trustworthy
۲٬۵۶۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(ویرایش جزیی همراه با آدرس دهی و لینک دهی) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
خداوند در قرآن مسئله مسخ قوم حضرت موسی و عیسی ـ علیهما السلام ـ را چگونه مطرح کرده است؟ | خداوند در قرآن مسئله مسخ قوم حضرت موسی و عیسی ـ علیهما السلام ـ را چگونه مطرح کرده است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[قرآن]] از مسخ جمعی از [[بنی اسرائیل]] به صراحت سخن گفته شده است که به صورت میمون و خوک درآمدند. آیهای هم در [[سوره مائده]] وجود دارد که مفسران آن را به مسخ جمعی از امت [[حضرت عیسی(ع)]] تفسیر کردهاند. اینکه مسخ در این آیات چیست مورد اختلاف مفسران است. عدهای آن را مسخ روحی میدانند و عدهای آن را مسخ جسمی تفسیر کردهاند و اعتقاد دارند آنها در عالم واقع به حقیقت به صورت میمون درآمدند. | |||
== مسخ جمعی از بنی اسرائيل == | == مسخ جمعی از بنی اسرائيل == | ||
در | جمعی از بنی اسرائیل در کنار دریا سکونت داشتند و خداوند به آنان امر کرد که در روز شنبه نباید ماهی صید کنند. این عده با حیلهای، ماهیها را روز شنبه در حوضچهای جمع میکردند و روز بعد آن را صید میکردند: {{قرآن|و از آنها درباره (سرگذشت) شهری که در ساحل دریا بود بپرس! زمانی که آنها در روزهای شنبه، تجاوز (و نافرمانی) خدا میکردند؛ همان هنگام که ماهیانشان، روز شنبه (که روز تعطیل و استراحت و عبادت بود، بر سطح آب،) آشکار میشدند؛ امّا در غیر روز شنبه، به سراغ آنها نمیآمدند؛ این چنین آنها را به چیزی آزمایش کردیم که نافرمانی میکردند!|ترجمه=|سوره=اعراف|آیه=۱۳۶}} برخی از این امتحان الهی نجات پیدا کردند، اما برخی گرفتار عذاب خدا شدند: {{امّا هنگامی که تذکراتی را که به آنها داده شده بود فراموش کردند، نهیکنندگان از بدی را رهایی بخشیدیم؛ و کسانی را که ستم کردند، بخاطر نافرمانیشان به عذاب شدیدی گرفتار ساختیم.|ترجمه=|سوره=اعراف|آیه=۱۶۵}} خداوند آنان را بخاطر این نافرمانی عذاب نمود و به بوزینه تبدیلشان کرد: {{قرآن|فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ ما نُهُوا عَنْهُ قُلْنا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَه خاسِئِینَ|ترجمه=هنگامی که در برابر آنچه از آن نهی شده بودند سرکشی کردند، به آنها گفتیم: به شکل میمونهایی طردشده در آیید!|سوره=اعراف|آیه=۱۶۶}} | ||
خداوند همین مطلب را به یهود زمان [[رسول الله(ص)|پیامبر(ص)]] که خود و آئین خود را از دیگران برتر میدانستند، گوش زد میکند: {{قرآن|قُلْ هَلْ أُنَبِّئُکُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذلِکَ مَثُوبَه عِنْدَ اللَّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ غَضِبَ عَلَیْهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَه وَ الْخَنازِیرَ وَ عَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولئِکَ شَرٌّ مَکاناً وَ أَضَلُّ عَنْ سَواءِ السَّبِیلِ|ترجمه=بگو: «آيا شما را به بدتر از [صاحبان] اين كيفر در پيشگاه خدا، خبر دهم؟ همانان كه خدا لعنتشان كرده و بر آنان خشم گرفته و از آنان بوزينگان و خوكان پديد آورده، و آنانكه طاغوت را پرستش كردهاند. اينانند كه از نظر منزلت، بدتر، و از راه راست گمراهترند.»|سوره=مائده|آیه=۶۰}} | |||
خداوند همین مطلب را به یهود زمان پیامبر(ص) که خود و آئین خود را از دیگران برتر میدانستند، گوش زد میکند | |||
آیات دیگری هم از داستان شنبه و مسخ جمعی از بنی اسرائیل سخن گفته شده است.<ref>سوره بقره، آیه۶۵. سوره نساء، آیه۴۷ و آیه۱۵۴. سوره نحل، آیه ۱۲۴.</ref> | |||
== مسخ جمعی از قوم حضرت عیسی(ع) == | == مسخ جمعی از قوم حضرت عیسی(ع) == | ||
خداوند به پیروانی از حضرت عیسی(ع) که از وی درخواست مائده آسمانی کردند،<ref>سوره مائده، آیه۱۱۲.</ref> هشدار میدهد هر كس از شما بعد از آن كافر گردد، او را مجازاتى مىكنم كه احدى از جهانيان را چنان مجازات نكرده باشم: {{قرآن|قَالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۖ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِينَ|ترجمه=خدا گفت: من آن مائده را براى شما مىفرستم؛ ولى هر كه از شما از آن پس كافر شود چنان عذابش مىكنم كه هيچ يك از مردم جهان را آن چنان عذاب نكرده باشم.|سوره=مائده|آیه=۱۱۵}} | |||
[[علامه طباطبایی]] به روایاتی در ذیل این آیه اشاره میکند که برخی از پیروان حضرت عیسی(ع) بعد از نزول سفره آسمانی، معجزه بودن آن را انکار کردند و خدا هم آنها را مسخ کرد. وی در برخی از این روایات خدشه وارد میکند که با ظاهر آیه همسانی ندارد، اما مسخ شدن به صورت برخی از حیوانات را ممکن میداند.<ref>طباطبايى، محمدحسين، الميزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۶، ص۳۴۲.</ref> | |||
== مقصود از مسخ == | == مقصود از مسخ == |