trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
دربارهٔ معنای | دربارهٔ معنای روایت حب الوطن تفسیرهای مختلفی ارائه شده است: | ||
* برخی در معنای این روایت اشکال کردهاند و ارتباط میان حب وطن و ایمان را دارای خلل بهشمار بردهاند؛ به این صورت که ممکن است که مشرکی حب وطن داشته باشد و این خلاف معنای روایت خواهد بود.<ref>السعیدان، المقول من ما لیس بمنقول، ج۱، ص۷.</ref> برخی در پاسخ به این اشکال گفتهاند که معنای روایت این است که حب وطن با ایمان تناقض ندارد.<ref>العجلونی، کشف الغناء، بیروت، ج۱، ص۳۴۷.</ref> | * برخی در معنای این روایت اشکال کردهاند و ارتباط میان حب وطن و ایمان را دارای خلل بهشمار بردهاند؛ به این صورت که ممکن است که مشرکی حب وطن داشته باشد و این خلاف معنای روایت خواهد بود.<ref>السعیدان، المقول من ما لیس بمنقول، ج۱، ص۷.</ref> برخی در پاسخ به این اشکال گفتهاند که معنای روایت این است که حب وطن با ایمان تناقض ندارد.<ref>العجلونی، کشف الغناء، بیروت، ج۱، ص۳۴۷.</ref> | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==بازتاب در عرفان و تصوف== | ==بازتاب در عرفان و تصوف== | ||
روایت حب الوطن بهدلیل درونمایهٔ آن در تاریخ فرهنگ اسلامی مورد توجه اهل عرفان و تصوف قرار گرفت و تفاسیری عرفانی و صوفیانه از آن ارائه شده است. عارفان اسلامی وطن در این روایت را معادل بهشت، قرب الهی و عالم وحدت قرار دادند و بازگشت به این وطن را از ایمان عارفانه دانستهاند. نمونهای از این نوع تفاسیر را در متون عارفانی چون ابن عربی (۵۶۰-۶۳۸ق)، مولوی و شیخ بهایی میتوان دید. | |||
ابن عربی منظور از وطن در این روایت را فطرت انسانی میداند که در آن میثاق الست الهی به ودیعه قرار نهاده شده است.<ref>ابن عربی، محمد بن علی، تفسیر ابن عربی (تأویلات عبدالرزاق)، تحقیق سمیر مصطفی رباب، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۲۹.</ref> مولوی نسبت به تفسیر ظاهری از وطن در این آیه هشدار داده است و تأکید کرده که وطن خاکی مراد از این روایت نیست. از نظر او، وطن جایی است در جوار قرب الهی و کسی که وطن را وطن خاکی معنا کند این حدیث را غلط معنا کرده است.<ref>گولپینارلی، عبدالباقی، نثر و شرح مثنوی شریف، ترجمهٔ توفیق ه سبحانی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۶۷۹.</ref> شیخ بهایی منظور رسول خدا(ص) از وطن را نه وطن خاکی دنیایی، بلکه جهان آخرت و جوار قرب الهی بر میشمرد. از نظر او، دنیا وطن انسان نیست و روح انسان در این دنیا در غربت است.<ref> | ابن عربی منظور از وطن در این روایت را فطرت انسانی میداند که در آن میثاق الست الهی به ودیعه قرار نهاده شده است.<ref>ابن عربی، محمد بن علی، تفسیر ابن عربی (تأویلات عبدالرزاق)، تحقیق سمیر مصطفی رباب، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۲۹.</ref> مولوی نسبت به تفسیر ظاهری از وطن در این آیه هشدار داده است و تأکید کرده که وطن خاکی مراد از این روایت نیست. از نظر او، وطن جایی است در جوار قرب الهی و کسی که وطن را وطن خاکی معنا کند این حدیث را غلط معنا کرده است.<ref>گولپینارلی، عبدالباقی، نثر و شرح مثنوی شریف، ترجمهٔ توفیق ه سبحانی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۶۷۹.</ref> شیخ بهایی منظور رسول خدا(ص) از وطن را نه وطن خاکی دنیایی، بلکه جهان آخرت و جوار قرب الهی بر میشمرد. از نظر او، دنیا وطن انسان نیست و روح انسان در این دنیا در غربت است.<ref>بهایی، کلیات اشعار و آثار شیخ بهایی، ص۱۲۴-۱۲۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |