automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
آنچه از موسى سر زد ترك اولايى بيش نبود، او با اين عملش خود را به زحمت انداخت چرا كه قتل يك قبطى به وسيله موسى چيزى نبود كه فرعونيان به آسانى از آن بگذرند، و مىدانيم ترك اولى به معنى كارى است كه ذاتا حرام نيست، بلكه موجب مىشود كه كار خوبترى ترك گردد، بىآنكه عمل خلافى انجام شده باشد.<ref>مکارم شیرازی،ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱، ج۱۶، ص۴۲.</ref> | آنچه از موسى سر زد ترك اولايى بيش نبود، او با اين عملش خود را به زحمت انداخت چرا كه قتل يك قبطى به وسيله موسى چيزى نبود كه فرعونيان به آسانى از آن بگذرند، و مىدانيم ترك اولى به معنى كارى است كه ذاتا حرام نيست، بلكه موجب مىشود كه كار خوبترى ترك گردد، بىآنكه عمل خلافى انجام شده باشد.<ref>مکارم شیرازی،ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱، ج۱۶، ص۴۲.</ref> | ||
روشن است كه قتل عمدى نبود و موسى كه چنين قصدى نداشت از بروز واقعه ناراحت شد، ناگفته نماند: گشتن قبطى در چندين جا از قرآن كريم مطرح شده و در هيچ محل، خدا موسى را در اين عمل محكوم نكرده است.<ref>قرشى بنابى، علیاكبر، تفسير احسن الحديث، تهران، بنياد بعثت، ۱۳۷۵، ج۸، ص۲۶. | |||
</ref> | |||
{{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}} | {{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}} |