trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
فرقه‌های شیخیه: تفاوت میان نسخه‌ها
←شیخیهٔ باقریه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
فرقهٔ شیخیهٔ باقریه پیروان میرزا محمدباقر خندق‌آبادی دُرچه (۱۲۰۱-۱۳۱۹ق) هستند که بعداً به میرزا باقر همدانی معروف شد. او از شاگردان حاج محمدکریم‌خان کرمانی بود و سمت نمایندگی او را در شهرهای مختلف ایران از جمله همدان داشت. با مرگ حاج محمدکریم‌خان، میرزا محمدباقر خندق‌آبادی دعوی جانشینی او را کرد و سرانجام فرقهٔ شیخیهٔ باقریه را در همدان تشکیل دارد.<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص۹۷.</ref> | فرقهٔ شیخیهٔ باقریه پیروان میرزا محمدباقر خندق‌آبادی دُرچه (۱۲۰۱-۱۳۱۹ق) هستند که بعداً به میرزا باقر همدانی معروف شد. او از شاگردان حاج محمدکریم‌خان کرمانی بود و سمت نمایندگی او را در شهرهای مختلف ایران از جمله همدان داشت. با مرگ حاج محمدکریم‌خان، میرزا محمدباقر خندق‌آبادی دعوی جانشینی او را کرد و سرانجام فرقهٔ شیخیهٔ باقریه را در همدان تشکیل دارد.<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص۹۷.</ref> | ||
یکی از حوادث مهم پیرامون شیخیهٔ باقریه نزاع شدید میان شیخیه (پایین‌سری) با متشرعان (بالاسری) در همدان در سال ۱۳۱۵ق بود. در این واقعه عده‌ای بی‌گناه کشته شدند و غارت، خرابی و خسارات مالی فراوانی به‌جای گذاشته شد. این رخداد موجب اخراج میرزا محمدباقر از همدان شد.<ref>فرمانیان و بهشتی، مذاهب در ایران، ص۲۵۶.</ref> برخی منابع او را مسبب برانگیخته‌شدن این نزاع دانسته‌اند.<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص۹۷.</ref> بعد از اخراج میرزا محمدباقر از همدان او به جندق رفت و در آنجا به تبلیغ مرام خود پرداخت. فعالیت‌های تبلیغی میرزا محمدباقر در همدان و جندق موجب شد تا او در جندق، همدان، نائین، اصفهان، بیابانک، مشهد و تهران مقلدانی پیدا کند.<ref>فرمانیان و بهشتی، مذاهب در ایران، ص۲۵۶.</ref> | یکی از حوادث مهم پیرامون شیخیهٔ باقریه نزاع شدید میان شیخیه (پایین‌سری) با متشرعان (بالاسری){{یادداشت|در مقابل پایین‌سری، همان متشرعه هستند که نماز خواندن بالای سر معصوم را جایز می‌دانند. آنان عمل پایین‌سری‌ها (شیخیه) را نوعی غلو می‌دانند و معتقدند که کار شیخیه نوعی قبله قرار دادن معصوم(ع) است و شرک‌آلود است. مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص۹۸.}} در همدان در سال ۱۳۱۵ق بود. در این واقعه عده‌ای بی‌گناه کشته شدند و غارت، خرابی و خسارات مالی فراوانی به‌جای گذاشته شد. این رخداد موجب اخراج میرزا محمدباقر از همدان شد.<ref>فرمانیان و بهشتی، مذاهب در ایران، ص۲۵۶.</ref> برخی منابع او را مسبب برانگیخته‌شدن این نزاع دانسته‌اند.<ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، ص۹۷.</ref> بعد از اخراج میرزا محمدباقر از همدان او به جندق رفت و در آنجا به تبلیغ مرام خود پرداخت. فعالیت‌های تبلیغی میرزا محمدباقر در همدان و جندق موجب شد تا او در جندق، همدان، نائین، اصفهان، بیابانک، مشهد و تهران مقلدانی پیدا کند.<ref>فرمانیان و بهشتی، مذاهب در ایران، ص۲۵۶.</ref> | ||
شیخیهٔ باقریه به مدت نزدیک به شصت سال دچار انشعاب نشد، ولی پس مجادلاتی میان برخی سران این فرقه باقریه به چند دسته تقسیم شد که مهم‌ترین آنان باقریهٔ حسینیه‌ای و باقریهٔ اتاق‌درسی است.<ref>فرمانیان و بهشتی، مذاهب در ایران، ص۲۵۷-۲۵۸.</ref> | شیخیهٔ باقریه به مدت نزدیک به شصت سال دچار انشعاب نشد، ولی پس مجادلاتی میان برخی سران این فرقه باقریه به چند دسته تقسیم شد که مهم‌ترین آنان باقریهٔ حسینیه‌ای و باقریهٔ اتاق‌درسی است.<ref>فرمانیان و بهشتی، مذاهب در ایران، ص۲۵۷-۲۵۸.</ref> | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
* الشیخیه (نشأتها و تطورها و مصادر دراستها)، سید محمدحسن آل الطالقانی، الآمال للمطبوعات. | * الشیخیه (نشأتها و تطورها و مصادر دراستها)، سید محمدحسن آل الطالقانی، الآمال للمطبوعات. | ||
* المدرسة الشيخية، محمد زکی ابراهیم، دارالمهجة البیضا‌ء. | * المدرسة الشيخية، محمد زکی ابراهیم، دارالمهجة البیضا‌ء. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||