automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
ابدال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
عبدالرحمان جامی(۷۹۳ـ ۸۷۱ش) صاحب نفحات در مقام بیان آن می گوید زمین را هفت اقلیم است و هر یک از آن هفت اقلیم را یک تن از بندگان خدا محافظت کند و آنها را ابدال نامند. قیصری گوید ابدال کسانی هستند که به واسطه عاری شدن از قیود مادی و رفع حجاب ظلمت و ماده به اشکال و صور مختلف نمودار شوند و آنان واصل به حق هستند.<ref>سجادی، سید حعفر، فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، تهران، طهوری، ۱۳۸۹، ص۴۷.</ref> | عبدالرحمان جامی(۷۹۳ـ ۸۷۱ش) صاحب نفحات در مقام بیان آن می گوید زمین را هفت اقلیم است و هر یک از آن هفت اقلیم را یک تن از بندگان خدا محافظت کند و آنها را ابدال نامند. قیصری گوید ابدال کسانی هستند که به واسطه عاری شدن از قیود مادی و رفع حجاب ظلمت و ماده به اشکال و صور مختلف نمودار شوند و آنان واصل به حق هستند.<ref>سجادی، سید حعفر، فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، تهران، طهوری، ۱۳۸۹، ص۴۷.</ref> | ||
اَبدال در لغت جمع بدل و بدیل، و در ادب صوفیانه عنوان شماری و بیشتر عنوان هفت تن از مردان حق است که وجودشان در احوال هفت اقلیم تأثیر دارد. در منابع تصوف عبارتی به عنوان حدیث نبوی نقل شده است: بُدَلاءُ امتی سَبعة: سرآمدان امت من هفت تن هستند. اما در سندیت احادیث نقل شده در آثار صوفیان تأمل باید کرد، تقسیم این جهان به به هفت اقلیم هم سندیت علمی ندارد. در منایع تصوف از ابدال با عنوان رجال الغیب هم یاد شده است. استعلامی گفته است در این جهان، وارستگانی هستند که رهروان حق چه انها را بشناسند و چه نشناسند در سیر و سلوک خود به آنها تکیه می کنند. باید پذیرفت که ابدال و ابرار و اخیار و اوتاد و نقبا و اقطاب همه مردانی هستند که عاشقان حق به تأثیر روحانی آنها در سیر الی الله معتقدند و همه این عنوان ها به یک معنای کلی برمی گردند: انسان های کامل، واصلان به حق، و از این هم ساده تر، وارستگانی که ایمان و اعتقاد انها استوار است و دیگران می توانند به هدایت انها تکیه کنند. | اَبدال در لغت جمع بدل و بدیل، و در ادب صوفیانه عنوان شماری و بیشتر عنوان هفت تن از مردان حق است که وجودشان در احوال هفت اقلیم تأثیر دارد. در منابع تصوف عبارتی به عنوان حدیث نبوی نقل شده است: بُدَلاءُ امتی سَبعة: سرآمدان امت من هفت تن هستند. اما در سندیت احادیث نقل شده در آثار صوفیان تأمل باید کرد، تقسیم این جهان به به هفت اقلیم هم سندیت علمی ندارد. در منایع تصوف از ابدال با عنوان رجال الغیب هم یاد شده است. استعلامی گفته است در این جهان، وارستگانی هستند که رهروان حق چه انها را بشناسند و چه نشناسند در سیر و سلوک خود به آنها تکیه می کنند. باید پذیرفت که ابدال و ابرار و اخیار و اوتاد و نقبا و اقطاب همه مردانی هستند که عاشقان حق به تأثیر روحانی آنها در سیر الی الله معتقدند و همه این عنوان ها به یک معنای کلی برمی گردند: انسان های کامل، واصلان به حق، و از این هم ساده تر، وارستگانی که ایمان و اعتقاد انها استوار است و دیگران می توانند به هدایت انها تکیه کنند.<ref>استعلامی، محمد، «ابدال» فرهنگنامه تصوف و عرفان، تهران، فرهنگ معاصر، ۱۳۹۹، ج۱، ص۱۶۵ و ۱۶۶.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||