پرش به محتوا

فکر گناه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ مارس ۲۰۲۳
ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آیا فکر گناه، گناه به‌شمار می‌رود؟ {{پایان سوال}}
آیا فکر گناه، گناه به‌شمار می‌رود؟ {{پایان سوال}}
{{پاسخ}}فكر گناه تا زمانى كه منتهى به انجام گناه نشود، گناه محسوب نمى‌شود، ولى بى شك آثار نامطلوبى بر روح انسان مى‌گذارد.<ref>[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=46447&mid=259522 حکم فکر کردن به گناه]، پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> [[امام على(ع)]] مى‌فرمايد: {{متن عربی|مَن كَثُرَ فِكرُه فِي المَعاصِي دَعَتهُ الَيها|ترجمه=كسى كه زياد فكر گناه كند، باعث مى‌شود كه به گناه بيفتد و به سوى آن رود.}}<ref>عبدالواحد بن محمّد تميمى آمدى؛ غررالحكم، ص۱۸۶، به نقل از سهراب پور، على، خلوت شيطانى: خودارضايى و راه درمان آن، قم، دفتر نشر معارف‌، ۱۳۹۰، ص۵۶.</ref>
{{پاسخ}}فکر گناه تا زمانی که منتهی به انجام گناه نشود، گناه محسوب نمی‌شود، ولی بی شک آثار نامطلوبی بر روح انسان می‌گذارد.<ref>[https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=46447&mid=259522 حکم فکر کردن به گناه]، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> [[امام علی(ع)]] می‌فرماید: {{متن عربی|مَن كَثُرَ فِكرُه فِي المَعاصِي دَعَتهُ الَيها|ترجمه=كسى كه زياد فكر گناه كند، باعث مى‌شود كه به گناه بيفتد و به سوى آن رود.}}<ref>عبدالواحد بن محمّد تمیمی آمدی؛ غررالحکم، ص۱۸۶، به نقل از سهراب پور، علی، خلوت شیطانی: خودارضایی و راه درمان آن، قم، دفتر نشر معارف، ۱۳۹۰، ص۵۶.</ref>


فکر گناه تا به عمل حرامی منجر نشود، حرام نیست؛ ولی باید در نظر داشت که شیطان با همین انحرافات کوچک انسان را به تباهی می‌کشاند. فکر گناه، گناه نیست، ولی ممکن است زمینه گناه را فراهم سازد و موجب سلب توفیق گردد.<ref>عبدالرحمان میرزانژاد،‌ [https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4892/4931/42139/%D9%81%DA%A9%D8%B1-%DA%AF%D9%86%D8%A7%D9%87 فکر گناه]، مجله پرسمان، شماره ۱۴، ۱۳۸۲.</ref> اكثر گناهان قبل از اين كه به مرحله ى عمل درآيند، در فكر زاده مى شوند، آن هايى كه انديشه هاى بد به خود راه مى دهند، احتمال دارد به دنبال انديشه هاى بدِ خود، به كردار بد نيز روى آورند. بالعكس كسانى كه داراى انديشه هاى نيك هستند خيلى كم امكان دارد كه به بدى دست زنند.<ref>لرد آوبرى، آرامش و خوشبختى يا در جستجوى خوشبختى، ترجمه مهرداد مهرين، ۱۳۵۱، ص ۲۰۰؛ به نقل از سهراب پور، على، خلوت شيطانى: خودارضايى و راه درمان آن، قم، دفتر نشر معارف‌، ۱۳۹۰، ص۵۶.</ref>
فکر گناه تا به عمل حرامی منجر نشود، حرام نیست؛ ولی باید در نظر داشت که شیطان با همین انحرافات کوچک انسان را به تباهی می‌کشاند. فکر گناه، گناه نیست، ولی ممکن است زمینه گناه را فراهم سازد و موجب سلب توفیق گردد.<ref>عبدالرحمان میرزانژاد، [https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4892/4931/42139/فکر-گناه فکر گناه]، مجله پرسمان، شماره ۱۴، ۱۳۸۲.</ref> اکثر گناهان قبل از این که به مرحلهٔ عمل درآیند، در فکر زاده می‌شوند، آن‌هایی که اندیشه‌های بد به خود راه می‌دهند، احتمال دارد به دنبال اندیشه‌های بدِ خود، به کردار بد نیز روی آورند. بالعکس کسانی که دارای اندیشه‌های نیک هستند خیلی کم امکان دارد که به بدی دست زنند.<ref>لرد آوبری، آرامش و خوشبختی یا در جستجوی خوشبختی، ترجمه مهرداد مهرین، ۱۳۵۱، ص ۲۰۰؛ به نقل از سهراب پور، علی، خلوت شیطانی: خودارضایی و راه درمان آن، قم، دفتر نشر معارف، ۱۳۹۰، ص۵۶.</ref>


