منتهی‌الآمال: تفاوت میان نسخه‌ها

شیخ عباس قمی در سال ۱۲۹۴ قمری (۱۲۵۴ش) در قم متولد شد. شیخ عباس قمی برای تکمیل تححصیلات دینی به نجف رفت. وی سال ورود خود به نجف را در سال ۱۳۱۶ قمری ذکر کرده است. آیت الله محمد کاظم یزدی صاحب العروه الوثقی،‌ میرزا حسین نوری، محمدتقی شیرازی، سید حسن صدر کاظمی، سید ابوالحسن نقوی از اساتید او در نجف بودند.<ref>ادهم نژاد، محمدتقی، «حاج شیخ عباس قمی، حدیث نجابت»، مبلغان ۱۳۸۵، شماره ۸۸.</ref>

عباس قمی عالمی پرکار بود و تألیفاتی در زمینه تاریخ، رجال، تراجم، علوم قرآن، اخلاق، ادعیه و دیگر علوم دینی نگاشته است و آثار او به بیش از ۶۰ تألیف است.<ref>کوشکی، فرشته، «بررسی و نقد کتاب منتهی الامال نوشته شیخ عباس قمی»،                           تاریخنامه اسلام سال دوم پاییز و زمستان ۱۳۹۹، شماره ۲.</ref>

 

کتاب منتهی الآمال در اواخر دوران قاجار و اوایل دوره پهلوی نوشته شده است. جلد اول کتاب درباره پیامبر(ص) تا امام حسن است. جلد دوم از امام حسین تا امام صادق را دربرمیگیرد. و جلد سوم آن از امام هفتم تا امام دوازدهم را شامل می شود. از نکات مهم این کتاب، توجه به مباحث اخلاقی و سیره و رسول پیامبر و امامان معصوم است. در این کتاب علاوه بر حواث تاریخ معصومان، مسائل اخلاقی امامان را هم بیان میکند. شیخ عباس قمی برای تألیف این کتاب از منابع بسیاری استفاده کرده است از جمله کافی کلینی،‌ ارشاد شیخ مفید، عیون اخبار الرضا، رجال کشی ، الخرائج و الجرائح راوندی، بحارالنوار مجلسی، جلاء العیون علامه مجلسی، نجم الثاقب محدث نوری، <ref>کوشکی، فرشته، «بررسی و نقد کتاب منتهی الامال نوشته شیخ عباس قمی»،                               تاریخنامه اسلام سال دوم پاییز و زمستان ۱۳۹۹، شماره ۲.</ref>