trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
* ماهیت شرور چیست؟ آیا شرور و بدیها امور واقعی هستند یا از سنخ نیستیاند؟ | * ماهیت شرور چیست؟ آیا شرور و بدیها امور واقعی هستند یا از سنخ نیستیاند؟ | ||
* با قطع نظر از وجودی یا عدمیبودن شر، آیا امور خیر عالم با امور شر آن قابل تفکیک هستند؟ اگر نیستند، در مجموع، خیرات عالم بیشتر است یا شرور آن یا اینکه با هم مساویاند؟ | * با قطع نظر از وجودی یا عدمیبودن شر، آیا امور خیر عالم با امور شر آن قابل تفکیک هستند؟ اگر نیستند، در مجموع، خیرات عالم بیشتر است یا شرور آن یا اینکه با هم مساویاند؟ | ||
*خواه شرور عدمی باشند یا وجودی و خواه شرور و خیرات عالم قابل تفکیک باشند یا نباشند، آیا امور شر یا خیر تماماً شر یا خیرند یا در هر کدام بهرهای از دیگری وجود دارد؟ | *خواه شرور عدمی باشند یا وجودی و خواه شرور و خیرات عالم قابل تفکیک باشند یا نباشند، آیا امور شر یا خیر تماماً شر یا خیرند یا در هر کدام بهرهای از دیگری وجود دارد؟<ref>مطهری، عدل الهی، ص ۱۲۳-۱۲۴.</ref> | ||
پاسخهای مطهری به سؤال اول از سؤالات سهگانهٔ بالا از این قرار است: | |||
شرور از جنس نیستی هستند. این به آن معناست که بدیها وجود خارجی ندارند و حاصل از عدم وجودند؛ کوری عدم بینایی، نداری عدم دارایی و بیماری عدم سلامتی است. خداوند منشأ وجود است و عدم وجود خالقی ندارد و از محدودیت موجودات مادی پیدا شده است. پس، به قول حکما، شرور مجعول بالذات نیستند، بلکه مجعول بالعرض و بالتّبع هستند. همچنین، در بسیاری موارد شربودن موجودی برای موجود دیگر از نوع شر بالاضافه و نسبی است؛ یعنی، آن موجود از آن جهت که موجود است مخلوق الهی است و وجودش برای خودش خیر است، ولی وجود او شری را متوجه موجود دیگر میکند و این از عوارض محدودیت موجودات و تعارضات عالم مادی است که ذاتی این عالم است.<ref>مطهری، عدل الهی، ص ۱۲۵-۱۲۹.</ref> | |||
'''بخش پنجم: فواید شرور''' | '''بخش پنجم: فواید شرور''' | ||
. | مطهری در این بخش پاسخ سؤال دوم و سوم، از سؤالات سه گانهٔ پیشگفته را میدهد: | ||
* جهان یک واحد تجزیه ناپذیر و شرور و خیرات آن به هم آمیخته است. عدم ها و وجودهای آن غیرقابل تفکیک هستند؛ آنچنان که وجودهای اضافی از وجودهای حقیقی غیرقابل تفکیک است. | |||
'''بخش ششم: مرگ و میرها''' | '''بخش ششم: مرگ و میرها''' |