پرش به محتوا

احادیث کراهت پنیر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
(تغییر عناوین)
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۷: خط ۴۷:
[[سید بن طاووس|ابن طاووس]] در کتاب الدروع الواقیه روایتی از امام صادق(ع) نقل کرده که در آن، پنیر غذای خوبی شمرده شده و دارای آثاری مانند خوشبو کردن دهان، هضم غذا و زیاد کردن اشتها است. در این روایت به خوردن پنیر در روز اول هر ماه سفارش بیشتری شده است.<ref>ابن طاووس، علی بن موسی، الدروع الواقیه، بیروت، مؤسسه آل‌البیت(ع)، ۱۴۱۵ق،‌ ص۴۲.</ref> در سلسله سند این روایت، محمد بن  یحیی ابوحنیفه، مجهول و ناشناخته است؛<ref>بسام، مرتضی، زبدة المقال من معجم الرجال، بیروت، دار المحجة البیضاء، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۱۷.</ref> از این رو، این حدیث ضعیف شمرده شده است.
[[سید بن طاووس|ابن طاووس]] در کتاب الدروع الواقیه روایتی از امام صادق(ع) نقل کرده که در آن، پنیر غذای خوبی شمرده شده و دارای آثاری مانند خوشبو کردن دهان، هضم غذا و زیاد کردن اشتها است. در این روایت به خوردن پنیر در روز اول هر ماه سفارش بیشتری شده است.<ref>ابن طاووس، علی بن موسی، الدروع الواقیه، بیروت، مؤسسه آل‌البیت(ع)، ۱۴۱۵ق،‌ ص۴۲.</ref> در سلسله سند این روایت، محمد بن  یحیی ابوحنیفه، مجهول و ناشناخته است؛<ref>بسام، مرتضی، زبدة المقال من معجم الرجال، بیروت، دار المحجة البیضاء، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۱۷.</ref> از این رو، این حدیث ضعیف شمرده شده است.


مضمون این روایت را [[قطب راوندی]] مُحَدّث شیعه قرن ششم قمری نیز از امام صادق(ع) نقل کرده، با این تفاوت که بخش آخر روایت که درباره خوردن پنیر در روز اول ماه است در آن ذکر نشده است. <ref>راوندی، قطب‌الدین، الدعوات، قم، انتشارات مدرسه امام مهدی(ع)، ۱۴۰۷ق، ص۱۵۲.</ref> قطب راوندی سلسه سند روایت را ذکر نکرده؛<ref>راوندی، قطب‌الدین، الدعوات، قم، انتشارات مدرسه امام مهدی(ع)، ۱۴۰۷ق، ص۱۵۲.</ref> بنابراین حدیث ضعیف دانسته شده است.
مضمون این روایت را [[قطب راوندی]] مُحَدّث شیعه قرن ششم قمری نیز از امام صادق(ع) نقل کرده، با این تفاوت که بخش آخر روایت که درباره خوردن پنیر در روز اول ماه است در آن ذکر نشده است.<ref>راوندی، قطب‌الدین، الدعوات، قم، انتشارات مدرسه امام مهدی(ع)، ۱۴۰۷ق، ص۱۵۲.</ref> قطب راوندی سلسه سند روایت را ذکر نکرده؛<ref>راوندی، قطب‌الدین، الدعوات، قم، انتشارات مدرسه امام مهدی(ع)، ۱۴۰۷ق، ص۱۵۲.</ref> بنابراین حدیث ضعیف دانسته شده است.


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}