پرش به محتوا

کشتن مرد قبطی توسط حضرت موسی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
قبل از رسیدن به پاسخ سئوال ذکر دو مطلب ضروری به نظر می‌رسد:


۱. امامیه را عقیده و باور بر آن است که انبیاء از همه گناهان کبیره و صغیره، خطا و نسیان و هر آنچه موجب خواری آن شود، معصوم و مصون هستند و این امر به دلایلی قطعی عقلی و نقلی در جای خود به اثبات رسیده است و اگر در موردی نظیر آنچه در سئوال مطرح شده، نسبت گناه، قتل، ظلم یا طلب مغفرت در مورد معصوم مطرح شده باشد، باید آن مورد را به دقت بررسی کرد.


۲. جای هیچ گونه تردیدی نیست که فرعونیان به جز یک فرد مؤمنی که در دربار فرعون بود، همه فرزندان اسرائیل را به استضعاف کشانیده و فرزندان آنان را سر بریده و زنان شان را به کنیزی می‌گرفتند.<ref>بقره / ۵۹؛ قصص / ۴.</ref> در چنین اوضاع و شرایطی موسی(ع) بعد از آن که به بلوغ می‌رسد از دربار فرعون خارج شده و وارد مصر می‌شود و وقتی وارد می‌شود می بیند که یک مرد قبطی با یک بنی اسرائیلی در حال درگیری و زد و خورد هستند آن مرد بنی اسرائیلی که از پیروان حضرت موسی(ع) بوده با دیدن موسی از ایشان طلب کمک و فریادرسی می‌کند و موسی نیز به حکم عقل و وجدان به کمک و دفاع از آن مرد برمی‌خیزد تا او را از چنگال این دشمن ظالم که در برخی از منابع آمده است او یکی از خبازهای فرعون بوده و می‌خواسته مرد بنی اسرائیلی را برای حمل هیزم به قهر و زور به بیگاری بکشد و او امتناع می‌ورزیده،<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۵۷.</ref> نجات بدهد وقتی به کمک او شتافت با یک مشت مرد قبطی از پای درآمد.
فرعونیان همه فرزندان اسرائیل را به استضعاف کشانیده و فرزندان آنان را سر بریده و زنان شان را به کنیزی می‌گرفتند.<ref>بقره / ۵۹؛ قصص / ۴.</ref> در چنین اوضاع و شرایطی موسی(ع) بعد از آن که به بلوغ می‌رسد از دربار فرعون خارج شده و وارد مصر می‌شود و وقتی وارد می‌شود می بیند که یک مرد قبطی با یک بنی اسرائیلی در حال درگیری و زد و خورد هستند آن مرد بنی اسرائیلی که از پیروان حضرت موسی(ع) بوده با دیدن موسی از ایشان طلب کمک و فریادرسی می‌کند و موسی نیز به حکم عقل و وجدان به کمک و دفاع از آن مرد برمی‌خیزد تا او را از چنگال این دشمن ظالم که در برخی از منابع آمده است او یکی از خبازهای فرعون بوده و می‌خواسته مرد بنی اسرائیلی را برای حمل هیزم به قهر و زور به بیگاری بکشد و او امتناع می‌ورزیده،<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۵۷.</ref> نجات بدهد وقتی به کمک او شتافت با یک مشت مرد قبطی از پای درآمد.


سئوال این بود که این امر با مقام عصمت سازگاری ندارد، در پاسخ باید گفت: با توجه به ظلم و ستم قبطیان، کشتن یک قبطی کافر، بت‌پرست و دشمن حضرت موسی(ع) و وابسته به گروهی که هزاران کودک بی گناه را سر بریده و زنان آنان را به بردگی گرفته است، در پیشگاه عقل و وجدان کوچکترین جرم و گناه به‌شمار نمی‌آید چون قبطیان جنایتکاران مفسد و بی رحمی بودند که نسبت به بنی اسرائیل از هیچ گونه ظلم و ستم دریغ نمی‌کردند و کسانی نبودند که خون شان مخصوصاً برای بنی اسرائیل که به استضعاف کشیده شده، حرمتی داشته باشد تا کشتن شان گناه محسوب شده و دیه داشته باشد به خصوص که این قتل در مقام دفاع از مظلوم که پیرو موسی و اهل ایمان بوده صورت گرفته است و دفاع از مظلوم به حکم عقل لازم است و اگر موسی به داد آن مرد بنی اسرائیلی نمی‌رسید، بسان هزاران بنی اسرائیلی دیگر جان خود را از دست می‌داد و چون مرد قبطی وابسته به نظام حاکم بود، کار او کوچکترین واکنشی را ایجاد نمی‌کرد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۶، ص۲۴ به بعد؛ طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۸ش، ج۱۰، ص۲۱۵؛ حسینی همدانی، سید محمد حسین، انوار درخشان، ج۱۲، ص۲۰۲.</ref>
سئوال این بود که این امر با مقام عصمت سازگاری ندارد، در پاسخ باید گفت: با توجه به ظلم و ستم قبطیان، کشتن یک قبطی کافر، بت‌پرست و دشمن حضرت موسی(ع) و وابسته به گروهی که هزاران کودک بی گناه را سر بریده و زنان آنان را به بردگی گرفته است، در پیشگاه عقل و وجدان کوچکترین جرم و گناه به‌شمار نمی‌آید چون قبطیان جنایتکاران مفسد و بی رحمی بودند که نسبت به بنی اسرائیل از هیچ گونه ظلم و ستم دریغ نمی‌کردند و کسانی نبودند که خون شان مخصوصاً برای بنی اسرائیل که به استضعاف کشیده شده، حرمتی داشته باشد تا کشتن شان گناه محسوب شده و دیه داشته باشد به خصوص که این قتل در مقام دفاع از مظلوم که پیرو موسی و اهل ایمان بوده صورت گرفته است و دفاع از مظلوم به حکم عقل لازم است و اگر موسی به داد آن مرد بنی اسرائیلی نمی‌رسید، بسان هزاران بنی اسرائیلی دیگر جان خود را از دست می‌داد و چون مرد قبطی وابسته به نظام حاکم بود، کار او کوچکترین واکنشی را ایجاد نمی‌کرد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۶، ص۲۴ به بعد؛ طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۸ش، ج۱۰، ص۲۱۵؛ حسینی همدانی، سید محمد حسین، انوار درخشان، ج۱۲، ص۲۰۲.</ref>
۱۵٬۲۵۷

ویرایش