automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== جایگاه و اعتبار == | == جایگاه و اعتبار == | ||
کهنتر از دو اثر مشهور کفعمی، مأخذی برای متن دعای جوشن کبیر شناخته نیست.<ref>فرهنگ مهروش، «جوشن کبیر»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۸، ذیل مدخل.</ref> | کهنتر از دو اثر مشهور کفعمی، مأخذی برای متن دعای جوشن کبیر شناخته نیست.<ref>فرهنگ مهروش، «جوشن کبیر»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۸، ذیل مدخل.</ref> | ||
البلد الأمين و الدِرع الحَصين | |||
اين كتاب، شامل دعاها، تعويذها، حِرزها، زيارات، آداب و سنن شرعى است. از نسخههاى خطّى كهن آن مىتوان به نسخه موجود در مسجد جامع گوهرشاد مشهد، اشاره كرد كه در قرن يازدهم نگارش يافته است.[1] اين كتاب به سال 1383 ق، در 619 صفحه، به قطع رحلى و به كوشش استاد على اكبر غفّارى، در تهران منتشر شده است. | |||
كفعمى، كه از دعاپژوهان بنام اين دوره است، اين كتاب را پيش از جنة الأمان (معروف به مصباح الكفعمى) و به سال 868 ق، نوشته است. اين كتاب، از جنة الأمان بزرگتر بوده و افزون بر ادعيه و احراز و اذكار موجود در آن، شامل الصحيفة السجّادية و شرح آن و رساله محاسبة النفس و شرح الأسماء الحسنى و برخى ادعيه ديگر است.[2] اين كتاب، داراى حواشىاى از خودِ كفعمى است.[3] البته آنچه در چاپ ياد شده البلد الأمين موجود است، ظاهراً تمام حواشى نيست.[4] ترتيب مطالب كتاب به اين صورت است كه پس از ذكر احكام تخلّى و آداب ميّت، دعاهاى مربوط به اوقات شبانهروز و دعاها و تعقيبات نمازهاى واجب و مستحبّ روزانه آمده و سپس، اعمال و ادعيه يكايك ايّام هفته، آنگاه، اعمال و ادعيه هريك از ماههاى قمرى و مناسبتهاى مذهبى را به ترتيب، از ماه رجب شروع كرده و تا محرّم، ادامه مىدهد. | |||
در اعمال ماه محرّم، وارد باب زيارات معصومان عليهم السلام شده است. پس از ذكر زيارات، دعاها و مناجاتهايى مانند دعاى مشلول، مجير، توسّل و جوشن كبير آمده كه به اوقات معيّنى اختصاص ندارند. | |||
مصادر، شامل برخى كتابهاى شناخته شده، مانند كتب اربعه، كتابهاى شيخ صدوق و سيّد بن طاووس و برخى كتابهاى ناشناخته كه بدون نام نويسنده (مانند: | |||
شذور العقود، كيمياء الإشراق، الأدعية المستجابات) آمده و برخى كتابهاى اهل سنّت (مانند المعجم طبرانى، جزء ابن المنذرى، حلية الأولياء، الترغيب و الترهيب و كتاب الدعاء ابن ابى الدنيا) است. ظاهراً از منابع ناشناخته و منابع اهل سنّت، بيشتر در حواشى كتاب- كه در شرح برخى مطالب متن است- استفاده شده است. درباره اسناد مطالب بايد گفت كه كفعمى، در متن، به منابع و اسانيد احاديث و ادعيهاى كه نقل كرده، اشارهاى نمىكند و فقط به ذكر نام معصوم- در صورتى كه دعا يا روايت از معصوم باشد- بسنده مىكند. او در مقدّمه، كتاب خود را حاوى تعويذها، دعاها، و زيارتهايى منقول از پيشوايان معصوم دانسته كه مطالب آن از كتابهاى مورد اعتماد، برگرفته شده است.<ref>خدايارى، علي نقى؛ پور اكبر، الياس، تاريخ حديث شيعه در سده هاى هشتم تا يازدهم هجرى، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، ۱۳۹۰، ص۷۳.</ref> | |||
== ویژگیها == | == ویژگیها == |