automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
{{درگاه|فاطمی|خانواده|واژهها}} | {{درگاه|فاطمی|خانواده|واژهها}} | ||
حضرت معصومه(س)، دختر [[امام کاظم(ع)]] و خواهر امام رضا(ع)، از بانوان با فضیلت و مشهور نزد [[شیعیان]] است. تاریخ تولد او را سال ۱۷۳ق و درگذشتش را ۲۰۱ق دانستهاند. | حضرت معصومه(س)، دختر [[امام کاظم(ع)]] و خواهر امام رضا(ع)، از بانوان با فضیلت و مشهور نزد [[شیعیان]] است. تاریخ تولد او را سال ۱۷۳ق و درگذشتش را ۲۰۱ق دانستهاند. | ||
خط ۱۵: | خط ۱۴: | ||
مدفن فاطمهٔ معصومه(س) در [[شهر قم]] است. در آغاز مرقد او قبر سادهای بود. این مرقد در دورههای حکومتهای مختلف، بهخصوص در دورهٔ حکومتهای شیعی، توسعه یافت. اوج توسعهٔ حرم فاطمهٔ معصومه(س) در دوران صفویه و پس از آن بوده است. | مدفن فاطمهٔ معصومه(س) در [[شهر قم]] است. در آغاز مرقد او قبر سادهای بود. این مرقد در دورههای حکومتهای مختلف، بهخصوص در دورهٔ حکومتهای شیعی، توسعه یافت. اوج توسعهٔ حرم فاطمهٔ معصومه(س) در دوران صفویه و پس از آن بوده است. | ||
[[پرونده:حرم ۱.jpg|بندانگشتی|حرم حضرت معصومه(س)]] | |||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||
فاطمۀ معصومه(س) از با فضلیتترین امامزادگان نزد [[شیعه]] بهشمار میرود.<ref>قمی، عباس بن محمدرضا، منتهیالآمال فی تواریخ النبی و الآل، قم، دفتر نشر اسلامی، ج۲، ص۳۷۸.</ref> او دختر امام موسی کاظم(ع)، خواهر امام رضا(ع) و عمهٔ [[امام جواد(ع)]] است. حرم او در شهر قم دومین حرم اهلبیت(ع) در ایران، پس از حرم امام رضا(ع) در مشهد، بهحساب میآید.<ref>اسحاقی، سیدحسین، مهتاب اهلبیت (سیری در زندگی کریمهٔ اهلبیت حضرت معصومه)، قم، مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما، ۱۳۸۶ش، ص۳-۶.</ref> | فاطمۀ معصومه(س) از با فضلیتترین امامزادگان نزد [[شیعه]] بهشمار میرود.<ref>قمی، عباس بن محمدرضا، منتهیالآمال فی تواریخ النبی و الآل، قم، دفتر نشر اسلامی، ج۲، ص۳۷۸.</ref> او دختر امام موسی کاظم(ع)، خواهر امام رضا(ع) و عمهٔ [[امام جواد(ع)]] است. حرم او در شهر قم دومین حرم اهلبیت(ع) در ایران، پس از حرم امام رضا(ع) در مشهد، بهحساب میآید.<ref>اسحاقی، سیدحسین، مهتاب اهلبیت (سیری در زندگی کریمهٔ اهلبیت حضرت معصومه)، قم، مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما، ۱۳۸۶ش، ص۳-۶.</ref> |