معیار ظرفیت قلب در روایت: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[اراده الهی]]، {{قرآن|فَمَنْ یُرِدِ اللهُ اَنْ یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإسْلامِ|سوره=انعام|آیه=۱۲۶|ترجمه=پس هر کس را که خدا بخواهد هدایت کند قلبش را به نور اسلام روشن می‌گرداند.}} در روایت آمده است هنگامی که  این آیه نازل شد، از [[پیامبر(ص)]] درباره شرح صدر سؤال شد، حضرت فرمود شرح صدر نوری است که خداوند در قلب [[مؤمن]] قرار می‌دهد تا قلب وسعت یابد و برای «ایمان» آمادگی پیدا کند. سپس در مورد نشانه شرح صدر سؤال شد. حضرت فرمود: توجه به جهان جاویدان و دل بریدن از دنیای پرفریب و آمادگی برای [[مرگ]] پیش از آن که فرا رسد.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، دار المعرفه، چاپ اوّل، ۱۴۰۶، ج۳ و ۴، ص۵۶۱.</ref>

* انس با قرآن که در روایات آمده است، {{متن عربی|اللّهُمّ نَوِّرْ بكتابِكَ بَصَرِي، و اشرَحْ بهِ صَدري، و فَرِّحْ بهِ قَلبي|ترجمه=خدایا چشمان من را به وسیله کتاب خود (قرآن) نورانی گردان و سینه‌ام را فراخی ده و قلبم را خوشحال کن.}}<ref>کلینی، اصول کافی، ج۲، ص۵۷۷.</ref>

* [[خودسازی]] و [[تهذیب نفس]].

* پرهیز از [[گناه]] به ویژه [[غذای حرام]].

در مقابل، جهل، گناه، لجاجت، هم‌نشینی با بدان و فاجران و مجرمان، [[دنیا پرستی]] و [[هواپرستی]] باعث دلتنگی روح و قساوت قلب می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۴۲۵.</ref>