automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۵۶
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
در اين ماه كثرت جود و بخشش كه موجب اجر مضاعف است و افطار دادن به روزهداران استحباب دارد. در خبر است: «افطارى دادن به برادر روزهدارت از روزهات بهتر است.»<ref>الفيض الكاشاني، راه روشن (ترجمه المحجة البيضاء)، آستان قدس رضوى، ۱۳۷۲، ج۲، ص۱۸۴.</ref> | در اين ماه كثرت جود و بخشش كه موجب اجر مضاعف است و افطار دادن به روزهداران استحباب دارد. در خبر است: «افطارى دادن به برادر روزهدارت از روزهات بهتر است.»<ref>الفيض الكاشاني، راه روشن (ترجمه المحجة البيضاء)، آستان قدس رضوى، ۱۳۷۲، ج۲، ص۱۸۴.</ref> | ||
[[پرونده:افطاری در بین الحرمین.jpg|بندانگشتی|ضیافت افطاری در بینالحرمین]] | |||
== سنت افطاری دادن == | == سنت افطاری دادن == | ||
رسم افطاری دادن بنا بر سنت دینی مسلمانان از دیرباز در ایران رواج داشته است و این موضوع را در بسیاری از متون تاریخی، میتوان پی گرفت؛ بهطور مثال، در دورهٔ آل بویه، در بغداد، ضیافتهایی در همهٔ شبهای ماه رمضان بر پا بود و بیش از ۱۰۰۰ تن در این میهمانیها شرکت میکردند. مهمانی افطاری در دورهٔ صفویه نیز رواج داشت.<ref>عظیمیپور، نسیم، «افطاری»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ذیل مدخل.</ref> | رسم افطاری دادن بنا بر سنت دینی مسلمانان از دیرباز در ایران رواج داشته است و این موضوع را در بسیاری از متون تاریخی، میتوان پی گرفت؛ بهطور مثال، در دورهٔ آل بویه، در بغداد، ضیافتهایی در همهٔ شبهای ماه رمضان بر پا بود و بیش از ۱۰۰۰ تن در این میهمانیها شرکت میکردند. مهمانی افطاری در دورهٔ صفویه نیز رواج داشت.<ref>عظیمیپور، نسیم، «افطاری»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ذیل مدخل.</ref> |