۸٬۳۲۰
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
بسیاری از اسماء الهی دلالت بر رحمت و غفران الهی دارد. نامهایی همچون [[غفور]]، [[غفار]]، [[حلیم]]، [[رحیم]]، [[رحمان]]، [[تواب]]، [[ارحم الراحمین]] و... نشان از بخشش خداوند دارد. به طور مثال غفور ۹۱ بار در قرآن آمده و با صفاتى مانند: «رحيم»، «عفو»، «عزيز»، «شكور»، «ودود» و «حليم» همراه مىباشد. یا لفظ رحمان در قرآن ۵۷ بار و اسم رحيم ۹۵بار وارد شده و در تمام موارد به عنوان وصف خدا آمدهاند.<ref>منشور جاويد، سبحانی جعفر، ج۲، ص۳۰۷</ref> | بسیاری از اسماء الهی دلالت بر رحمت و غفران الهی دارد. نامهایی همچون [[غفور]]، [[غفار]]، [[حلیم]]، [[رحیم]]، [[رحمان]]، [[تواب]]، [[ارحم الراحمین]] و... نشان از بخشش خداوند دارد. به طور مثال غفور ۹۱ بار در قرآن آمده و با صفاتى مانند: «رحيم»، «عفو»، «عزيز»، «شكور»، «ودود» و «حليم» همراه مىباشد. یا لفظ رحمان در قرآن ۵۷ بار و اسم رحيم ۹۵بار وارد شده و در تمام موارد به عنوان وصف خدا آمدهاند.<ref>منشور جاويد، سبحانی جعفر، ج۲، ص۳۰۷</ref> | ||
بخشش گناهان بندگان از سنتها و مفاهیم مهم دینی است. غفران و بخشش الهی بارها در قرآن آمده است و خداوند وعده داده است که گناهان بندگان توبهکنندهاش را میپذیرد: {{قرآن|قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ|ترجمه=بگو: اى بندگان من كه بر زيان خويش اسراف كردهايد، از رحمت خدا مأيوس مشويد. زيرا خدا همه گناهان را مىآمرزد. اوست آمرزنده و مهربان.|سوره=زمر|آیه=53}} مفسران درباره این آیه گفتهاند كه از اميدبخشترين آيات قرآن مجيد نسبت به همه گنهكاران است. طبق روايتى [[امام على (ع)]] فرمود: در تمام قرآن آيهاى وسيعتر از اين آيه نيست.<ref>تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۹، ص: ۴۹۹</ref> خداوند در قرآن بارها از مغفرت و رحمت خود سخن میکند و مردم را به سوی خود فرامیخواند و دعوت میکند که به سوی غفران الهی بشتابند.<ref>سوره آل عمران آیه ۱۳۳</ref> | بخشش گناهان بندگان از سنتها و مفاهیم مهم دینی است. غفران و بخشش الهی بارها در قرآن آمده است و خداوند وعده داده است که گناهان بندگان توبهکنندهاش را میپذیرد: {{قرآن|قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ|ترجمه=بگو: اى بندگان من كه بر زيان خويش اسراف كردهايد، از رحمت خدا مأيوس مشويد. زيرا خدا همه گناهان را مىآمرزد. اوست آمرزنده و مهربان.|سوره=زمر|آیه=53}} مفسران درباره این آیه گفتهاند كه از اميدبخشترين آيات قرآن مجيد نسبت به همه گنهكاران است. طبق روايتى [[امام على(ع)]] فرمود: در تمام قرآن آيهاى وسيعتر از اين آيه نيست.<ref>تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۹، ص: ۴۹۹</ref> خداوند در قرآن بارها از مغفرت و رحمت خود سخن میکند و مردم را به سوی خود فرامیخواند و دعوت میکند که به سوی غفران الهی بشتابند.<ref>سوره آل عمران آیه ۱۳۳</ref> | ||
تحصیل آمرزش و مغفرت الهی، با تحقق اسباب آن است که توبه و استغفار شرط اول آن، و انجام دستورات قرآن از جمله عمل صالح از عوامل آن است.<ref>افق اعلى، محسنى، شيخ محمد آصف، ج۳، ص۲۰۸</ref> | تحصیل آمرزش و مغفرت الهی، با تحقق اسباب آن است که توبه و استغفار شرط اول آن، و انجام دستورات قرآن از جمله عمل صالح از عوامل آن است.<ref>افق اعلى، محسنى، شيخ محمد آصف، ج۳، ص۲۰۸</ref> |