automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
(ویرایش.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==اصحاب عقبه در غزوه تبوک== | ==اصحاب عقبه در غزوه تبوک== | ||
در سال نهم هجرت، هنگام برگشت از غزوه تبوک به | در سال نهم هجرت، هنگام برگشت از [[غزوه تبوک]] به [[مدینه]]، شماری از [[منافق|منافقان]] که در میان سپاه اسلام حضور داشتند، نقشه ترور [[پیامبر(ص)]] را کشیده بودند.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، دار صادر، (بی تا)، ج۲، ص۶۸.</ref> آنها برای عملی کردن این طرح، در گردنه کوه کمین کردند تا در وقت مناسب شتر پیامبر(ص) را رم داده و او را از بالای کوه به پایین پرت کنند.<ref name=":0">خصیبی، حسین بن حمدان، هدایه الکبری، بیروت، مؤسسه بلاغ، چاپ چهارم، ۱۴۱۱، ص۷۸. ـ ۸۴ـ ۸۴ـ ۸۴</ref> | ||
نقل شده پیامبر(ص) توسط [[جبرئیل]] از نقشه منافقان آگاه شد و دستور داد [[عمار یاسر]] از طرف جلو، اسفار شتر را گرفته و [[حذیفه بن یمان]] نیز از پشت سر، شتر | نقل شده پیامبر(ص) توسط [[جبرئیل]] از نقشه منافقان آگاه شد و دستور داد [[عمار یاسر]] از طرف جلو، اسفار شتر را گرفته و [[حذیفه بن یمان]] نیز از پشت سر، شتر او را براند. حضرت محمد(ص) اجازه نداد کسی پیش از او از عقبه (گردنه) عبور کند. وقتی که به گردنه رسیدند متوجه شدند که افرادی پشت سر آنها در حرکت هستند و قصد دارند هجوم برده و از پیامبر جلو بزنند؛ ولی حذیفه مانع از این کار منافقان شده، آنها را فراری داد. | ||
آن افراد صورت خود را با پارچهای پوشانده بوده و قابل شناسایی نبودند. پیامبر(ص) پس از عبور از گردنه، همه آنها را به نام خود و پدرانشان نام برد و حذیفه را از نقشه آنان آگاه کرد. حذیفه از رسول خدا(ص) اجازه خواست آنها مجازات شوند؛ ولی پیامبر(ص) اجازه نداد. بنا بر برخی گزارشها، حتی اجازه نداد حذیفه نام آنها را فاش کند؛ از این رو، حذیفه را از اسراری آگاه میدانستند که دیگران از آن با خبر نبودند.<ref>ابوزهره، محمد، خاتم پیامبران، ترجمه حسین صابری، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۳، ج۲، ص ۴۳۶–۴۳۲ و قمی، عباس، منتهی الآمال، قم، انتشارات هجرت، ۱۳۷۳، ج۱، ص۱۸۰.</ref> پس از رحلت پیامبر اکرم(ص)، هنگامی که حذیفه در نماز جماعتی شرکت نمیکرد، گفته میشد امام جماعت جزء منافقان است.<ref>ابوزهره، محمد، همان، ص۴۳۶ و قمی همان.</ref> | آن افراد صورت خود را با پارچهای پوشانده بوده و قابل شناسایی نبودند. پیامبر(ص) پس از عبور از گردنه، همه آنها را به نام خود و پدرانشان نام برد و حذیفه را از نقشه آنان آگاه کرد. حذیفه از رسول خدا(ص) اجازه خواست که آنها مجازات شوند؛ ولی پیامبر(ص) اجازه نداد. بنا بر برخی گزارشها، حتی اجازه نداد حذیفه نام آنها را فاش کند؛ از این رو، حذیفه را از اسراری آگاه میدانستند که دیگران از آن با خبر نبودند.<ref>ابوزهره، محمد، خاتم پیامبران، ترجمه حسین صابری، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۳، ج۲، ص ۴۳۶–۴۳۲ و قمی، عباس، منتهی الآمال، قم، انتشارات هجرت، ۱۳۷۳، ج۱، ص۱۸۰.</ref> پس از [[رحلت پیامبر اکرم(ص)]]، هنگامی که حذیفه در [[نماز جماعت|نماز جماعتی]] شرکت نمیکرد، گفته میشد امام جماعت آن نماز، جزء منافقان است.<ref>ابوزهره، محمد، همان، ص۴۳۶ و قمی همان.</ref> | ||
==اصحاب عقبه در حجه الوداع== | ==اصحاب عقبه در حجه الوداع== | ||
در برخی نقلها، جریان اصحاب عقبه هنگام بازگشت پیامبر(ص) از حجة الوداع ذکر شده است. این افراد در کنار کعبه با هم، همقسم شدند تا نگذارند خلافت و جانشینی پیامبر(ص) به اهل بیت او برسد. به همین منظور نیز با هم، پیمانی بستند که در هنگام بازگشت به مدینه، پیامبر(ص) را در عقبه (گردنه) ترور کنند.<ref>حسینی، شرف الدین، تأویل الآیات، قم چاپ امیر ۱۴۰۷ هـ، ج۱، ص۲۰۸.</ref> | در برخی نقلها، جریان اصحاب عقبه هنگام بازگشت پیامبر(ص) از حجة الوداع ذکر شده است. این افراد در کنار کعبه با هم، همقسم شدند تا نگذارند خلافت و جانشینی پیامبر(ص) به اهل بیت او برسد. به همین منظور نیز با هم، پیمانی بستند که در هنگام بازگشت به مدینه، پیامبر(ص) را در عقبه (گردنه) ترور کنند.<ref>حسینی، شرف الدین، تأویل الآیات، قم چاپ امیر ۱۴۰۷ هـ، ج۱، ص۲۰۸.</ref> | ||
==هویت اصحاب عقبه== | ==هویت اصحاب عقبه== | ||
درباره تعداد و نام افرادی که در جریان عقبه شرکت داشتند، اقوال مختلفی ذکر شده است. تعداد آنها را از ۱۲ نفر تا چهل نفر ذکر کردهاند. | درباره تعداد و نام افرادی که در جریان عقبه شرکت داشتند، اقوال مختلفی ذکر شده است. تعداد آنها را از ۱۲ نفر<ref name=":0" /> تا چهل نفر ذکر کردهاند. | ||
پس از برملا شدن توطئه اصحاب عقبه، با وجود اینکه مورد نفرین پیامبر(ص) قرار گرفتند؛ ولی او از مجازات این گروه گذشت و نام آنها را فاش نکرد؛ البته آمرزش خواستن برای آنان از خدا، در منابع نیامده است. | پس از برملا شدن توطئه اصحاب عقبه، با وجود اینکه مورد نفرین پیامبر(ص) قرار گرفتند؛ ولی او از مجازات این گروه گذشت و نام آنها را فاش نکرد؛ البته آمرزش خواستن برای آنان از خدا، در منابع نیامده است. |