پرش به محتوا

سیره معصومان در ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۱: خط ۱۱:


=== دگرگونی حال ===
=== دگرگونی حال ===
سید ابن طاووس ‏(درگذشتهٔ ۶۶۴ق) نقل می‌کند که وقتی ماه مبارک رمضان فرا می‌رسید رنگ چهرهٔ پیامبر اکرم(ص) عوض می‌شد و زیاد به نماز و دعا می‌پرداخت<ref>سید بن طاووس، علی بن موسی، إقبال الأعمال ( ط- القديمة)، تهران، دار الكتب الإسلاميه‌، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۰.</ref>. تغییر حالت رسول الله(ص) در دههٔ آخر ماه رمضان شدت بیشتری می‌گرفت، به‌گونه‌ای که تمام شب‌ها را به شب زنده‌داری و عبادت سپری می‌کرد.<ref>الصدوق، محمد بن علی، من لا يحضره الفقيه، تحقیق علی‌اکبر الغفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۶.</ref> دربارهٔ امام سجاد(ع) هم نقل شده که در ماه رمضان کاملاً غرق در دعا، تسبیح، استغفار و ذکر تکبیر می‌شد.<ref>الکلینی، محمد بن یعقوب، '''الکافی'''، تحقیق علی‌اکبر الغفارى و محمد الآخوندى، تهران، دار الكتب الإسلامية، الطبعة، ۱۴۰۷ق‏.‏ ج۴، ص۸۸-۸۹؛ نیز: الحر العاملی، محمد بن حسن، وسائل الشيعه، قم، مؤسسة آل البیت(ع)‏، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۳۰۹.</ref>
سید ابن طاووس ‏(درگذشتهٔ ۶۶۴ق) نقل می‌کند که وقتی ماه مبارک رمضان فرا می‌رسید رنگ چهرهٔ پیامبر اکرم(ص) عوض می‌شد و زیاد به نماز و دعا می‌پرداخت<ref>سید بن طاووس، علی بن موسی، إقبال الأعمال ( ط- القديمة)، تهران، دار الكتب الإسلاميه‌، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۰.</ref>. تغییر حالت رسول الله(ص) در دههٔ آخر ماه رمضان شدت بیشتری می‌گرفت، به‌گونه‌ای که تمام شب‌ها را به شب زنده‌داری و عبادت سپری می‌کرد.<ref>الصدوق، محمد بن علی، من لا يحضره الفقيه، تحقیق علی‌اکبر الغفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۶.</ref> دربارهٔ امام سجاد(ع) هم نقل شده که در ماه رمضان کاملاً غرق در دعا، تسبیح، استغفار و ذکر تکبیر می‌شد.<ref>الکلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر الغفارى و محمد الآخوندى، تهران، دار الكتب الإسلامية، الطبعة، ۱۴۰۷ق‏.‏ ج۴، ص۸۸-۸۹؛ نیز: الحر العاملی، محمد بن حسن، وسائل الشيعه، قم، مؤسسة آل البیت(ع)‏، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۳۰۹.</ref>


=== نمازهای مستحبی ===
=== نمازهای مستحبی ===
خط ۶۵: خط ۶۵:
شیخ صدوق (ره) نقل کرده که امام حسن(ع) گروهی از مردم را در روز عید فطر دید که به بازی و خنده مشغول بودند. حضرت رو به یاران خود کرد و گفت: «خدای عزوجل ماه رمضان را محل مسابقه بندگان خود قرار داده است که به‌واسطهٔ اطاعت‌ خویش به‌سوی رضوان الهی پیشی می‌گیرند. پس گروهی سبقت گرفتند و پیروز و رستگار گشتند و گروهی عقب ماندند و محروم شدند. پس عجب دارم از کسی که خندان است و به لهو و بازی مشغول است در روزی که نیکوکاران به اجر و ثواب رسیده و کوتاهی از آن بی‌فیض و محرومند. به خدا سوگند اگر پرده برداشته شود، هر آینه نیکوکار به عمل نیک خویش و بدکار به عمل بد خود مشغول خواهد شد».<ref>الصدوق، من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۱۷۴.</ref>
شیخ صدوق (ره) نقل کرده که امام حسن(ع) گروهی از مردم را در روز عید فطر دید که به بازی و خنده مشغول بودند. حضرت رو به یاران خود کرد و گفت: «خدای عزوجل ماه رمضان را محل مسابقه بندگان خود قرار داده است که به‌واسطهٔ اطاعت‌ خویش به‌سوی رضوان الهی پیشی می‌گیرند. پس گروهی سبقت گرفتند و پیروز و رستگار گشتند و گروهی عقب ماندند و محروم شدند. پس عجب دارم از کسی که خندان است و به لهو و بازی مشغول است در روزی که نیکوکاران به اجر و ثواب رسیده و کوتاهی از آن بی‌فیض و محرومند. به خدا سوگند اگر پرده برداشته شود، هر آینه نیکوکار به عمل نیک خویش و بدکار به عمل بد خود مشغول خواهد شد».<ref>الصدوق، من لا يحضره الفقيه، ج۲، ص۱۷۴.</ref>


