automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
بهره‌مندی از ماه مبارک رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها
←اعتکاف و احیاء
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
پیامبراکرم بر تلاوت قرآن در این ماه تأکید کرده اند (ابن بابویه، ۱۴۱۷، ص ۱۵۴). بنابر روایتی از امام صادق در پاسخ به پرسشی دربارة کیفیت ختم قرآن در این ماه که آیا باید در یک شب قرآن را ختم کرد یا در دو شب یا سه شب، ختم قرآن در سه شب ماه رمضان همراه با قرائت، ترتیل و تدبر در آیات توصیه شده است (← کلینی، ج ۲، ص ۶۱۷). در روایتی دیگر، ختم قرآن در این ماه منوط به توانایی افراد شده است (همان، ج ۲، ص ۶۱۸ـ۶۱۹؛ نیز ← ختم قرآن<sup>*</sup>). افزون براین، به شب زنده داری و عبادت و نمازخواندن در شبهای این ماه مخصوصاً در ده شب آخر آن بسیار سفارش شده است (دارمی، ج ۲، ص ۲۶ـ۲۷؛ ابن ماجه، ج ۱، ص ۴۲۰ـ۴۲۱، ۵۶۲ـ۵۶۳). بنابر حدیثی، قرآن در شب اول این ماه نازل شده است، پس باید با تلاوت قرآن به استقبال این ماه رفت (← کلینی، ج ۴، ص ۶۶). در احادیث، ثواب نماز مؤمنانه در شبهای ماه مبارک رمضان آمرزش گناهان ذکر شده است (← ابن ابی الدنیا، ص ۳۴؛ مقدسی، ص ۴۲ـ۴۳). برای صدقه در این ماه نیز ثواب زیادی نقل شده است (ابن ابی الدنیا، ص ۵۲) و تسبیح در ماه رمضان از تسبیح در دیگر ماهها برتر دانسته شده است (ابن ابی الدنیا، ص ۵۱؛ مقدسی، ص ۵۲). به اعتکاف در ده روز آخر این ماه نیز بسیار سفارش شده است، چنان که پیامبراکرم خود در این ماه اعتکاف می کردند. مسجدالحرام، مسجدالنبی و مسجد کوفه از جمله مکانهایی اند که برای اعتکاف در آنها فضیلت بیشتری روایت شدهاست(← ابن ماجه، ج ۱، ص ۵۶۴ـ۵۶۶؛ طوسی، ''مصباح المتهجّد''، ص ۶۳۵). از آنجا که بنابر احادیث، شب قدر در این ماه واقع شده و قلب ماه رمضان شب قدر دانسته شده، به شب زنده داری و دعا و مذاکره علمی در این شب بسیار توصیه شده است.<ref>معینی، محسن، «رمضان»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ج۲۰، ذیل مدخل.</ref> | پیامبراکرم بر تلاوت قرآن در این ماه تأکید کرده اند (ابن بابویه، ۱۴۱۷، ص ۱۵۴). بنابر روایتی از امام صادق در پاسخ به پرسشی دربارة کیفیت ختم قرآن در این ماه که آیا باید در یک شب قرآن را ختم کرد یا در دو شب یا سه شب، ختم قرآن در سه شب ماه رمضان همراه با قرائت، ترتیل و تدبر در آیات توصیه شده است (← کلینی، ج ۲، ص ۶۱۷). در روایتی دیگر، ختم قرآن در این ماه منوط به توانایی افراد شده است (همان، ج ۲، ص ۶۱۸ـ۶۱۹؛ نیز ← ختم قرآن<sup>*</sup>). افزون براین، به شب زنده داری و عبادت و نمازخواندن در شبهای این ماه مخصوصاً در ده شب آخر آن بسیار سفارش شده است (دارمی، ج ۲، ص ۲۶ـ۲۷؛ ابن ماجه، ج ۱، ص ۴۲۰ـ۴۲۱، ۵۶۲ـ۵۶۳). بنابر حدیثی، قرآن در شب اول این ماه نازل شده است، پس باید با تلاوت قرآن به استقبال این ماه رفت (← کلینی، ج ۴، ص ۶۶). در احادیث، ثواب نماز مؤمنانه در شبهای ماه مبارک رمضان آمرزش گناهان ذکر شده است (← ابن ابی الدنیا، ص ۳۴؛ مقدسی، ص ۴۲ـ۴۳). برای صدقه در این ماه نیز ثواب زیادی نقل شده است (ابن ابی الدنیا، ص ۵۲) و تسبیح در ماه رمضان از تسبیح در دیگر ماهها برتر دانسته شده است (ابن ابی الدنیا، ص ۵۱؛ مقدسی، ص ۵۲). به اعتکاف در ده روز آخر این ماه نیز بسیار سفارش شده است، چنان که پیامبراکرم خود در این ماه اعتکاف می کردند. مسجدالحرام، مسجدالنبی و مسجد کوفه از جمله مکانهایی اند که برای اعتکاف در آنها فضیلت بیشتری روایت شدهاست(← ابن ماجه، ج ۱، ص ۵۶۴ـ۵۶۶؛ طوسی، ''مصباح المتهجّد''، ص ۶۳۵). از آنجا که بنابر احادیث، شب قدر در این ماه واقع شده و قلب ماه رمضان شب قدر دانسته شده، به شب زنده داری و دعا و مذاکره علمی در این شب بسیار توصیه شده است.<ref>معینی، محسن، «رمضان»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ج۲۰، ذیل مدخل.</ref> | ||
== اعتکاف و | == اعتکاف و شب زنده‌داری == | ||
== نماز و تهجد == | == نماز و تهجد == | ||