ذکر یونسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

ذکر یونسیه برگرفته از آیه قرآنی است که از زبان [[حضرت یونس(ع)]] (در شکم نهنگ) در قرآن آمده است: {{قرآن|لَا إِلٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ|ترجمه=هیچ خدایی جز تو نیست، تو منزه هستی و من از ستمکاران هستم.|سوره=انبیاء|آیه=۸۷}} در آیه بعدی خداوند می‌فرماید ما یونس را اجابت کردیم و او را از غم و گرفتاری نجات دادیم.<ref>سوره انبیاء آیه ۸۸</ref> این اعتراف خالصانه و این تسبیح توأم با ندامت سبب نجات یونس شد.<ref>انوار هدایت، مجموعه مباحث اخلاقی، ناصر مکارم شیرازی، ج۱، ص۲۷۲</ref>

حضرت یونس سالها در میان قومش به دعوت و تبلیغ مشغول بود، ولی هر چه کوشش کرد، ارشادهایش در دل آنها مؤثر نیفتاد. خشمگین شد و آن محل را ترک کرد و به سوی دریا رفت؛ در آنجا بر کشتی‌سوار شد، در میان راه دریا متلاطم گشت و با قرعه او را در دریا انداختند و نهنگ عظیمی او را در کام خود فرو برد و خدا او را به صورت اعجازآمیز زنده نگه داشت. سرانجام یونس متوجه شد ترک اولایی انجام داده، به درگاه خدا روی آورد و به تقصیر خود اعتراف نمود، خدا نیز دعای او را استجابت فرمود و از تنگنا نجاتش داد.<ref>تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۳، ص: ۴۸۶</ref>

ذکر یونسیه به هر تعدادی گفته شود مفید است، ولی بزرگان سیر و سلوک سفارش می‌کنند در چهل روز به تعداد ۲۳۸۶ بار تکرار شود.<ref>طباطبایی، سید مهدی، رساله سیر و سلوک، منسوب به بحر العلوم، با مقدمه سید محمد حسین تهرانی، چاپ اول، ۱۳۶۰، ص۲۰۴.</ref> در تأثیر این ذکر شریف [[علامه حسن‌زاده آملی]] گفته است با توجه به عبارت «کَذٰلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ» در آیه بعد، مفاد آن عام است که وعده فرموده است شامل همه مؤمنین می‌باشد. [[علامه طباطبائی]] از [[مرحوم قاضی]] نقل می‌کند که اول دستوری که می‌دادند ذکر یونسی بود که در مدت یک سال در وقت خاص به حالت سجده خوانده شود.<ref>رساله نور علی نور در ذکر و ذاکر و مذکور، حسن‌زاده آملی، حسن، ج۱، ص۱۴</ref>

برخی سفارش کرده‌اند ذکر یونسیه حداقل ۴۰۰ مرتبه در سجده گفته شود.<ref>سرّ سلوک (ترجمه و شرح رسالة الولایة میرزا احمد آشتیانی)، رودگر، محمد جواد. ج۱، ص۴۱۸</ref>

{{پانویس|۲}}