== رابطه خود و مردم (بعد اجتماعی) ==
== رابطهٔ خود و مردم (بعد اجتماعی) ==
قسمتی از سیرهٔ معصومان(ع) در مواجه با ماه رمضان در بعد اجتماعی و در رابطهٔ آنان با مردم رقم می‌خورده است؛ از جمله این سِیر به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:


=== ایجاد آمادگی برای ماه رمضان ===
=== ایجاد آمادگی برای ماه رمضان ===
در آستانه ماه مبارک، معصومان(ع) اهمیت و عظمت ماه مبارک رمضان را به مرمدم گوشزد نموده و آنان را به استفاده از این ضیافت الهی فرا می‌خواندند که در این زمینه خطبه‌های بسیار جالب از پیامبر اکرم(ص) و امیر المؤمنین(ع) و روایات تکان دهنده‌ای صادر شده است، که برای نمونه به ذکر دو روایت‌بسنده می‌کنیم: امام صادق(ع) در آستانه ماه مبارک رمضان اینگونه به فرزندان خویش سفارش می‌فرمود: «نهایت کوشش خودتان را بنمایید که در این ماه روزی‌ها تقسیم می‌شوند، و سرآمد عمرها و اجلها نوشته می‌شود و در آن شبی است که عمل در آن ماه از عمل هزار ماه برتر و افضل است.» ابو صلت می‌گوید: بر حضرت امام رضا(ع) در جمعه آخر شعبان وارد شدم. حضرت به من فرمود: «ای ابا صلت، بیشتر روزهای ماه شعبان گذشت، و این جمعه آخر ماه است پس در این باقیمانده آن کوتاهی مورز و سابق خود را جبران کن،... و بیشتر به دعا و استفغار و تلاوت قرآن بپرداز، و از گناهانت توبه کن، تا با خلوص در ماه خدا وارد گردی».<ref>الحر العاملی، وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۰۵.</ref>
در آستانه ماه رمضان، معصومان(ع) اهمیت و عظمت ماه رمضان را به مردم گوشزد می‌کردند و آنان را به استفادهٔ معنوی بیشتر از این ضیافت الهی فرا می‌خواندند. در این زمینه خطبه‌هایی از پیامبر اکرم(ص)، امام علی(ع) و روایاتی از دیگر معصومان(ع) وارد شده است؛ از جمله امام صادق(ع) در آستانهٔ ماه رمضان اینگونه به فرزندان خویش سفارش می‌کند: «نهایت کوشش خودتان را بکنید که در این ماه روزی‌ها تقسیم می‌شوند و سرآمدن عمرها و اجل‌ها نوشته می‌شود و در آن شبی است که عمل در آن از عمل هزار ماه برتر است». اباصلت می‌گوید که بر امام رضا(ع) در جمعهٔ آخر شعبان وارد شدم. حضرت به من گفت: «ای اباصلت، بیشتر روزهای ماه شعبان گذشت و این جمعهٔ آخر ماه است؛ پس در این باقیماندهٔ آن کوتاهی سابق خود را جبران کن... و بیشتر به دعا و استفغار و تلاوت قرآن بپرداز و از گناهانت توبه کن تا با خلوص در ماه خدا وارد گردی».<ref>الحر العاملی، وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۰۵.</ref>


