پرش به محتوا

موعود گرایی و مهدویت در ادیان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{شروع متن}} {{شبهه}}نظريه مهدويت در واقع نظريه اي ساختگي براي حفظ ا...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
خط ۱۵: خط ۱۵:
الف) موعود گرايي يهوديت: در متون ديني يهود مانند عهد عتيق و سِفرهاي تورات و ديگر كتاب‌هاي انبياي آنان مانند كتاب دانيال نبي عليه السلام<ref>ر.ك: كتاب مقدس، كتاب دانيال، ف۱۲ ب۱ـ۳.</ref>، كتاب اِشَعْياي نبي عليه السلام<ref>همان، كتاب اشعياء نبي، ب۱ـ۱۰.</ref>، كتاب زبور داود عليه السلام<ref>همان، مزامير داود، ب۹ـ ۳۷.</ref> و ديگر متون مقدس آنان، از ظهور منجي موعود و غلبه صالحان بر شريران در پايان تاريخ، خبر داده است.
الف) موعود گرايي يهوديت: در متون ديني يهود مانند عهد عتيق و سِفرهاي تورات و ديگر كتاب‌هاي انبياي آنان مانند كتاب دانيال نبي عليه السلام<ref>ر.ك: كتاب مقدس، كتاب دانيال، ف۱۲ ب۱ـ۳.</ref>، كتاب اِشَعْياي نبي عليه السلام<ref>همان، كتاب اشعياء نبي، ب۱ـ۱۰.</ref>، كتاب زبور داود عليه السلام<ref>همان، مزامير داود، ب۹ـ ۳۷.</ref> و ديگر متون مقدس آنان، از ظهور منجي موعود و غلبه صالحان بر شريران در پايان تاريخ، خبر داده است.


ب) موعود گرايي مسيحيت: در آموزه‌هاي ديني مسيحيت كه از لحاظ معرفتي ادامه دين يهود است و کتاب مقدس يهوديان؛ يعني عهد عتيق منبع ديني و فرهنگي آنان نيز محسوب مي شود، علاوه بر بشارت‌هاي كتاب مقدس عهد عتيق، در هركدام از اناجيل چهارگانه آنان مانند انجيل متي<ref>ر.ك: انجيل متي، ب۲۳: ۳۱ـ۳۳.</ref>، انجيل لوقا<ref>ر.ك: انجيل لوقا، ب۱۲: ۳۵ـ۳۷.</ref>، انجيل مَرقس<ref>ر.ك: انجيل مرقس، ب۱۱: ۳۲ ـ ۳۷.</ref> و مكاشفات يوحنّا<ref>ر.ك: انجيل يوحنا، ب۵: ۲۶ـ ۲۸.</ref>، بشارت‌هاي در باره ظهور پسر انسان و موعود آخرالزمان، نقل شده است.<ref>نكته قابل تأمل در اين رابطه آن است كه موعود گرايي موجود در ميان پيروان دين يهوديت و مسيحيت، يا دچار تحريف گريده و يا بسيار مبهم و نا كارآمد است.</ref> همچنين در كتاب‌هاي مقدس ساير آيين ها، نظير زردشتيان، هندوها، بودائيان و … كه رهبران آن‌ها خود را پيامبر آسماني معرفي مي‌كرده‌اند نيز مباحث زيادي در زمينه منجي موعود جهاني بيان شده است. مجموعه اين گونه مطالب به وضوح، اصيل و جهاني بودن اعتقاد به ظهور يك موعود بزرگ را به اثبات مي‌رساند. <ref>موعود نامه، مجتبي تونه‌اي، ص۴۰۱.</ref>
ب) موعود گرايي مسيحيت: در آموزه‌هاي ديني مسيحيت كه از لحاظ معرفتي ادامه دين يهود است و کتاب مقدس يهوديان؛ يعني عهد عتيق منبع ديني و فرهنگي آنان نيز محسوب مي شود، علاوه بر بشارت‌هاي كتاب مقدس عهد عتيق، در هركدام از اناجيل چهارگانه آنان مانند انجيل متي<ref>ر.ك: انجيل متي، ب۲۳: ۳۱ـ۳۳.</ref>، انجيل لوقا<ref>ر.ك: انجيل لوقا، ب۱۲: ۳۵ـ۳۷.</ref>، انجيل مَرقس<ref>ر.ك: انجيل مرقس، ب۱۱: ۳۲ ـ ۳۷.</ref> و مكاشفات يوحنّا<ref>ر.ك: انجيل يوحنا، ب۵: ۲۶ـ ۲۸.</ref>، بشارت‌هاي در باره ظهور پسر انسان و موعود آخرالزمان، نقل شده است.<ref>نكته قابل تأمل در اين رابطه آن است كه موعود گرايي موجود در ميان پيروان دين يهوديت و مسيحيت، يا دچار تحريف گريده و يا بسيار مبهم و نا كارآمد است.</ref> همچنين در كتاب‌هاي مقدس ساير آيين ها، نظير زردشتيان، هندوها، بودائيان و … كه رهبران آن‌ها خود را پيامبر آسماني معرفي مي‌كرده‌اند نيز مباحث زيادي در زمينه منجي موعود جهاني بيان شده است. مجموعه اين گونه مطالب به وضوح، اصيل و جهاني بودن اعتقاد به ظهور يك موعود بزرگ را به اثبات مي‌رساند.<ref>موعود نامه، مجتبي تونه‌اي، ص۴۰۱.</ref>


ج) موعود گرايي اسلامي: در متون ديني اسلام، مسأله موعود و منجي آخرالزمان، بيش از ديگر اديان مورد توجه قرار گرفته و اعتقاد به ظهور منجي موعود و پايان خوش تاريخ، در آيات و روايات تبيين شده است.  
ج) موعود گرايي اسلامي: در متون ديني اسلام، مسأله موعود و منجي آخرالزمان، بيش از ديگر اديان مورد توجه قرار گرفته و اعتقاد به ظهور منجي موعود و پايان خوش تاريخ، در آيات و روايات تبيين شده است.