاووس (۵۸۹-۶۶۴ق)، در کتاب‌های اماميه وارد شده است. الفتن قديمى‌ترين منبع در بحث ملاحم و فتن یا [[نشانه‌هاى ظهور]] است.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدى بر پايهٔ قرآن حديث و تاريخ، ترجمهٔ عبدالهادی مسعودى، قم، مؤسسهٔ علمى فرهنگى دارالحديث، ۱۳۹۳، ج۷، ص۴۱۸-۴۱۹.</ref> | ||
كتاب الفتن همانند ديگر كتاب‌هايى كه در موضوع [[ملاحم و فتن]] نوشته شده است، به مهدى اختصاص ندارد؛ بلكه دربارهٔ رويدادهاى آينده جهان اسلام تا قيامت است. بخشى از اين گونه کتاب‌ها، به [[مهدى(ع)]] و نشانه‌هاى ظهور او اختصاص دارد. بيشتر روایات اين كتاب از صحابه يا تابعان نقل شده و سند آن به پيامبر خدا(ص) نمى‌رسد؛ برای نمونه از حدود ۱۷۰ حديث باب‌هاى ۲۹ تا ۴۴ اين كتاب، كه دربارهٔ مهدى و [[سفيانى]] است، حدود ۲۵ حديث به پيامبر(ص)، [[امام علی(ع)]] و [[امام باقر (ع)]] مى‌رسد و ديگر اسناد كتاب به افرادى چون [[كعب الأحبار]]، زهرى و ارطاة ختم مى‌شود. آنچه به اين سه معصوم هم مى‌رسد، با طرق غير شيعى است.<ref>محمدی ری‌شهری، | كتاب الفتن همانند ديگر كتاب‌هايى كه در موضوع [[ملاحم و فتن]] نوشته شده است، به مهدى اختصاص ندارد؛ بلكه دربارهٔ رويدادهاى آينده جهان اسلام تا قيامت است. بخشى از اين گونه کتاب‌ها، به [[مهدى(ع)]] و نشانه‌هاى ظهور او اختصاص دارد. بيشتر روایات اين كتاب از صحابه يا تابعان نقل شده و سند آن به پيامبر خدا(ص) نمى‌رسد؛ برای نمونه از حدود ۱۷۰ حديث باب‌هاى ۲۹ تا ۴۴ اين كتاب، كه دربارهٔ مهدى و [[سفيانى]] است، حدود ۲۵ حديث به پيامبر(ص)، [[امام علی(ع)]] و [[امام باقر (ع)]] مى‌رسد و ديگر اسناد كتاب به افرادى چون [[كعب الأحبار]]، زهرى و ارطاة ختم مى‌شود. آنچه به اين سه معصوم هم مى‌رسد، با طرق غير شيعى است.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامهٔ امام مهدى بر پايهٔ قرآن حديث و تاريخ، ج۷، ص۴۱۸-۴۱۹.</ref> اين‌گونه سندها نه‌تنها از نظر شيعه ارزشى ندارد، در نظر اهل‌سنت نيز حجيت ندارد، چون اصطلاحاً موقوف به‌شمار مى‌رود؛ يعنى سند آن به صحابى متوقف مى‌شود.<ref>صادقی، «الفتن ابن‌حماد قدیمی‌ترین کتاب در مهدویت»، ص۵۰.</ref> | ||
از ميان عالمان شيعه [[سيد بن طاووس]] یک‌چهارم كتاب ملاحم خود را به نقل روايات كتاب الفتن ابن حماد اختصاص داده است. محدثان بعدى شيعه، كه روايات كتاب ابن طاووس را گزارش كرده‌اند، بدون توجه به منبع اصلى آن، احاديث را به نقل از يک عالم شيعى در تأليفات خود آورده‌اند.<ref>صادقی، «الفتن ابن‌حماد قدیمی‌ترین کتاب در مهدویت»، ص۵۴.</ref> | از ميان عالمان شيعه [[سيد بن طاووس]] یک‌چهارم كتاب ملاحم خود را به نقل روايات كتاب الفتن ابن حماد اختصاص داده است. محدثان بعدى شيعه، كه روايات كتاب ابن طاووس را گزارش كرده‌اند، بدون توجه به منبع اصلى آن، احاديث را به نقل از يک عالم شيعى در تأليفات خود آورده‌اند.<ref>صادقی، «الفتن ابن‌حماد قدیمی‌ترین کتاب در مهدویت»، ص۵۴.</ref> | ||