=== سفارش به تلاوت قرآن ===
=== سفارش به تلاوت قرآن ===
اهل بیت عصمت و طهارت(ع) علاوه بر آنکه خود موفق به تلاوت قرآن بودند دیگران را به تلاوت آن سفارش می‌نمودند، و گاه نسبت‌به تلاوت بعضی سوره‌ها در بعضی از شبها عنایت‌خاصی از خود نشان داده‌اند، توجه عزیزان را به چند روایت که دو نکته ذکر شده را دربردارد جلب می‌نماییم. وهب از امام صادق(ع) می‌پرسد خوب است در ماه رمضان در چند روز قرآن خوانده شود؟ حضرت فرمود: در سه روز به بالا. امام باقر(ع) فرمود: «لکل شیء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان‏» (۲۳) هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است. از بین سوره‌های قرآن به تلاوت این سوره‌ها سفارش شده است.
اهل‌بیت(ع) علاوه بر آنکه خود در تلاوت قرآن مداومت داشتند دیگران را به تلاوت آن سفارش می‌کردند. آنان گاه نسبت‌ به تلاوت بعضی سوره‌ها در بعضی از شب‌ها ماه رمضان عنایت‌ خاصی از خود نشان می دادند. از جمله وهب از امام صادق(ع) می‌پرسد که در ماه رمضان در چند روز قرآن خوانده شود نیکو است. حضرت(ع) پاسخ می‌دهد که در سه روز به بالا. نیز امام باقر(ع) فرمود: {{عربی|لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ رَبِیعٌ وَ رَبِیعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضَان|ترجمه=هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است}}.<ref>الکلینی، الکافی، ج۴، ص۱۷۵.</ref>


* سوره عنکبوت و روم: تلاوت این دو سوره در شب بیست و سوم ماه رمضان توصیه شده است. امام صادق(ع) فرمود: «من قرا سوره العنکبوت و الروم فی لیله ثلاث و عشرین فهو و الله یا ابا محمد من اهل الجنه‏»<ref>الصدوق، محمد بن علی، عيون اخبار الرضا، ج۲، ص۱۹۸.</ref> سوگند به خدا کسی که سوره عنکبوت و روم را در شب بیست و سوم رمضان بخواند از اهل بهشت است. البته این به معنای اقتضاء است که با وجود شرائطش چنین نتیجه‌ای را بدنبال خواهد داشت.
از بین سوره‌های قرآن به تلاوت این سوره‌ها سفارش شده است:
* سورهٔ قدر در وقت‌ سحر و افطار: از امام زین العابدین(ع) روایت‌ شده است: «من قرا انا انزلناه فی لیله القدر عند فطوره و عند سحوره کان فیما بینهما کالمتشحط بدمه فی سبیل الله‏»<ref>الصدوق، ثواب الاعمال، ج۱، ص۱۳۶.</ref> کسی که سوره قدر را در هنگام افطار و سحر بخواند مانند کسی است که در این فاصله در راه خدا بخون خود غلتیده باشد. همین مضمون نیز از حضرت امام صادق(ع) روایت‌شده است.<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ص۱۱۴.</ref> نیز از امام صادق(ع) نقل شده است که هر کسی که در هر شب ماه رمضان هزار بار سوره قدر را بخواند در شب بیست و سوم عجایبی را درک خواهد کرد.<ref>المجلسی، بحار الانوار، ج۹۷، ص۳۳۷.</ref> و در روایتی دیگر از آن حضرت اثر آن را در رسیدن انسان به سرحد نهایت‌یقین در امور اختصاصی اهل بیت(ع) قرار داده است که به واسطه دیدن بعضی از حقایق در عالم رؤیا به آن می‌رسد.<ref>المجلسی، بحار الانوار، ج۹۷، ص۳۹۷.</ref>
 
