حدیث «دشمن‌ترین دشمنت، نفس توست»: تفاوت میان نسخه‌ها

'''منظور از نفس''' آن غریزه و جهتی است که مرکز و مصدر خشم و غضب و شهوت انسان می‌باشد و نفس یعنی آن حالت و خصوصیتی که ریشه و مرکز صفات پسندیده و ناپسند است که مبارزه و جهاد با نفس و کشتن و شکستن آن لازم است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار (جلد ۶۷ و ۶۸) ترجمه: موسوی همدانی، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۳۵.</ref> دشمن بودن نفس قبل از کمال یافتنش به آداب شرعی و معارف الهی است.<ref>علوى عاملى، احمد بن زين العابدين، الحاشية على أصول الكافي، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۴۲۷ ق- ۱۳۸۵ش، ص۶۶.</ref>با این دشمن سرکش بایستی به مبارزه برخاست. {{نقل قول|رسول خدا(ص): «با فضیلت‌ترین جهاد، جهاد با نفسی است که بین دو پهلو قرار دارد»<ref>ابن اشعث، محمد بن محمد، الجعفريات، تهران، مکتبه النینوی الحدیثه، چاپ اول، بى تا، ص۷۸: «أَفْضَلُ الْجِهَادِ مَنْ جَاهَدَ نَفْسَهُ الَّتِي بَيْنَ‏ جَنْبَيْه‏».</ref>}}

'''مراد از دو پهلو''' این است که خداوند متعال این نفس را در درون انسان قرار داده است و باید با پرستش الهی و عمل به دستورات دین، خود را از وسوسه‌های درونی خود دور سازد. همانگونه که انسان باید مراقب وسوسه‌های شیطانی باشد، باید مراقب نفس خود هم باشد که این هم شیطانی است سرسخت در دشمنی با انسان و منحرف ساختن آن و در درون انسان جای دارد و خداوند متعال بارها از این نفس با نفس اماره<ref>سوره یوسف، آیه۵۳.</ref> و نفس وسوسه گر<ref>سوره ناس، آیه۵–۴.</ref> نام برده است.

{{پانویس}}