۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
|||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
در میان کلمات عالمان پیشین اهلسنت، کمتر تصریحاتی بر مسلمان بودن شیعیان یافت میشود و تنها در درون مباحث علمی میتوان به نظرات آنها پی برد. در کلمات عالمان معاصر اهلسنت، تصریح به مسلمان بودن شیعیان بیشتر قابل مشاهده است. از جمله این افراد میتوان به جاد الحق، مفتی و وزیر اوقاف مصر<ref>جاد الحق، جاد الحق علی، مجموع فتاوی، ج۲، ص۸۲–۸۵، جیزه، دارالفاروق لإلستثمارات الثقافیة، ۲۰۰۸م.</ref> [[حسن البنا]]، بنیانگذار [[اخوانالمسلمین]]<ref>عماره، محمد، معالم المشروع الحضاری فی فکر البنا، ص۷۳، قاهره ـ اسکندریه، دارالسالم، ۱۴۳۰ق.</ref> اشاره کرد که به مسلمان بودن شیعه تصریح کردهاند. | در میان کلمات عالمان پیشین اهلسنت، کمتر تصریحاتی بر مسلمان بودن شیعیان یافت میشود و تنها در درون مباحث علمی میتوان به نظرات آنها پی برد. در کلمات عالمان معاصر اهلسنت، تصریح به مسلمان بودن شیعیان بیشتر قابل مشاهده است. از جمله این افراد میتوان به جاد الحق، مفتی و وزیر اوقاف مصر<ref>جاد الحق، جاد الحق علی، مجموع فتاوی، ج۲، ص۸۲–۸۵، جیزه، دارالفاروق لإلستثمارات الثقافیة، ۲۰۰۸م.</ref> [[حسن البنا]]، بنیانگذار [[اخوانالمسلمین]]<ref>عماره، محمد، معالم المشروع الحضاری فی فکر البنا، ص۷۳، قاهره ـ اسکندریه، دارالسالم، ۱۴۳۰ق.</ref> اشاره کرد که به مسلمان بودن شیعه تصریح کردهاند. | ||
== | == مسلمان دانستن شیعه در میان اهلسنت == | ||
براساس گفته سرجانی در کتاب «الشیعه نضال ام ضلال» بیشتر عالمان اهلسنت معتقدند که شیعیان دوازده امامی، مسلمان هستند<ref>سرجانی، راغب، الشیعة نضال أم ضالل، ص۱۳۸، قاهره، دارالکتب المصریة، ۱۴۳۲ق.</ref> در آثار اهلسنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان آورده شده است: | براساس گفته سرجانی در کتاب «الشیعه نضال ام ضلال» بیشتر عالمان اهلسنت معتقدند که شیعیان دوازده امامی، مسلمان هستند<ref>سرجانی، راغب، الشیعة نضال أم ضالل، ص۱۳۸، قاهره، دارالکتب المصریة، ۱۴۳۲ق.</ref> در آثار اهلسنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان آورده شده است: | ||
* محدثان اهلسنت در کتابهای حدیثی خود، از راویان شیعه، حدیث نقل کردهاند. همچنین در آثار رجالی اهلسنت، موارد متعددی وجود دارد که یک راوی را شیعه توصیف کرده و او را ثقه دانستهاند.<ref>ابنحجر عسقالنی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۳۷، هند، مطبعة دائرهٔ المعارف النظامیة، ۱۳۲۶ق.</ref> | * محدثان اهلسنت در کتابهای حدیثی خود، از راویان شیعه، حدیث نقل کردهاند. همچنین در آثار رجالی اهلسنت، موارد متعددی وجود دارد که یک راوی را شیعه توصیف کرده و او را ثقه دانستهاند.<ref>ابنحجر عسقالنی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۳۷، هند، مطبعة دائرهٔ المعارف النظامیة، ۱۳۲۶ق.</ref> | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
* ابنتیمیه در «دقائق التفسیر» آورده که بسیاری از مسلمانان اهل بدعت مانند رافضه و جهمیه و … به بلاد کفر رفتهاند و به دست آنان، جمع فراوانی مسلمان شدند. این افراد از اسلام بهرهمند گشتند، مسلمان اهلبدعت گردیدند و مسلمان اهلبدعت بودن بهتر از این است که کافر باشند.<ref>ابنتیمیه، دقائق التفسیر، ج۲، ص۱۴۴، دمشق، مؤسسة القرآن، ۱۴۰۴ق.</ref> | * ابنتیمیه در «دقائق التفسیر» آورده که بسیاری از مسلمانان اهل بدعت مانند رافضه و جهمیه و … به بلاد کفر رفتهاند و به دست آنان، جمع فراوانی مسلمان شدند. این افراد از اسلام بهرهمند گشتند، مسلمان اهلبدعت گردیدند و مسلمان اهلبدعت بودن بهتر از این است که کافر باشند.<ref>ابنتیمیه، دقائق التفسیر، ج۲، ص۱۴۴، دمشق، مؤسسة القرآن، ۱۴۰۴ق.</ref> | ||
== | == مسلمان دانستن شیعه به همراه اجازه تقلید از آنان == | ||
برخی اهلسنت معتقدند شیعه یکی از فرقههای اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت است. وی در فتوایی بیان داشت: «مکتب جعفری، معروف به مذهب امامی اثنیعشری، مکتبی است که شرعاً پیروی از آن، مانند پیروی از مکتبهای اهلسنت جایز است».<ref>سلهب، حسن، الشیخ محمود شلتوت قراءة فی تجربة الاصلاح و الوحدة الاسلامیة، ص۱۵۴، بیروت، ۲۰۰۸م.</ref> این متن برای نخستین بار در مجله رساله الاسلام وابسته به دارالتقریب مصر منتشر شد. زمان صدور این فتوا ۱۷ ربیعالاول ۱۳۷۸ق بود که در ۳ محرم ۱۳۷۹ق انتشار یافت. | برخی اهلسنت معتقدند شیعه یکی از فرقههای اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت است. وی در فتوایی بیان داشت: «مکتب جعفری، معروف به مذهب امامی اثنیعشری، مکتبی است که شرعاً پیروی از آن، مانند پیروی از مکتبهای اهلسنت جایز است».<ref>سلهب، حسن، الشیخ محمود شلتوت قراءة فی تجربة الاصلاح و الوحدة الاسلامیة، ص۱۵۴، بیروت، ۲۰۰۸م.</ref> این متن برای نخستین بار در مجله رساله الاسلام وابسته به دارالتقریب مصر منتشر شد. زمان صدور این فتوا ۱۷ ربیعالاول ۱۳۷۸ق بود که در ۳ محرم ۱۳۷۹ق انتشار یافت. | ||