* سوره دخان: شیخ صدوق روایت کرده است که مردی خدمت امام باقر(ع) رسید و پرسید چگونه من شب قدر را در هر سال شناسایی کنم؟ حضرت فرمود: «وقتی که ماه رمضان آمد هر شب یکبار سوره دخان را بخوان، وقتی که شب بیست و سوم فرا رسید به آنچه که می‌خواهی خواهی رسید». <ref>الطوسی،‌ محمد بن الحسن، مصباح المتهجد، ص۵۷۱.</ref>
* سورهٔ عنکبوت و روم؛ تلاوت این دو سوره در شب بیست و سوم ماه رمضان توصیه شده است. امام صادق(ع) فرمود: {{عربی|مَنْ قَرَأَ سُورَة الْعَنْکَبُوتِ وَ الرُّومِ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ لَیْلَة ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ فَهُوَ وَ اللَّهِ یَا ابَا مُحَمَّدٍ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّة وَ لَا أَسْتَثْنِی فِیهِ أَبَداً وَ لَا أَخَافُ أَنْ یَکْتُبَ اللَّهُ عَلَیَ فِی یَمِینِی إِثْماً وَ إِنَّ لِهَاتَیْنِ السُّورَتَیْنِ مِنَ اللَّهِ مَکَاناً|ترجمه=هر کس سوره‌ٔ عنکبوت و روم را در شب بیست‌ و سوم ماه رمضان بخواند، به خدا سوگند ای ابامحمّد! از بهشتیان است و هرگز هیچ استثنایی هم قائل نمی‌شوم و از آن بیم ندارم که بابت این سخن گناهی بر من نوشته شود؛ زیرا این دو سوره نزد خدا جایگاهی والا دارند}}.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۸۹، ص۲۸۷.</ref>
* سورهٔ قدر در وقت‌ سحر و افطار؛ از امام سجاد(ع) روایت‌ شده است: {{عربی|مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ عِنْدَ فُطُورِهِ وَ عِنْدَ سُحُورِهِ كَانَ فِيمَا بَيْنَهُمَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ تَعَالَى|ترجمه=کسی که سورهٔ قدر را در هنگام افطار و سحر بخواند مانند کسی است که در این فاصله در راه خدا به خون خود غلتیده باشد}}‏<ref>سید بن طاووس، إقبال الأعمال ( ط- القديمة)، تهران، ج۱، ص۱۱۴.</ref>. همین مضمون از امام صادق(ع) نیز روایت‌ شده است.<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ج۱، ص۱۱۴.</ref> نیز از امام صادق(ع) نقل شده است که هر کس که در هر شب ماه رمضان هزار بار سورهٔ قدر را بخواند، در شب بیست و سوم عجایبی را درک خواهد کرد.<ref>المجلسی، بحار الانوار، ج۹۷، ص۳۳۷.</ref> در روایتی دیگر از آن حضرت(ع) اثر آن را در رسیدن انسان به نهایت‌ یقین در امور اختصاصی اهل بیت(ع) قرار داده که به‌واسطهٔ دیدن بعضی از حقایق در عالم رؤیا به آن می‌رسد.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۹۷، ص۳۹۷.</ref>
* سورهٔ دخان؛ {{عربی|قَالَ رَجُلٌ لِأَبِي جَعْفَرٍ (ع) يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ كَيْفَ أَعْرِفُ لَيْلَةَ الْقَدْرِ تَكُونُ فِي كُلِّ سَنَةٍ قَالَ إِذَا أَتَى شَهْرُ رَمَضَانَ فَاقْرَأْ سُورَةَ الدُّخَانِ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِائَةَ مَرَّةٍ فَإِذَا أَتَتْ لَيْلُ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ فَإِنَّكَ نَاظِرٌ إِلَى تَصْدِيقِ الَّذِي سَأَلْتَ عَنْهُ‏|ترجمه=شخصى به امام باقر(ع) عرض كرد: اى پسر رسول خدا، چگونه شب قدر را در هر سال بشناسم؟ فرمود: وقتى ماه رمضان فرارسيد، در هر شب  صد  بار سوره‌ٔ دخان بخوان، وقتى شب بيست و سوّم شد به‌تصديق آنچه پرسيدى خواهى نگريست}}.<ref>الطوسی،‌ محمد بن الحسن، مصباح المتهجد، قم، مؤسسة البعثة، بی‌تا، ص۵۷۱.</ref>
===کمک به مستمندان===
===کمک به مستمندان===
یکی از علل و حکمتهای روزه این است که با ایجاد حالت گرسنگی و تشنگی انسان به یاد ضعیفان و مستمندان و تنگدستان بیفتد، و هر کسی به فراخور حال ووسع خود نسبت‌به آنان کمک نماید.<ref>الحر العاملی، وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۶۵.</ref> ابن‌عباس می‌گوید: وقتی که ماه رمضان فرا می‌رسید هر صاحب حاجتی که به نزد رسول خدا مراجعه می‌کرد حاجتش برآورده می‌شد.<ref>الکلینی، الکافی، ج۴، ص۱۸۱.</ref> راجع به حضرت زین العابدین(ع) نقل است که هر روز ماه رمضان را صدقه می‌داد.<ref>الصدوق، عيون اخبار الرضا، ج۲، ص۱۹۸.</ref>
یکی از علل و حکمت‌های روزه این است که با ایجاد حالت گرسنگی و تشنگی انسان به یاد ضعیفان و مستمندان و تنگدستان بیفتد و هر کسی به فراخور حال و وسع خود به آنان کمک نماید.<ref>الحر العاملی، وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۶۵.</ref> ابن‌عباس می‌گوید وقتی که ماه رمضان فرا می‌رسید، هر صاحب حاجتی که به نزد رسول خدا(ص) مراجعه می‌کرد حاجتش برآورده می‌شد.<ref>الکلینی، الکافی، ج۴، ص۱۸۱.</ref> از امام سجاد(ع) نقل شده که هر روز ماه رمضان را صدقه می‌داده است.<ref>الصدوق، عيون اخبار الرضا، ج۲، ص۱۹۸.</ref>


=== افطاری دادن ===
=== افطاری دادن ===
trustworthy
۷٬۳۴۶

ویرایش