پرش به محتوا

نظر علامه مجلسی درباره مختار ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|امام حسین}}
'''نظر علامه مجلسی درباره مختار ثقفی''' توقف، به معنای عدم ارائهٔ نظر قطعی، است. علامهٔ مجلسی معتقد است که اگر چه [[مختار ثقفی]] خطاهایی داشته و از نظر ایمان و یقین کامل نبوده است و در انتقام از قاتلان امام حسین(ع) مأذون از سوی ائمه(ع) نبوده است، انتقامش دارای خیر کثیر بوده و دل شیعه را شاد کرده است. این موضوع خود مایهٔ امید است که عاقبت مورد شفاعت قرار گرفته و نجات یابد.  
علامه مجلسی درباره مختار همان نظر معروف شیعه را دارد که مختار از جمله بزرگان شیعه و از ارادتمندان اهل بیت است. مجلسی معتقد است اگر چه گناهانی داشته و لغزش‌هایی در دل داشته اما با انتقامی که از قاتلان امام گرفت و دل مؤمنین را شاد کرد، امید است عاقبت مورد شفاعت قرار گرفته و نجات یابد.


مجلسی می‌نویسد: من درباره شأن مختار، از متوقفین هستم. اگر چه مشهور بین علمای شیعه او را از مشکورین دانسته‌اند.
علامهٔ مجلسی نظر خود دربارهٔ مختار را در باب «احوال المختار و ما جری علی یدیه»<ref>المجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بِحارالانوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۳۳۲-۳۹۰.</ref> از جزء «تاریخ الحسین بن علی سیدالشهداء(ع)»، حین بیان مفصل تاریخ حیات، قیام و دولت مختار ابراز کرده است.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۹.</ref> مجلسی عمل مختار در جریان درگیرهای امام حسن(ع) با معاویه بن ابی‌سفیان مبنی بر ارائٔ مشورت به عمویش، سعد بن مسعود ثقفی، برای تسلیم‌کردن امام حسن(ع) به معاویه را مذمت می‌کند.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۸.</ref>


سپس ایشان به روایتی از امام صادق(ع) اشاره می‌کند که در این روایت آمده است: وقتی پیامبر از کناره آتش جهنم عبور می‌کند به همراه امیر مؤمنان علی(ع) امام حسن و امام حسین(ع)، مختار با دیدن پیامبر، سه مرتبه فریاد برمی‌آورد: ای رسول خدا(ص) مرا نجات بده! و رسول خدا(ص) اعتنا نمی‌کند. مختار پس از آن سه مرتبه فریاد می‌آورد: یا امیر المؤمنین(ع) به فریادم برس جواب نمی‌شنود. پس از آن سه مرتبه فریاد برمی‌آورد: یا حسین به فریادم برس. رسول خدا(ص) خطاب به فرزندش حسین(ع) می‌فرماید: تو را صدا می‌زند و به تو پناه آورده است. امام حسین(ع) با سرعتی هم چون عقاب او را از آتش جهنم می‌رهاند. سماعه بن مهران که راوی است از امام می‌پرسد: فدایت شوم چرا مختار به جهنم می‌رود، امام می‌فرماید: در دلش چیزی بود که اخلاص کامل اعمال او را مخدوش می‌نمود. (امام در ادامه می‌فرماید: قسم به خدایی که محمد را به حق مبعوث کرد اگر جبرئیل و میکائیل در دل ذره ای حب غیر خدا داشته و اخلاص شان لغزش داشته باشد خداوند به دوزخشان خواهند انداخت.
مجلسی نظر نهایی خود دربارهٔ مختار را در تفسیر یکی از روایات دربارهٔ مختار آورده است. این روایت از امام صادق(ع) نقل شده است: زمانی که در روز قیامت رسول خدا(ص) کنارهٔ آتش جهنم عبور می‌کند و به‌همراه او امیرمؤمنان علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند، گرفتاری در آتش سه بار فریاد بر می‌آورد که ای رسول خدا(ص)، به فریاد من برس! رسول خدا(ص) به او اعتنا نمی‌کند.سپس آن فرد سه مرتبه فریاد می‌آورد که یا امیرالمؤمنین(ع) به فریادم برس! حضرت(ع) جوابش نمی‌دهد. پس از آن سه مرتبه فریاد برمی‌آورد که یا حسین(ع) به فریادم برس؛ من قاتل دشمنان تو هستم. رسول خدا(ص) خطاب به فرزندش حسین(ع) می‌گوید که تو را صدا می‌زند و به تو پناه آورده است. امام حسین(ع) با سرعتی چون عقاب او را از آتش جهنم می‌رهاند. روای از امام صادق(ع) می‌پرسد که آن گرفتار در عذاب چه کسی بود و امام(ع) می‌گوید که او مختار است. راوی از امام(ع) می‌پرسد که مختار چرا عذاب می‌شود در حالی که آن کارهایی را کرد که منجر به انتقام از دشمنان اهل‌بیت(ع) شد. امام(ع) پاسخ می‌دهد که در دل مختار چیزی بود که اخلاص کامل اعمال او را مخدوش می‌کرد. امام‌(ع) ادامه داد که قسم به خدایی که محمد(ص) را به حق مبعوث کرد اگر جبرئیل(ع) و میکائیل(ع) در دل ذره‌ای حب غیر خدا داشته و اخلاص‌شان مخدوش باشد، خداوند به دوزخشان خواهند انداخت.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۸.</ref>


مرحوم مجلسی در ادامه کلام زیبای امام صادق این آیه را در حق مختار آورده است: «و آخرون اعترفوا بذنوبهم خلطوا عملاً صالحا و آخر سیئا عسی الله ان یتوب علیهم»<ref>قرآن کریم، سوره توبه، آیه ۱۰۲</ref> سپی می‌نویسد: «و انا فی شانه من المتوقفین و ان کان الاشهر بین اصحابنا انه من المشکورین».<ref>بحار، ج۴۵، ص۳۳۹.</ref> من درباره شأن مختار، از متوقفین هستم. اگر چه مشهور بین علمای شیعه او را از مشکورین دانسته‌اند.
مرحوم مجلسی در ادامه کلام زیبای امام صادق این آیه را در حق مختار آورده است: «و آخرون اعترفوا بذنوبهم خلطوا عملاً صالحا و آخر سیئا عسی الله ان یتوب علیهم»<ref>قرآن کریم، سوره توبه، آیه ۱۰۲</ref> سپی می‌نویسد: «و انا فی شانه من المتوقفین و ان کان الاشهر بین اصحابنا انه من المشکورین».<ref>بحار، ج۴۵، ص۳۳۹.</ref> من درباره شأن مختار، از متوقفین هستم. اگر چه مشهور بین علمای شیعه او را از مشکورین دانسته‌اند.
trustworthy
۷٬۳۴۶

ویرایش