اعتبار نامه ۳۱ نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

نامهٔ ۳۱ [[نهج‌البلاغه|نهج‌ البلاغه]] از [[امام علی(ع)]] خطاب به فرزند بزرگش [[امام حسن(ع)]] از نامه‌های مشهور و معروف است. اکثر محدثان، که خطبه‌ها ونامه‌های ایشان را جمع‌آوری کرده‌اند، با ذکر سند آن را در تألیفات خود آورده‌اند. برخی از آنان قبل از جمع‌آوری نهج البلاغه توسط سید رضی (۳۵۹-۴۰۶ق) آن را در منابع خود ذکر کرده‌اند. همچنین، برخی خطبه‌ها و نامه‌های نهج‌ البلاغه از طریق امامان معصوم(ع) بعدی نقل شده و بزرگان حدیثی [[شیعه]] آنها را در کتاب‌های خود ذکر نموده‌اند. پیش از سید رضی، برخی دیگر از محدثان تمام یا قسمت‌هایی از این نامه را در آثارشان آورده‌اند؛ از جمله:

کلینی دو نامه از امام علی(ع) به فرزندانش را در کتاب کافی نقل کرده است؛ یکی به فرزندش امام حسن(ع) و دیگری به فرزند دیگرش [[محمد بن حنفیه]].<ref>الکلینی، الفروع من الکافی، ج۵، ص۳۳۸.</ref> مضمون این دو نامه با اندکی تفاوت تقریباً یکی است. شیخ صدوق در کتاب من لایحضره الفقیه نامه دوم را به عنوان نامهٔ امام به امام حسن(ع) نقل کرده است.<ref>الصدوق، کتاب من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۸۹-۱۹۲.</ref> برخی از شارحان نهج البلاغه به این موضوع اشاره کرده‌اند.<ref>ابن میثم البحرانی، شرح نهج البلاغه، تهران، دفتر نشر الکتاب، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲.</ref>