automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==ویژگیهای کلی پست مدرنیسم== | ==ویژگیهای کلی پست مدرنیسم== | ||
در بحث از پست مدرنیسم، سخن از چارچوبی سازمان یافته و منسجم به گونهای که به روشنی بیانگر اصول پایهای آن نحله باشد امکان پذیر نیست اما میتوان به مهمترین نکات مرتبط با مباحث و مواضع پست مدرنها اشاره کرد:<ref>قادری حاتم، اندیشههای سیاسی در قرن بیستم، صفحه ۱۵۴، ۱۵۷</ref> | در بحث از پست مدرنیسم، سخن از چارچوبی سازمان یافته و منسجم به گونهای که به روشنی بیانگر اصول پایهای آن نحله باشد امکان پذیر نیست اما میتوان به مهمترین نکات مرتبط با مباحث و مواضع پست مدرنها اشاره کرد:<ref>قادری حاتم، اندیشههای سیاسی در قرن بیستم، صفحه ۱۵۴، ۱۵۷</ref> | ||
[[پرونده:لارنس کهون.jpg|بندانگشتی| کتاب «از مدرنیسم تا پست مدرنیسم» به سرویراستاری لارنس کِهون]] | [[پرونده:لارنس کهون.jpg|بندانگشتی| کتاب «از مدرنیسم تا پست مدرنیسم» به سرویراستاری لارنس کِهون|216x216پیکسل]] | ||
===پست مدرنیسم و روششناسی=== | ===پست مدرنیسم و روششناسی=== | ||
پست مدرنیسم، به لحاظ روش شناختی، امکان تأسیس و پایهریزی هرگونه بنیاد و شالوده و به تبع آن قابلیت اطمینان نهایی معرفت را که در معنای رئالیستی، ارزشمند و معتبر محسوب میشود، رد میکند؛ یعنی منکر معرفتی است که نشانگر و بیانگر حقیقت و ماهیّت «واقعی» موضوعات و مسائل خود باشد. از همین روست که برخی، پست مدرنیسم را نوعی بحران معرفتی نامیدهاند؛ چرا که همه فلاسفه غرب از افلاطون به بعد، مدعی جستجوی واقعیت و شناخت آن بودهاند؛ در حالی که اندیشمندان پست مدرن، حقیقت را نه قابل حصول و نه مطلوب میدانند و از منظر آنها، واقعیت ثابت، واحد و پایدار بیمعنی است؛ یعنی چیزی که معیار درستی یا نادرستی اندیشه باشد، وجود ندارد. از دید آنها، همه چیز و آنچه که در جهان اطراف وجود دارد، نسبی، اعتباری و قراردادی است؛ از همین رو حقیقتها مختلف، متکثر، متنوع و محصول قراردادهای زودگذرند.<ref>سجادی، سید مهدی، تربیت اسلامی، (تربیت اخلاقی از منظر پست مدرنیسم و اسلام)، کتاب دوم (تابستان ۷۹)، ص۵۰–۵۱.</ref> | پست مدرنیسم، به لحاظ روش شناختی، امکان تأسیس و پایهریزی هرگونه بنیاد و شالوده و به تبع آن قابلیت اطمینان نهایی معرفت را که در معنای رئالیستی، ارزشمند و معتبر محسوب میشود، رد میکند؛ یعنی منکر معرفتی است که نشانگر و بیانگر حقیقت و ماهیّت «واقعی» موضوعات و مسائل خود باشد. از همین روست که برخی، پست مدرنیسم را نوعی بحران معرفتی نامیدهاند؛ چرا که همه فلاسفه غرب از افلاطون به بعد، مدعی جستجوی واقعیت و شناخت آن بودهاند؛ در حالی که اندیشمندان پست مدرن، حقیقت را نه قابل حصول و نه مطلوب میدانند و از منظر آنها، واقعیت ثابت، واحد و پایدار بیمعنی است؛ یعنی چیزی که معیار درستی یا نادرستی اندیشه باشد، وجود ندارد. از دید آنها، همه چیز و آنچه که در جهان اطراف وجود دارد، نسبی، اعتباری و قراردادی است؛ از همین رو حقیقتها مختلف، متکثر، متنوع و محصول قراردادهای زودگذرند.<ref>سجادی، سید مهدی، تربیت اسلامی، (تربیت اخلاقی از منظر پست مدرنیسم و اسلام)، کتاب دوم (تابستان ۷۹)، ص۵۰–۵۱.</ref> |