نفس المهموم لظلمنا تسبيح و همّه لنا عبادة: تفاوت میان نسخه‌ها

نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ، روایتی از [[امام صادق(ع)]] و به این معنا است: «نَفَس شخص اندوهگين به خاطر ظلمی كه بر ما رفته، به منزلۀ تسبيح است و اندوه او به خاطر ما عبادت است.» عالمان [[علم رجال]] این حدیث را معتبر می‌دانند. گفته شده است متن و دلالت این روایت با دیگر احادیث در این مضمون همخوانی دارد.

== سند شناسی ==

این روایت اولین بار در أمالی المفيد آمده است. سلسله سند این روایت محفوظ است و از نظر علم رجال مورد قبول است. ابن قولویه با پدرش در سلسله سند این روایت ثقه هستند. سعد بن عبدالله نیز ثقه است.<ref>اردبیلی غروی حائری، محمد، جامع الرواه، بی جا، بی تا، ج۱، ص۳۵۶.</ref> احمد بن ابی عبدالله برقی نیز ثقه است.<ref>حرّ عاملی، محمد، وسایل الشیعه، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی تا، ج۲۰، ص۱۲۵.</ref> سلیمان بن سلمه کندی، از اصحاب امام صادق(ع) است و ثقه می‌باشد.<ref>موسوی خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، ۱۴۰۹ق، ج۸، ص۱۸۱.</ref> البته در جایی گفته شده است که ضعیف است.<ref>سایت جامع الاحادیث، ذیل مدخل، [https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/298567/sanad/%D9%86%D9%81%D8%B3%20%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%87%D9%85%D9%88%D9%85%20%D9%84%D8%B8%D9%84%D9%85%D9%86%D8%A7%20%D8%AA%D8%B3%D8%A8%D9%8A%D8%AD%20%D9%88%20%D9%87%D9%85%D9%91%D9%87%20%D9%84%D9%86%D8%A7%20%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%AF%D8%A9?rownumber=6 اطلاعات سندی].</ref> محمد بن سعید بن غزوان نیز از اصحاب [[امام باقر(ع)]]، و ثقه است.<ref>موسوی خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، ۱۴۰۹ق، ج۱۶، ص۱۱۲.</ref> عیسی بن ابی منصور از اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) می‌باشد و در مورد او طعن و ذمّی وارد نشده است و می‌توان روایت او را پذیرفت.<ref>موسوی خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، ۱۴۰۹ق، ج۱۳، ص۱۷۶.</ref> و در نهایت ابان بن تغلب نیز عظیم المنزله و ثقه است.<ref>اردبیلی غروی حائری، محمد، همان، ص۹.</ref>