trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
* حسن بن عبدالله بن سعید (درگذشتهٔ ۳۸۲ق)، در کتاب الزواجر و المواعظ؛<ref>دشتی، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref> | * حسن بن عبدالله بن سعید (درگذشتهٔ ۳۸۲ق)، در کتاب الزواجر و المواعظ؛<ref>دشتی، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref> | ||
کلینی دو نامه از امام علی(ع) به فرزندانش را در کتاب کافی نقل کرده است؛ یکی به فرزندش امام حسن(ع) و دیگری به فرزند دیگرش [[محمد بن حنفیه]].<ref>الکلینی، الفروع من الکافی، ج۵، ص۳۳۸.</ref> مضمون این دو نامه با اندکی تفاوت تقریباً یکی است. شیخ صدوق در کتاب من لایحضره الفقیه نامه دوم را به عنوان نامهٔ امام به امام حسن(ع) نقل کرده است.<ref>الصدوق، کتاب من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۸۹-۱۹۲.</ref> برخی از شارحان نهج البلاغه به این موضوع اشاره کردهاند.<ref>ابن میثم البحرانی، شرح نهج البلاغه، تهران، دفتر نشر الکتاب، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲.</ref> | |||
برخی محققان معاصر نهج البلاغه در آثار خود به معرفی منابع مختلف این نامه و اسانید آن پرداختهاند.<ref>برای نمونه ن.ک: الحسینی الخطیب، السید عبدالزهراء، مصادر نهجالبلاغه و اسانیده، بیروت، منشورات مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۵ق ـ۱۹۷۵م، ج۳، ص۳۰۷–۳۱۲؛ نیز: دشتی، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref>{{پایان مطالعه بیشتر}} | برخی محققان معاصر نهج البلاغه در آثار خود به معرفی منابع مختلف این نامه و اسانید آن پرداختهاند.<ref>برای نمونه ن.ک: الحسینی الخطیب، السید عبدالزهراء، مصادر نهجالبلاغه و اسانیده، بیروت، منشورات مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۵ق ـ۱۹۷۵م، ج۳، ص۳۰۷–۳۱۲؛ نیز: دشتی، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref>{{پایان مطالعه بیشتر}} |