[[شهید مطهری]] درباره این موضوع گفته است: «اگر شما تصمیم به یک گناه بگیرید و تمام مقدمات آن گناه را هم فراهم کنید، ولی آن لحظه آخر که میرسد پشیمان بشوید یا موانع خارجی نگذارد شما این عمل را انجام دهید، این را به پای شما گناه نمینویسند. در اینکه نیت بد، خودش بد است بحثی نیست. شک ندارد که نیت بد خودش بد است، گذشته از اینکه نیتِ بد است که انسان را به خود بد میکشاند، چون هر کاری اول فکرش در انسان پیدا میشود و بعد انسان وارد عمل میشود. در احادیث ما این قضیه وارد شده که عیسی بن مریم گفت: ایها الناس! مردم به شما گفتهاند که گناه نکنید، من میگویم خیال گناه را هم در خاطرتان راه ندهید. از نظر اسلامی هم که شک ندارد هر خاطره‌ای که انسان را از خدا غافل کند بد است، تا چه رسد که آن خاطره فکرِ گناه باشد. پس دو مسئله است: اینکه آیا فکر گناه، خودش یک چیز بدی هست یا نه؟ و اینکه آیا فکر گناه ولو آنکه آن گناه قهراً انجام نشده باشد، عیناً مثل خودِ گناه است؟ که اینجور نیست. ولی در گناه اگر مانع خارجی بیاید، گناهِ آن عمل منظور نمی‌شود. اما خود فکر گناه، مسلّم بد است و نوعی گناه میباشد.»<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ج۲۲، ص۷۸۲ و ۷۸۳.</ref>
[[شهید مطهری]] درباره این موضوع گفته است: «اگر شما تصمیم به یک گناه بگیرید و تمام مقدمات آن گناه را هم فراهم کنید، ولی آن لحظه آخر که می‌رسد پشیمان بشوید یا موانع خارجی نگذارد شما این عمل را انجام دهید، این را به پای شما گناه نمی‌نویسند. در اینکه نیت بد، خودش بد است بحثی نیست. شک ندارد که نیت بد خودش بد است، گذشته از اینکه نیتِ بد است که انسان را به خود بد می‌کشاند، چون هر کاری اول فکرش در انسان پیدا می‌شود و بعد انسان وارد عمل می‌شود. در احادیث ما این قضیه وارد شده که عیسی بن مریم گفت: ایها الناس! مردم به شما گفتهاند که گناه نکنید، من می‌گویم خیال گناه را هم در خاطرتان راه ندهید. از نظر اسلامی هم که شک ندارد هر خاطره‌ای که انسان را از خدا غافل کند بد است، تا چه رسد که آن خاطره فکرِ گناه باشد. پس دو مسئله است: اینکه آیا فکر گناه، خودش یک چیز بدی هست یا نه؟ و اینکه آیا فکر گناه ولو آنکه آن گناه قهراً انجام نشده باشد، عیناً مثل خودِ گناه است؟ که اینجور نیست. ولی در گناه اگر مانع خارجی بیاید، گناهِ آن عمل منظور نمی‌شود. اما خود فکر گناه، مسلّم بد است و نوعی گناه می‌باشد.»<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ج۲۲، ص۷۸۲ و ۷۸۳.</ref>


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
 
* شهید دستغیب، گناهان کبیره.
* شهید دستغیب،‌ گناهان کبیره.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۲: خط ۲۱:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱

ویرایش