تشبیه مرگ به سفر در کلام امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

==متن حدیث==

== احادیث مشابه==

# در روایت دیگری نیز به مضمون سفر رفتن و مهیا بودن برای این سفر اشاره می‌کند: «حق این است که ما وارث پیش از خودیم و وارثانی پس از خود داریم همانا ما شاخه‌های درختانی هستیم که درگذشتند. اصل که رفت فرع هم می‌رود. ای مردم شما منزل آخرت خود را با بهره گرفتن از منزلی که از آن می‌کوچید یعنی دنیا اصلاح نمائید.»<ref>اب‍ن ش‍ع‍ب‍ه، ح‍س‍ن ب‍ن ع‍ل‍ی، تحف العقول، ترجمه اقتباس از ترجمه پرویز اتابکی؛ انتخاب احادیث محسن موسوی، قم، دارالحدیث، ‫ ۱۳۸۳ش، ص۲۲۲</ref>

# روایتی از [[امام سجاد(ع)]] در پاسخ به پرسش «مرگ چیست؟» چنین پاسخ داده است: «مرگ برای مؤمن چون بیرون آوردن لباس‌های چرکین از تن است و از هم گسستن زنجیرها و کنده‌های سنگین و جایگزین کردن فاخرترین و خوشبوترین جامه‌ها و راهوارترین مرکب‌ها و امن‌ترین منزل‌ها است و برای کافر به منزله برکندن جامه‌هایی فاخر از تن و منتقل شدن از منزل‌هایی امن و جایگزین کردن آنها به کثیف‌ترین و خشن‌ترین جامه‌ها و وحشتناک‌ترین منزل‌ها و بزرگترین عذاب است.»<ref>م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری، م‍ح‍م‍د، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر‬ ‫، ۱۳۸۶ش، ج۱۲، ح۱۹۱۰۷.</ref>

== نکات==

از این حدیث نکاتی استفاده می‌شود، برخی از آنها عبارت‌اند از:

*همه موجودات طعم مرگ را می‌چشند. در آیات متعددی به این مطلب اشاره شده است مانند آیه {{قرآن|كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ|ترجمه=هر نفسی طعم مرگ را خواهد چشید.|سوره=آل عمران|آیه=۱۸۵}}

*انسان همچنان که برای سفر دنیوی  نیاز به زاد و توشه دارد برای سفر آخرت نیز نیازمند زاد و توشه است.<ref>حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ج۱، ص۳۵۸.</ref> و بهترین این زاد و توشه تقوا است. (بقره/۱۹۷)

== منابع ==