۶۰۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
== فسق و فجور یزید == | == فسق و فجور یزید == | ||
اعمال نامشروع یزید از واضحات و مسلمات دانسته شده و او را جوانی آلوده به گناه دانستهاند که علناً دستورات اسلام را زیر پای میگذاشت. طبق پارهای از گزارشها، یزید خوشگذران و هوسباز بود و به صورت آشکار [[شراب]] مینوشید و در این کار زیادهروی میکرد.<ref>«فقیهی، بنیامیه در تاریخ»، ۱۴۱۳ق، ص۳۴.</ref> | اعمال نامشروع یزید از واضحات و مسلمات دانسته شده و او را جوانی آلوده به گناه دانستهاند که علناً دستورات اسلام را زیر پای میگذاشت. طبق پارهای از گزارشها، یزید خوشگذران و هوسباز بود و به صورت آشکار [[شراب]] مینوشید و در این کار زیادهروی میکرد.<ref>«فقیهی، بنیامیه در تاریخ»، ۱۴۱۳ق، ص۳۴.</ref> بلاذری او را نخستین خلیفهای دانسته که آشکارا شراب مینوشید، زنان خواننده و نوازنده را نزد خود نگه میداشت و برای لذتبردن، سگها و خروسها را به جنگ همدیگر وامیداشت.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۹۷.</ref> مسعودی در کتاب مروج الذهب<ref>مسعودی در کتاب مروج الذهب، ج۳، ص۶۱</ref> و سبط ابن الجوزی در کتاب تذکره الخواص،<ref>سبط ابن الجوزی در کتاب تذکره الخواص، ص۲۶۰</ref> یزید را همصحبت بازها، سگهای شکاری، بوزینهها و شرکتکننده در مجالس شراب معرفی کردهاند. ترک نماز، رقص، اشتغال به لهو و لعب و سگبازی از دیگر اعمال خلاف شرع یزید دانسته شده است و بدون هیچ ترسی مرتکب این کارها میشد. | ||
ترک نماز، رقص، اشتغال به لهو و لعب و سگبازی از دیگر اعمال خلاف شرع یزید دانسته شده است و بدون هیچ ترسی مرتکب این کارها میشد. | |||
گفته شده است که او میمونی داشت که نامش را «اباقیس» گذاشته بود. یزید به او شراب مینوشاند و از حرکات وی میخندید.<ref>فقیهی، «بنیامیه در تاریخ»، ۱۴۱۳ق، ص۳۴.</ref> وی بوزینهاش را در مجالس شراب و لهو و لعب میآورد و او را برای مسابقات سوار بر الاغ وحشی میکرد.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۴۱.</ref> گفته شده است که در دوران یزید مردم به طور رسمی شراب میخوردند، و لهو و لعب در مکه و مدینه نیز شیوع پیدا کرده بود.<ref>مسعودي، على بن الحسين بن على، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقيق اسعد داغر، قم، دارالهجرة، چاپ دوم، 1409ق، ج2، ص67.</ref> | گفته شده است که او میمونی داشت که نامش را «اباقیس» گذاشته بود. یزید به او شراب مینوشاند و از حرکات وی میخندید.<ref>فقیهی، «بنیامیه در تاریخ»، ۱۴۱۳ق، ص۳۴.</ref> وی بوزینهاش را در مجالس شراب و لهو و لعب میآورد و او را برای مسابقات سوار بر الاغ وحشی میکرد.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، ج۱، ص۱۴۱.</ref> گفته شده است که در دوران یزید مردم به طور رسمی شراب میخوردند، و لهو و لعب در مکه و مدینه نیز شیوع پیدا کرده بود.<ref>مسعودي، على بن الحسين بن على، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقيق اسعد داغر، قم، دارالهجرة، چاپ دوم، 1409ق، ج2، ص67.</ref> | ||
[[امام حسین(ع)]] و برخی [[صحابه پیامبر(ص)]] به صراحت او را [[فاسق]] و اهل [[گناه]] خواندهاند.<ref>یعقوبی، تاریخ، ۱۳۷۸ش، ج۲، ص۱۶۰.</ref> تاریخنویسان، علماء و بزرگان شیعه و سنی بر فاسق بودنش اتفاق نظر دارند. عالمان اهلسنت چون احمد بن حنبل، ذهبی، ابن عماد حنبلی، ابن جوزی و ابن خلدون او را شایسته لعن دانستهاند.<ref>عباسآبادی، پژوهشی سزا در بایدها و نبایدهای ناسزا، ۱۳۸۶، صص۹۰-۹۱.</ref> | |||
=== اقرار به فسق و فجور === | === اقرار به فسق و فجور === | ||
در برخی گزارشها اعتراف و اقرار یزید به فسق و فجور آمده است. در گزارشی آمده است که یزید بعد از شهادت امام حسین(ع) سر سفره شراب نشست و در حالی که ابن زیاد در طرف راست او نشسته بود، شعری سرود که در آن از ساقی شراب درخواست جام شراب کرد و از ابن زیاد بابت به شهادت رساندن امام حسین(ع) تقدیر نمود. | در برخی گزارشها اعتراف و اقرار یزید به فسق و فجور آمده است. در گزارشی آمده است که یزید بعد از شهادت امام حسین(ع) سر سفره شراب نشست و در حالی که ابن زیاد در طرف راست او نشسته بود، شعری سرود که در آن از ساقی شراب درخواست جام شراب کرد و از ابن زیاد بابت به شهادت رساندن امام حسین(ع) تقدیر نمود. |
ویرایش