trustworthy
۲٬۵۶۵
ویرایش
ذکر خاص استغفار برای روزهای ماه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها
ذکر خاص استغفار برای روزهای ماه شعبان (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۰
، ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳تکمیل اولیه مقاله
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
(تکمیل اولیه مقاله) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
هر کسي در هر روز شعبان هفتاد مرتبه بگوید: طلب آمرزش دارم از خدایی که جز او خدایی نیست. رحمان است. رحیم است. زنده است. پایدار است. و به سوی او برمی‌گردم، در افق مبين نوشته خواهد شد.}} | هر کسي در هر روز شعبان هفتاد مرتبه بگوید: طلب آمرزش دارم از خدایی که جز او خدایی نیست. رحمان است. رحیم است. زنده است. پایدار است. و به سوی او برمی‌گردم، در افق مبين نوشته خواهد شد.}} | ||
راوی پرسید: «افق مبین» چیست؟ امام پاسخ داد: دشتی است مقابل عرش که در آن نهرهائی است و به اندازه ستارگان در آنها جام ریخته شده است.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، فضائل الاشهر الثلاثه، بیروت، دار المحجه البیضاء للطباعه والنشر والتوزیع، چاپ دوم، ۱۴۱۲ق/ ۱۹۹۲م، ص۵۶.</ref> | راوی پرسید: «افق مبین» چیست؟ امام پاسخ داد: {{متن عربی|دشتی است مقابل عرش که در آن نهرهائی است و به اندازه ستارگان در آنها جام ریخته شده است.}} <ref>ابن بابویه، محمد بن علی، فضائل الاشهر الثلاثه، بیروت، دار المحجه البیضاء للطباعه والنشر والتوزیع، چاپ دوم، ۱۴۱۲ق/ ۱۹۹۲م، ص۵۶.</ref> | ||
اگر «هُوَ اَلرَّحْمنُ اَلرَّحِیمُ» خوانده شود، جمله قبلی ناقص می‌شود و ترجمه این خواهد شد: «طلب مغفرت می‌کنم از خدایی که نیست خدایی مگر»، «او رحمان و رحیم است». مفهوم دقیق و درست جمله این است: «طلب مغفرت می‌کنم از خدایی که نیست خدایی مگر او. رحمان است. رحیم است. زنده است. پایدار است. و به سوی او بر می‌گردم». | اگر «هُوَ اَلرَّحْمنُ اَلرَّحِیمُ» خوانده شود، جمله قبلی ناقص می‌شود و ترجمه این خواهد شد: «طلب مغفرت می‌کنم از خدایی که نیست خدایی مگر»، «او رحمان و رحیم است». مفهوم دقیق و درست جمله این است: «طلب مغفرت می‌کنم از خدایی که نیست خدایی مگر او. رحمان است. رحیم است. زنده است. پایدار است. و به سوی او بر می‌گردم». | ||
خواندن بدون وقف این جملات هم درست است اما باید توجه شود که «هو» به «الله» برمی‌گردد. | خواندن بدون وقف این جملات هم درست است اما باید توجه شود که «هو» به «الله» برمی‌گردد. | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
{{متن عربی|أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِی لا إِلهَ إِلاّ هُوَ}} {{متن عربی|اَلرَّحْمنُ}} {{متن عربی|اَلرَّحِیمُ}} {{متن عربی|اَلْحَیُّ}} {{متن عربی|اَلْقَیُّومُ}} {{متن عربی|وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ}} | {{متن عربی|أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِی لا إِلهَ إِلاّ هُوَ}} {{متن عربی|اَلرَّحْمنُ}} {{متن عربی|اَلرَّحِیمُ}} {{متن عربی|اَلْحَیُّ}} {{متن عربی|اَلْقَیُّومُ}} {{متن عربی|وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ}} | ||
شیخ صدوق این روایت را در [[کتاب الخصال]]،<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال (یک جلدی)، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۰۳ق/ ۱۳۶۲ش، ص۵۸۲.</ref> [[کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال]]<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال (یک جلدی)، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۳۶۸ش، ص۱۶۵.</ref> و [[کتاب معانی الاخبار]]<ref>ابن بابويه، محمد بن على، معاني الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، | شیخ صدوق این روایت را در [[کتاب الخصال]]،<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال (یک جلدی)، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۰۳ق/ ۱۳۶۲ش، ص۵۸۲.</ref> [[کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال]]<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال (یک جلدی)، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۳۶۸ش، ص۱۶۵.</ref> و [[کتاب معانی الاخبار]]<ref>ابن بابويه، محمد بن على، معاني الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۲۲۸.</ref> نیز آورده است. | ||
[[سلسله حدیث|سند حدیث]] به خاطر ضعیف بودن محمد بن جمهور العمی<ref>نجاشی، احمد، فهرست اسماء مصنفی الشیعه (رجال النجاشی)، قم، مؤسسه النشر الإسلامی چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۳۳۷.</ref> و عبدالله بن عبد الرحمن الاصم،<ref>حلی، حسن بن یوسف، إیضاح الاشتباه، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۰. نجاشی، احمد، فهرست اسماء مصنفی الشیعه (رجال النجاشی)، قم، مؤسسه النشر الإسلامی چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۲۱۷.</ref> قابل استناد نیست. | [[سلسله حدیث|سند حدیث]] به خاطر ضعیف بودن محمد بن جمهور العمی<ref>نجاشی، احمد، فهرست اسماء مصنفی الشیعه (رجال النجاشی)، قم، مؤسسه النشر الإسلامی چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۳۳۷.</ref> و عبدالله بن عبد الرحمن الاصم،<ref>حلی، حسن بن یوسف، إیضاح الاشتباه، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۰. نجاشی، احمد، فهرست اسماء مصنفی الشیعه (رجال النجاشی)، قم، مؤسسه النشر الإسلامی چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۲۱۷.</ref> قابل استناد نیست. | ||