عمل خیر غیر مسلمانان از نظر شهید مطهری: تفاوت میان نسخه‌ها

* رویکرد اول معمولا کسانی که داعیه روشنفکری دارند با قاطعیت می‌گویند هیچ فرقی میان‌ مسلمان و غیر مسلمان ، بلکه میان موحد و غیر موحد نیست ، هر کس عمل‌ نیکی انجام دهد ، خدمتی از راه تأسیس یک مؤسسه خیریه و یا یک اکتشاف و اختراع و یا از راه دیگر انجام دهد ، استحقاق ثواب و پاداش از جانب خداوند دارد . می‌گویند خداوند عادل است و خدای عادل میان بندگان خود تبعیض نمی‌کند ، برای خداوند چه فرق می‌کند که بنده‌اش او را بشناسد یا نشناسد ، به او ایمان داشته باشد یا نداشته باشد ، خداوند هرگز به خاطر اینکه یک بنده‌ای‌ با او رابطه آشنایی و دوستی ندارد ، عمل نیک آن بنده را نادیده نمی‌گیرد و اجر او را ضایع نمی‌گرداند ، و به طریق اولی اگر بنده‌ای خدا را بشناسد و عمل نیک انجام دهد ولی فرستادگان او را نشناسد و با آنها رابطه آشنایی و پیمان دوستی نداشته باشد خط و بطلان روی عمل نیک او نمی‌کشد

* نقطه مقابل اینها دسته دیگری هستند که تقریبا همه مردم را مستحق عذاب‌ می‌دانند و برای کمتر انسانی عمل مقبول و فرجام نیک معتقدند . اینها یک‌ حساب ساده‌ای دارند ، می‌گویند مردم یا مسلمانند و یا غیر مسلمان ، غیر مسلمانها که تقریبا سه ربع مردم جهان را تشکیل می‌دهند به این جهت که‌ مسلمان نیستند اهل دوزخند ، مسلمانان نیز یا شیعه‌اند و یا غیر شیعه ، غیر شیعه که تقریبا سه ربع مجموع مسلمانان را تشکیل می‌دهند به این جهت که‌ شیعه نیستند اهل دوزخند ، شیعیان نیز اکثریتشان - در حدود سه ربع - تنها اسم تشیع دارند و اقلیتی از آنها به اولین وظیفه خود که " تقلید " از یک مجتهد است آشنا هستند تا چه رسد به سایر وظائف که صحت و تمامیت‌ آنها موقوف به این وظیفه است ، اهل تقلید هم غالبا اهل عمل نیستند . علیهذا بسیاراند کند کسانی که اهل نجات می‌باشند . این بود منطق دو طرف ، منطق آنان که تقریبا می‌توان گفت صلح کلی هستند ، و منطق اینان که می‌توان گفت مظهر غضب الهی بشمار می‌روند و غضب را بر رحمت سبقت می‌دهند

== پاسخ‌ها ==

مطهری، پس از گذراندن مباحث مفصلی دربارهٔ این موضوع پاسخ‌های خود را اینچنین خلاصه می‌کند: