automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
امام خمینی با وجود مشغلههایی که داشتند به قرآن اهتمام میورزیدند ایشان مقید بودند روزانه ۳ جز، قرآن بخوانند و در تمام مراحل زندگیِ خود، زمانی را برای قرآن قرار دهند، جلسات تفسیری ایشان اگر چه در حد بالائی از علم بود، اما در اوائل انقلاب از صدا و سیما پخش میشد و هر کسی به اندازه فهم خود از آن بهره میبرد.<ref>عقيقى بخشايشى، عبدالرحيم، کتاب طبقات المفسرین شیعه، دفتر نشر نوید اسلام، ص۱۰۳۴.</ref> توصیه ایشان پیرامون انس با قرآن این بود که فرزندم با قرآن آشنا شو، اگر چه با قرائت آن، و راهی از آن به سوی محبوب باز کن و تصور نکن که قرائت بدون معرفت اثری ندارد که این وسوسه شیطان است، این کتاب محبوب است و نامه محبوب، محبوب است.<ref>قرآن کتاب هدایت از دیدگاه امام خمینی، ص۱۰۲.</ref> | امام خمینی با وجود مشغلههایی که داشتند به قرآن اهتمام میورزیدند ایشان مقید بودند روزانه ۳ جز، قرآن بخوانند و در تمام مراحل زندگیِ خود، زمانی را برای قرآن قرار دهند، جلسات تفسیری ایشان اگر چه در حد بالائی از علم بود، اما در اوائل انقلاب از صدا و سیما پخش میشد و هر کسی به اندازه فهم خود از آن بهره میبرد.<ref>عقيقى بخشايشى، عبدالرحيم، کتاب طبقات المفسرین شیعه، دفتر نشر نوید اسلام، ص۱۰۳۴.</ref> توصیه ایشان پیرامون انس با قرآن این بود که فرزندم با قرآن آشنا شو، اگر چه با قرائت آن، و راهی از آن به سوی محبوب باز کن و تصور نکن که قرائت بدون معرفت اثری ندارد که این وسوسه شیطان است، این کتاب محبوب است و نامه محبوب، محبوب است.<ref>قرآن کتاب هدایت از دیدگاه امام خمینی، ص۱۰۲.</ref> | ||
== | == آیتالله گلپایگانی == | ||
آیت الله العظمی گلپایگانی، انس عجیبی با قرآن داشتند، این عشق و علاقه به قرآن، از دوران کودکی در دلشان شعلهور بود و برنامه تلاوت قرآن شان برنامهای بود که نَوَد سال به آن پایبند بودند، برنامه قرائت معظمله چنین بود که هر روز صبح حداقل یک جزء از قرآن را تلاوت مینمودند و شب هنگام بعد از نماز عشاء، قرآن تلاوت میکردند و در ماه مبارک رمضان اهتمام وافری به قرائت قرآن داشتند و روی این اهتمام علاوه بر قرائت انفرادی، یک ختم هم با معیت خانواده انجام میدادند. توصیههایی که ایشان داشتند: ۱. میفرمودند قرآن بهترین موعظه است به قصد اینکه از آن درس بگیرید، بخوانید نه فقط برای ثوابش قرائت کنید. در این صورت است که اشک چشمت جاری میشود و ببین به چه مقامی میرسی، ۲. میفرمودند: زکات قرآن به این است که خوانده شود زیرا در قیامت قرآن از ما بازخواست میکند.<ref>لطفی، مهدی، کتاب نوری از ملکوت، ناشر دفتر نشر برگزیده، ص۱۳۰.</ref> | آیت الله العظمی گلپایگانی، انس عجیبی با قرآن داشتند، این عشق و علاقه به قرآن، از دوران کودکی در دلشان شعلهور بود و برنامه تلاوت قرآن شان برنامهای بود که نَوَد سال به آن پایبند بودند، برنامه قرائت معظمله چنین بود که هر روز صبح حداقل یک جزء از قرآن را تلاوت مینمودند و شب هنگام بعد از نماز عشاء، قرآن تلاوت میکردند و در ماه مبارک رمضان اهتمام وافری به قرائت قرآن داشتند و روی این اهتمام علاوه بر قرائت انفرادی، یک ختم هم با معیت خانواده انجام میدادند. توصیههایی که ایشان داشتند: ۱. میفرمودند قرآن بهترین موعظه است به قصد اینکه از آن درس بگیرید، بخوانید نه فقط برای ثوابش قرائت کنید. در این صورت است که اشک چشمت جاری میشود و ببین به چه مقامی میرسی، ۲. میفرمودند: زکات قرآن به این است که خوانده شود زیرا در قیامت قرآن از ما بازخواست میکند.<ref>لطفی، مهدی، کتاب نوری از ملکوت، ناشر دفتر نشر برگزیده، ص۱۳۰.</ref> | ||
== | از آیت الله گلپایگانی شنیده شده است که فرمود من دائما قرآن تلاوت می کنم، در مدت هفت ساعت و نیم می توانم یک ختم قرآن بنمایم که در جوانی بیشتر انجام می دادم و اکنون بین نماز مغرب و عشاء و یا بعد از آن هرشب یک جزء یا بیشتر قرآن مجید را می خوانم و اگر بتوانم در ماه دو ختم قرآن و لااقل یک ختم را موفق می شوم.<ref>انصاریان خوانساری، محمدتقی، در پیشگاه قرآن، قم، انصاریان، ۱۳۹۴، ص۱۹.</ref> | ||
== آیتالله بروجردی == | |||
ایشان نزدیک به نصف قرآن را حفظ کرده بودند و بقیه را نیز به طور نامرتب محفوظ بودند، در اوقات فراغت به تلاوت قرآن میپرداختند، این مداومت، در ماه رمضان و پیش از افطار و بعد از وضو و هنگام تعقیبات نماز بیشتر دیده میشد، همیشه بعد از وضو، قبل از رفتن به مسجد، مشغول تلاوت قرآن میشدند، ایشان توصیه میکردند که از حفظ داشتن قرآن توشهای برای انسان است، افسوس بر کسی که از دنیا برود و توشهای نداشته باشد.<ref>دوانی، علی، کتاب زندگانی آیت الله بروجردی، ص۱۰۳، سال ۱۳۳۰.</ref> | ایشان نزدیک به نصف قرآن را حفظ کرده بودند و بقیه را نیز به طور نامرتب محفوظ بودند، در اوقات فراغت به تلاوت قرآن میپرداختند، این مداومت، در ماه رمضان و پیش از افطار و بعد از وضو و هنگام تعقیبات نماز بیشتر دیده میشد، همیشه بعد از وضو، قبل از رفتن به مسجد، مشغول تلاوت قرآن میشدند، ایشان توصیه میکردند که از حفظ داشتن قرآن توشهای برای انسان است، افسوس بر کسی که از دنیا برود و توشهای نداشته باشد.<ref>دوانی، علی، کتاب زندگانی آیت الله بروجردی، ص۱۰۳، سال ۱۳۳۰.</ref> | ||
== | == آیتالله اراکی == | ||
با قرآن و تفسیر جوامع الجامع انس عجیبی داشته است و پنج جزء اوّل قرآن را حفظ بودند، هر روز یک جزء قرآن و در ماه مبارک رمضان روزی سه جزء تلاوت میکردند، ایشان طلاّب علوم دینی را به خواندن قرآن با تفکر و تأمل توصیه میکردند و میفرمودند: اگر کسی در آن تدبّر بکند، حالش منقلب میشود و از کسالت و بی توفیقی روحی نجات پیدا میکند.<ref>مطلّبی، ابو الحسن، کتاب شرح حال آیت الله اراکی (ره)، مؤسسه در راه حق، ص۲۳.</ref> | با قرآن و تفسیر جوامع الجامع انس عجیبی داشته است و پنج جزء اوّل قرآن را حفظ بودند، هر روز یک جزء قرآن و در ماه مبارک رمضان روزی سه جزء تلاوت میکردند، ایشان طلاّب علوم دینی را به خواندن قرآن با تفکر و تأمل توصیه میکردند و میفرمودند: اگر کسی در آن تدبّر بکند، حالش منقلب میشود و از کسالت و بی توفیقی روحی نجات پیدا میکند.<ref>مطلّبی، ابو الحسن، کتاب شرح حال آیت الله اراکی (ره)، مؤسسه در راه حق، ص۲۳.</ref> | ||