شرور و عدل الهی از نظر شهید مطهری: تفاوت میان نسخه‌ها

== ماهیت نسبی شرور ==

از نظر مطهری نسبی‌بودن شرور در مقابل حقیقی‌بودن آن است؛ به این معنی که بدی آنها مقایسه‌ای است. شرور بدی‌ها دو نوع هستند: بدی‌هایی که خود اموری عدمی‌اند و بدی‌هایی که‌ اموری وجودی‌اند اما از آن جهت بد هستند که منشأ یک سلسله امور عدمی‌ می‌گردند. شروری که خود عدمی هستند، مانند جهل و عجز و فقر، صفاتی حقیقی‌ (غیر نسبی) ولی عدمی هستند. اما شروری که وجودی هستند و از آن جهت‌ بدند که منشأ امور عدمی هستند، مانند سیل و زلزله و گزنده و درنده و میکروب، بدیشان نسبی است. در این موارد آنچه‌ بد است نسبت به شی‌ء یا اشیاء معینی بد است. مانند اینکه زهر مار برای مار بد نیست، برای انسان و سایر موجوداتی که از آن آسیب می‌بینند بد است. پس در بسیاری موارد شربودن موجودی برای موجود دیگر از نوع شر بالاضافه و نسبی است؛ یعنی، آن موجود از آن جهت که موجود است مخلوق الهی است و وجودش برای خودش خیر است، ولی وجود او شری را متوجه موجود دیگر می‌کند و این از عوارض محدودیت موجودات و تعارضات عالم مادی است که ذاتی این عالم است.<ref>مطهری، عدل الهی، ص۱۲۹-۱۳۲.</ref>