عوامل فساد در جامعه و راه‌کارهای مبارزه با آن در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

دین برای افراد مؤمن و نیکوکار که دستورهای دینی مربوط به اندیشه و عمل را به خوبی رعایت می‌کنند، متناسب با میزان پایداری آنان، پاداش‌های دنیوی و اخروی معرفی می‌کند مانند: نعمت‌های بهشتی؛ احساس رضایت‌مندی؛ سرور و افتخار؛ جلب نظر و توجه الهی؛ به دست آوردن یقین؛ اطمینان و آرامش؛ برخورداری از کمک‌های ویژة الهی در دنیا و برخورداری از هدایت بیشتر الهی و….<ref>رک: سوره فتح، آیه ۱۷۸؛ سوره بینه، آیه۸؛ سوره انشقاق، آیه۹؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵؛ سوره انعام؛ آیه۸۲؛ سوره یونس، آیه۶۲؛ سوره فصلت، آیه۳۱.</ref> در مقابل، عقوبت‌هایی را برای کفار، بدکاران ترسیم می‌کند مانند: عذاب‌های اخروی؛ پشیمانی و سرافکندگی؛ برخوردار نبودن از نگاه توجه و رضایت الهی؛ شک و ناآرامی.<ref>رک: سوره بقره، آیه۳۹؛ سوره عبس، آیه۴۰؛ سوره آل عمران، آیه۷۷؛ سوره توبه، آیه ۴۵.</ref>

انسان بر طبق فطرت و آموزه‌های اجتماعی، چیزهایی را خوشایند و زیبا و چیزهایی را ناخوشایند و نامطلوب می‌یابد؛ به گونه‌ای که درک این زیبایی و زشتی در انسان نهادینه شده است. امور خوب و بد دینی نیز به همین ترتیب شکل می‌گیرد. دین سعی می‌کند تا زشتی و بدی، زیبایی و خوبی بعضی اعمال را همچون ناخوشایندی و زشتی‌ها یا خوشایندی و زیبایی‌ه‌ای طبیعی و اجتماعی مجسم نموده و برای ما روشن سازد. قمار، شراب، گوشت خوک، مردار و خون به رجس و پلیدی تعبیر می‌شود؛<ref>رک: مائده، آیه ۹۰؛ سوره انعام، آیه ۱۴۵</ref> از منافقین به سبب اعمال ناشایست شان، به عنوان افراد بیمار دل یاد می‌شود؛<ref>سوره توبه، آیه ۹۵</ref> از مال حرام، عقاید نادرست و افراد بدکار به خبیث، آلوده و ناپاک تعبیر می‌گردد‏.<ref>. رک: سوره نساء: آیه۲؛ سوره آل عمران، آیه ۱۷۹؛ سوره نور، آیه ۲۶؛ سوره ابراهیم، آیه ۲۶.</ref> در مقابل افراد مؤمن و درستکار با صفاتی چون هدایت شده، دارای نور، زنده دل، صاحب عقل و دانش توصیف می‌گردد.<ref>رک: سوره آل عمران، آیه ۱۸ و ۱۷۹؛ سوره حج، آیه ۲۴؛ سوره نحل، آیه ۱۱۴؛ سوره هود، آیه ۲۴؛ سوره لقمان، آیه ۵؛ سوره بقره، آیه ۵؛ سوره انعام، آیه ۱۲۲؛ سوره زمر، آیه ۱۸.</ref>