trustworthy
۲٬۵۳۷
ویرایش
هر فریب‌خورده‌ای سزاوار سرزنش نیست: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مصادیق فریب خوردگان سزاوار سرزنش
(ایجاد مدخل جدید) |
|||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''تاثیرگذاری سرزنش بر فریب خورده:''' اگر فردی حق را می‌داند اما زیر بار | '''تاثیرگذاری سرزنش بر فریب خورده:''' اگر فردی حق را می‌داند اما زیر بار آن می‌رود و سرزنش و مؤاخذه کردن بر برگشتش تاثیری ندارد؛ لازم نیست ملامت شود نه بدان معنا که چنین فردی عذر شرعی ندارد و بلکه چون تاثیری ندارد به حال خود رها می‌شود. | ||
<ref>ابن میثم بحرانی، میثم بن علی بن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، مترجمان: قربانعلی محمدی مقدم و علی اصغر نوایی یحیی زاده، مشهد، بنيادپژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، چاپ اول، ۱۳۷۵ش، ج۵، ص۲۴۶. غروی، محمد، الأمثال والحكم المستخرجة من نهج البلاغة، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۶۵ش، ص۴۴۴.</ref> | <ref>ابن میثم بحرانی، میثم بن علی بن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، مترجمان: قربانعلی محمدی مقدم و علی اصغر نوایی یحیی زاده، مشهد، بنيادپژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، چاپ اول، ۱۳۷۵ش، ج۵، ص۲۴۶. غروی، محمد، الأمثال والحكم المستخرجة من نهج البلاغة، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۶۵ش، ص۴۴۴.</ref> | ||
'''از روی شبهه مبتلا نشدن:''' سرزنش و تلاش برای برگشت از انحراف برای کسی است که از روی شبهه وارد فتنه نشده باشد و اگر کسی شبهه دارد، به جای سرزنش باید شبهه حل شود.<ref>شوشتری، محمد تقی، بهج الصباغة في شرح نهج البلاغة، تهران، موسسه انتشارات اميركبير، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ج۹، ص۵۹۰.</ref> | '''از روی شبهه مبتلا نشدن:''' سرزنش و تلاش برای برگشت از انحراف برای کسی است که از روی شبهه وارد فتنه نشده باشد و اگر کسی شبهه دارد، به جای سرزنش باید شبهه او حل شود.<ref>شوشتری، محمد تقی، بهج الصباغة في شرح نهج البلاغة، تهران، موسسه انتشارات اميركبير، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ج۹، ص۵۹۰.</ref> | ||
'''فتنه‌انگیزی از روی شهوت‌رانی و فساد:''' کسانی را باید مورد سرزنش قرار داد که از روی شهوت و گناه خود را به دام فتنه انداخته باشند.<ref>بیهقی، علی بن زید و فرید خراسان، معارج نهج البلاغة، مكان قم، كتابخانه عمومى مرعشى نجفى، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۴۰۱. </ref> | '''فتنه‌انگیزی از روی شهوت‌رانی و فساد:''' کسانی را باید مورد سرزنش قرار داد که از روی شهوت و گناه خود را به دام فتنه انداخته باشند.<ref>بیهقی، علی بن زید و فرید خراسان، معارج نهج البلاغة، مكان قم، كتابخانه عمومى مرعشى نجفى، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۴۰۱. </ref> | ||